پنجشنبه, ۲۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 9 May, 2024
مجله ویستا
فراخوان وفاق صنفی
و اما این بار مبارزات انتخاباتی جانانه و همه جانبه‌ای شروع شد. اعلان‌های تبلیغاتی و پیام‌های روی تلفن همراه یادآور می‌شدند كه انتخابات این بار با دفعه‌های قبل تفاوت كیفی دارد. حرفهای تازه‌ای مطرح شد. آن جو خواب‌آلود صنف چاپ، كه در خواب، خود را صنعت تصور می‌كرد، به یكباره بر هم خورد. اكثریت همكاران از خواب پریدند. در دوره‌های قبل نامزدهای انتخابات اتحادیه حتی زحمت اعلام برنامه هم به خود نمی‌دادند، اما این بار همه دریافتند كه روزگاری دیگر است و باید كاری كرد.
انتخابات اخیر هیات مدیره، بهانه‌ای به دست داد كه مروری بر اتحادیه چاپخانه‌داران تهران و ائتلاف نواندیشان صنعت چاپ و كاندیداهای منفرد داشته باشم.
نگارنده سعی كرده است كه به دور از جانبداری، قضاوتی منصفانه داشته باشد و همه چاپخانه‌داران را قانع كند كه اینك زمان مشاركت كلیه اعضا و بخصوص نسل جوان در احیای اتحادیه فرا رسیده است و فراخوان وفاق صنفی نیاز روز ما است.
شروع دوره جدید كار اتحادیه چاپخانه‌داران تهران عملا با آغاز جنگ همزمان شد. اتحادیه در این دوران به توزیع كوپن نفت؛ بنزین و توزیع سهمیه پودر رختشویی می‌پرداخت. در این زمان شركت تعاونی به عنوان یك واحد اقتصادی به درد بخور، جانی گرفت و فعال شد. چاپخانه‌داران منابع اقتصادی كوتاه مدت را می‌دیدند، بنابراین تنور انتخابات شركت تعاونی بسیار گرم بود. نام شركت تعاونی مترادف با سهمیه بود كه دهان‌ها را هر چند مختصر، شیرین می‌كرد. اما در اتحادیه خبری نبود. همه نسبت به سرنوشت آن بی‌تفاوت بودند. همان نكته‌ای كه بعدها در دهه ۷۰ بنیان اتحادیه چاپخانه‌داران را سست كرد و این صنعت را به ورشكستگی فعلی كشاند. در آن زمان كسی عزم و اراده تشكیل یك اتحادیه نیرومند برای دفاع از منافع خود را نداشت وگرنه به این روز نمی‌افتادیم.
البته در این دوره هم هر وقت نشریه صنعت چاپ را باز می‌كردیم، وعده یا مژده‌ای بود كه مسوولین می‌دادند كه چنین و چنان خواهد شد. <صنعت چاپ، صنعت می‌شود، شهرك چاپ ایجاد می‌شود، صنعت چاپ از مالیات معاف می‌شود، بانكها با وثیقه ماشین، وام كم بهره خواهند داد، صدور پروانه تاسیس چاپخانه محدود می‌شود و ...> خلاصه دنیا به كام چاپخانه‌داران خواهد شد. با آمدن هر مدیر كل جدید این وعده‌ها تازه می‌شدند. این وعده‌ها از سوی مقامات و مسوولین اتحادیه آن قدر تكرار شده‌اند كه دیگر كسی به آنها اعتنایی نمی‌كند.
میثاق طیفی كه خود را <نواندیشان صنعت چاپ> می‌نامند به طور خلاصه چنین است.
۱ ) تكریم پیشكسوتان و استفاده از تجارب آنها
۲) ایجاد اصلاحات ریشه‌ای در ساختارهای اتحادیه
۳ ) تعامل منطقی و كارشناسی با كلیه مراجع ذیربط
۴) شناسایی و بهره‌مندی از توانایی تمام اعضا
۵ ) ترغیب و تشویق همكارانمان به مشاركت
۶) تحكیم جایگاه و شان اتحادیه
۷ ) تشویق اعضا جهت نظارت مستمر بر كار اتحادیه
۸ ) برگزاری نشست‌های تخصصی و بین‌المللی
۹) برنامه‌ریزی نوسازی صنعت چاپ
۱۰ ) شفاف‌سازی عملكرد اداری و مالی
● و ... اتحادیه
ز طرف دیگر یكی از نواندیشان در برنامه‌اش ۲۵ پیشنهاد ارایه داده است، كه انسان را به یاد وعده‌های انتخاباتی نامزدهای نمایندگی مجلس می‌اندازد. ایشان وعده داده‌اند كه سود بانكی را به حداقل برسانند، قیمت چاپ را بالا ببرند، سند ماشین‌آلات چاپ را وثیقه وام قرار دهند، به پیشكسوتان صنعت چاپ لیسانس بدهند، با چاپخانه‌های دولتی برخورد قانونی و آنها را خصوصی كنند و ... .
نواندیش دیگری اظهارنظر بسیار عجیبی مطرح می‌كند. <آمریكا در تلاش است كه صنعت چاپ را به رتبه اول صنایع این كشور و بالاتر از صنایع نظامی و فضایی برساند!!> نواندیش دیگر می‌گوید: <بررسی كاركرد هیات مدیره اتحادیه در سه دهه اخیر نشان از سكون و بی‌تحركی آنها است. چرا كه آنها برای رسیدگی به وضعیت صنف وقت نگذاشته‌اند و تمام تلاش خود را برای ماندن و تثبیت خود به كار برده‌اند.>
از طرف دیگر كهنه‌كاران صنف كه به قول نواندیشان سی سال است كه اتحادیه را در اختیار دارند آنقدر به تبلیغات و چاپ مرتب عكس و تفضیلات خود در نشریه اتحادیه مطمئن بودند كه خود را برای پاسخ به تازه از راه رسیده‌ها خسته نمی‌كردند و آنها را جدی نمی‌گرفتند. و سرانجام به جای پرداختن به كارنامه نه چندان درخشان خود به كلی گویی درباره سازمان تجارت جهانی، طرح شهرك چاپ و تاسیس مركز تحقیقات و برنامه‌ریزی صنعت چاپ كشور پرداختند. می‌بینید كه سطح ما چقدر بالا رفته است كه مشكلات كم اهمیت خود مانند مالیات و نرخ چاپ را كنار گذاشته و به مسایل مهم جهانی و به قول امروزی‌ها استراتژیك می‌پردازیم.
در این بین اكثر اعضا عقیده داشتند كه قدیمی‌ها با وجود همه ایراداتشان كار بلدند و تجربه و سابقه دارند و صلاح نیست كه یك مرتبه كار را براساس شعار به افراد بی‌تجربه واگذار كرد كه امتحان خود را نداده‌اند و گرنه همین اتحادیه نیم‌بند هم دستمان را نمی‌گیرد.
اقلیتی هم از اعضای جدید و جوانترها كه احساس می‌كردند كسی آنها را به بازی نمی‌گیرد و یا حقشان ضایع شده، با وجود عدم شناخت كاندیداهای نواندیشان به آنها رای دادند.
بعضی از نواندیشان و كاندیداهای منفرد شمشیر را بدجوری از رو بستند. به این نظریات توجه كنید. <اگر اعضای اتحادیه عاشق صنف خود هستند و می‌خواهند قدمی برای این صنف بردارند چرا در چاپخانه‌هایشان را می‌بندند و از حق عضویت اعضای صنف اموراتشان را اداره می‌كنند؟> یا اعضای قدیمی هیات مدیره اتحادیه به همراه ارشاد مسئول وضعیت وخیم صنعت چاپ هستند. اینها جز برای ماندن در مقامشان، اقدامی نكرده‌اند و اصولا دانش این كار را ندارند. اینها مرتب دم از تكنولوژی مدرن می‌زنند در حالیكه مدرك دیپلم در هیات مدیره اتحادیه چاپ هزاره سوم، كیمیا است. حالا اینها چطور می‌توانند نیازهای جدید صنعت چاپ را دریابند و ساماندهی كنند؟ یا این یكی را بخوانید:
<بعضی از اعضای هیات مدیره اتحادیه سالها است كه عملا چاپخانه را رها كرده و به میز اتحادیه یا تعاونی چسبیده‌اند، یعنی شغل واقعی آنها كارمندی اتحادیه با حقوق و مزایای كلان شده است.>
باز هم بخوانید: <كهنه اندیشان به علت وابستگی گروهی به كمیته امور صنفی باطنا همواره با جدا شدن اتحادیه از آن كمیته مخالفت كرده‌اند و پس از ارشاد بزرگترین مانع تبدیل این صنف به صنعت بوده‌اند.>
<اتحادیه به صورت پاتوقی اداره می‌شود. چند نفر از اعضا می‌دانند كه چاپ كتابهای درسی عراق یا فرصتهای دیگر چگونه تقسیم می‌شوند؟ ...>
<مدیران فعلی اتحادیه نمی‌توانند عافیت طلبی، عدم جسارت و اهمال در دفاع منافع اعضا در برابر فشارها و سكوت اختیار كردن در برابر تصویب قوانین منافی مصالح اعضای اتحادیه و بی‌تفاوتی در قبال هر آنچه پیكره این صنعت را سست نموده است، به گردن نگیرند.>
و اما نتیجه چه شد. شور غریبی كه بر پا شده بود و بانی آن همان تازه كارها بودند، با پیروزی كامل كهنه كارها به پایان رسید. باید پذیرفت كه آنها در انتخاباتی آزاد به پیروزی رسیدند و همه ما باید بی‌چون و چرا نتیجه را بپذیریم.
بعضی از نواندیشان به جای پذیرش شكست به توجیه آن پرداختند كه اینها سالی دوازده ماه در حال تبلیغات برای خود هستند و اكثریت ۷۰۰ نفری كه حق رای داشتند، به طوری غریزی نه عالمانه به آنها رای می‌دهند زیرا مطلب را طوری جاانداخته‌اند كه با رفتن آنها همه تشكیلات اتحادیه از هم می‌پاشد.
من این‌‌همه زمینه‌چینی نكردم كه بگویم حالا سرمان را پایین بیاندازیم، به برنده تبریك بگوییم و تا انتخابات بعدی را به غر زدن بگذرانیم.
گرفتاری‌های ما آنقدر زیاد است كه نمی‌توان انتظار داشت ۵ عضو منتخب هیات مدیره اتحادیه به تنهایی قادر به حل آنها باشند. پس من پیشنهاد می‌كنم كه هیات مدیره اقدام به فراخوان وفاق صنفی نماید و همین طیف موسوم به نواندیشان و سایر كاندیداهای منفرد را هم در كمیته‌های تخصصی اتحادیه به همكاری دعوت كنند تا به شعارهای انتخاباتی خود جامعه عمل بپوشانند. فكر نمی‌كنم هیچ چاپخانه‌دار یا اعضای هیات مدیره اتحادیه با میثاق نواندیشان مخالف باشد.
همكاران نواندیش بیایید بازنده خوبی باشیم. حال كه انتخابی پرشور را با تعداد بی‌نظیری شركت كننده پشت سر گذاشته‌ایم. بیایید دست به دست هم دهیم و یكدل و یكصدا در راه احقاق حقوق صنفی خود گام برداریم. امیدوارم دیگر همكاران عزیز هم درباره پرداختن به این مقولات در این بحث مشاركت كنند.
به پایان آمد این دفتر
حكایت همچنان باقی است
سید رضا كروبی
منبع : مجله صنعت چاپ
![شب 1002 [هزار و دو]](/mag/i/4/q0tuy.jpg)
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران انتخابات مجلس شورای اسلامی دولت سیزدهم روز دختر انتخابات مجلس رافائل گروسی رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی رهبر انقلاب حجاب مجلس
قتل تهران سلامت هواشناسی وزارت بهداشت شهرداری تهران پلیس بارش باران آموزش و پرورش سیل فضای مجازی قوه قضاییه
دولت گاز بانک مرکزی خودرو قیمت دلار مالیات قیمت طلا قیمت خودرو مسکن ایران خودرو حقوق بازنشستگان بازار خودرو
نمایشگاه کتاب نمایشگاه کتاب تهران سپند امیرسلیمانی تلویزیون کتاب محمدمهدی اسماعیلی سینمای ایران سریال دفاع مقدس تئاتر موسیقی سینما
دانشجویان دانش بنیان اینوتکس
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا رفح حماس روسیه حمله به رفح نوار غزه ترکیه
رئال مادرید فوتبال لیگ قهرمانان اروپا استقلال بایرن مونیخ لیگ برتر بازی باشگاه استقلال ذوب آهن لیگ برتر ایران نساجی لیگ برتر فوتبال ایران
تبلیغات اینترنت اپل سامسونگ ناسا گوگل آب مایکروسافت نوآوری
سرطان هندوانه کنسرو بیماران خاص سنگ کلیه حیوانات بیمه سبزیجات اعتماد به نفس