۱۳ مه سال ۱۶۰۷ ـ سالروز لنگراندازی ماندگار انگلیسی ها در آمریکای شمالی و ایجاد کلنی در ویرجینیا

دسته ای انگلیسی که با سه کشتی به آبهای شرق آمریکا (دماغه هنری - ویرجینیا بیچ امروز) وارد شده بودند، پس از یک توقف کوتاه در دهانه خلیج چساپیک و طی مسافتی بیش از ۶۰ مایل در آبراهی که آن را «جیمز ریور» نام نهاده بودند، ۱۳ ماه مه سال ۱۶۰۷ در این آبراه به نقطه ای جزیره شکل و کوچک رسیدند و پس از این که آن محل را جایی امن و قابل دفاع در برابر حملات احتمالی اسپانیایی ها یافتند روز بعد (۱۴ مه)، هر ۱۰۴ تن از کشتی ها فرود آمدند و در آنجا سنگ بنای نخستین کلنی ماندگار انگلیسی را در قاره غربی به نام جیمزتاون بر زمین نهادند (که حصار آن دوازده روزه ـ تا ۲۶ مه ساخته و توپ قلعه، تنها عامل برتری اروپاییان نصب شد). کارساختن اطاقکهای چوبی قلعه تا ۱۵ ژوئن ادامه داشت.
در این فاصله، برخی از نظامیان این دسته به بررسی تمامی جیمزریور تا محل ریچماوند (ریچموند) امروز و مشاهده دهکده های بومیان دست زده بودند. در این منطقه از آمریکا، یک طایفه از قبیله Algonquian به ریاست چیف «پوهاتان» زندگی می کردند که در آغاز کار جز چند زد و خورد متناوب، تا مدتی برخوردی بد با مهاجران نداشتند. این انگلیسی ها در اجرای فرمانی که جیمز یکم پادشاه تازه انگلستان در سال ۱۶۰۶ به کاپیتان کریستوفر نیوپورت داده بود، به قاره غربی (آمریکا) آمده بودند تا در اینجا سکنی گزینند و برای انگلستان ثروت اندوزی کنند. سه کشتی مورد بحث با ۱۰۴ مهاجر (همگی مرد و یا پسر) در دسامبر ۱۶۰۶ عازم آمریکا شده بودند که سی ام آوریل به ساحل مراد رسیده بودند. جیمز یکم همزمان با صدور فرمان تصاحب آمریکای شمالی، فرستاده شاه عباس یکم پادشاه وقت ایران را هم که یک انگلیسی به نام رابرت شرلی بود به حضور پذیرفته بود.
مهاجران انگلیسی به تدریج افزایش یافتند و برای خود در شرق آمریکا ۱۳ مهاجرنشین به وجود آوردند. آنان برخی از این مناطق از جمله نیویورک را با توسل به زور از دست اروپاییان دیگر و به ویژه هلندی ها خارج ساخته بودند. مهاجرنشینان۱۳گانه انگلیسی بعدا برسر مالیات و نداشتن نماینده در پارلمان لندن با دولت انگلستان دچار اختلاف شدند. نخست نسبت به پادشاه انگلستان وفادار بودند ولی پس از این که انگلستان با آنان وارد جنگ شد، خواهان استقلال کامل شدند و ۱۶۹ سال پس از استقرار در جیمزتاون، اعلام استقلال کردند و کشورشان به صورت یک فدراسیون، «ایالات متحده آمریکا» نام گرفت که پس از فروپاشی شوروی در دسامبر ۱۹۹۱ خود را تنها ابر قدرت جهان می داند.
در ماه مه سال۲۰۰۷ به مناسبت ۴۰۰ ساله شدن ایالات متحده (استقرار انگلیسی ها در کلنی جیمز تاون ویرجینیا)، مراسم متعدد برگزار شده و ملکه انگلستان از این محل دیدن کرده بود.
انگلیسی ها ۲۲ سال پیش از استقرار در ویرجینیا، وارد جزیره «رونوک» در شرق کارولینای شمالی امروز (و نه چندان دور از دهانه خلیج چساپیک) شده بودند که این مهاجران به طرز اسرار آمیزی ناپدید شدند و لذا استقرار در جیمز تاون، ملاک تاریخ مهاجرت قرار گرفته است.
انگلیسی ها خیلی دیرتر از رقبای اروپایی از جمله پرتغال، اسپانیا، هلند و حتی فرانسه در صدد یافتن اراضی دوردست و «ناشناخته برای اروپاییان آن زمان» و تصرف آنها بر آمدند و دیرتر از همه به آمریکا رسیدند ولی ماندگارتر و پیروزمندتر بودند.
آنان هنگامی قدم به آمریکای شمالی گذاردند که اسپانیایی ها در این منطقه در کلنی فلوریدا مستقر شده بودند و فرانسویان در شمال شرقی کانادا.
مهاجران انگلیسی پس از ورود به آمریکا بر خلاف مهاجران اروپایی دیگر، بومیان (سرخپوستان) را از میان بردند و یا پراکنده ساختند و آخرالامر به داخل اراض محصور (رزرویشن) فرستادند و بر جایشان نشستند.
دولت واشنگتن (پس از کسب استقلال) بعدا و به تدریج لوئیزیانا را از فرانسه و فلوریدا را از اسپانیا و آلاسکا را از روسیه خریداری کرد و ایالتهای دیگر از تکزاس تا کالیفرنیا را با جنگ از دست مکزیک خارج ساخت و با برانداختن حکومت پادشاهی هاوایی بر این جزایر نیز مستولی شد و ایالات متحده با ۵۰ ایالت را که هرکدام استقلال داخلی نسبتا کامل دارند به وجود آورد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز