پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
۱ آبان سال ۱۳۳۳ ــ ادامه محاکمه و اعدام افسران کمونیست ایران و خشم مردم، خشمی که به عقده تبدیل شد و باقی ماند
۲۳ اکتبر ۱۹۵۴ (اول آبان سال ۱۳۳۳خورشیدی) چهار تن از ۱۱ افسر گروه سوم نظامیان کمونیست ایران به اعدام و هفت تن دیگر به حبس ابد محکوم شدند. هیچکدام از آنان، نه ازعمل خود ابراز پشیمانی و نه از شاه درخواست بخشودگی کردند. آنان هم مانند افسران دسته اول و دوم پیروی از یک مکتب سیاسی و یک نظریه اقتصادی ــ اجتماعی را که بستگی به متمایل فرد و احتمالا ریشه در نهاد او دارد، تا این حد عملی مجرمانه ندانسته و گفته بودند که «اقدام» می تواند جرم تلقی شود، نه صرفا «اندیشه».
روز بعد (دوم آبان) هم چهارمین دسته افسران کمونیست در پی محاکمه ای نسبتا کوتاه محکوم شدند. مجازات چهار تن از اعضای این دسته اعدام و دو تن دیگر حبس دائم تعیین شده بود. هشتم آبان شش افسر و ۱۷ آبان پنج افسر دیگر از محکومان گروههای دوم، سوم و چهارم تیرباران شدند که سرهنگ جلالی، سرهنگ افشار بکشلو، سرهنگ جمشیدی و سرگرد وکیلی در میان آنان بودند. بیشتر افسران دستگیر شده در ساعات فراغت خود در سالهای ۱۳۳۱ و ۱۳۳۲در دبیرستان های دولتی کشور که این دبیرستان ها به دلیل ضعف مالی دولت وقت (ناشی از محاصره اقتصادی) دچار کمبود دبیر شده بودند به رایگان تدریس کرده بودند.
اعدام این افسران سبب شد که مردم خشمی را که نسبت به حزب توده داشتند که چرا با این توان نظامی، کودتای ۲۸ مرداد را در هم نشکسته بود فراموش کردند و بیش از پیش ضد دولتی شدند. وجود فرمانداری نظامی و منع رفت و آمد شبانه و محدودیت اجتماعات و سانسور مطبوعات مانع هرگونه اقدام ملت بود و لذا خشم آنان را به عقده تبدیل کرد.
روز بعد (دوم آبان) هم چهارمین دسته افسران کمونیست در پی محاکمه ای نسبتا کوتاه محکوم شدند. مجازات چهار تن از اعضای این دسته اعدام و دو تن دیگر حبس دائم تعیین شده بود. هشتم آبان شش افسر و ۱۷ آبان پنج افسر دیگر از محکومان گروههای دوم، سوم و چهارم تیرباران شدند که سرهنگ جلالی، سرهنگ افشار بکشلو، سرهنگ جمشیدی و سرگرد وکیلی در میان آنان بودند. بیشتر افسران دستگیر شده در ساعات فراغت خود در سالهای ۱۳۳۱ و ۱۳۳۲در دبیرستان های دولتی کشور که این دبیرستان ها به دلیل ضعف مالی دولت وقت (ناشی از محاصره اقتصادی) دچار کمبود دبیر شده بودند به رایگان تدریس کرده بودند.
اعدام این افسران سبب شد که مردم خشمی را که نسبت به حزب توده داشتند که چرا با این توان نظامی، کودتای ۲۸ مرداد را در هم نشکسته بود فراموش کردند و بیش از پیش ضد دولتی شدند. وجود فرمانداری نظامی و منع رفت و آمد شبانه و محدودیت اجتماعات و سانسور مطبوعات مانع هرگونه اقدام ملت بود و لذا خشم آنان را به عقده تبدیل کرد.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت سیزدهم
آتش سوزی هلال احمر قوه قضاییه تهران پلیس اصفهان بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش سلامت سازمان هواشناسی
قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو خودرو قیمت سکه دلار حقوق بازنشستگان بانک مرکزی سایپا ایران خودرو کارگران
فضای مجازی سریال جواد عزتی نمایشگاه کتاب عفاف و حجاب فیلم سینمایی مسعود اسکویی تلویزیون سینما سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه چین ترکیه انگلیس اوکراین نتانیاهو یمن
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان علی خطیر باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ برتر
هوش مصنوعی هواپیما کولر تبلیغات موبایل تلفن همراه اینستاگرام اپل گوگل ناسا عیسی زارع پور وزیر ارتباطات
کبد چرب فشار خون بیمه بیماری قلبی دیابت کاهش وزن داروخانه رابطه جنسی