شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
سوءتفاهم از کجا شروع میشود؟
۱) گوینده:
هنگامی است که گوینده منظور خود را بهروشنی بیان نمیکند یا با نیش و کنایه و دو پهلو سخن میگوید. باید صادق بود و صادق اندیشید و منظور خود را صریح بیان کرد. نباید به در گفت تا دیوار بشوند. این عادتی است که خیلی از ما داریم. یاد گرفتهایم که حرفهای خود را در لفافه بزنیم و حرف را هزار بار دور خودمان بچرخانیم و با صد زبان بیان کنیم. خوب وقتی که ما اینگونه برخورد میکنیم، نباید از برداشتهای متفاوت دیگران تعجب کنیم.
۲ ) شنونده:
از آنجا که مردم در برداشتها متفاوتند ممکن است با طرح بحث یا بیان کلامی، برداشتهای گوناگون (خواه حق و خواه ناحق) از موضوع بشود. احتمالاً با این سوءتفاهمها برخورد کردهاید. برای خود من بارها اتفاق افتاده است. دوستی نقل میکرد؛ از اینکه شما در جواب سلام من گفتهاید علیک سلام، من فکر کردهام که شما از دست من ناراحتید! اما رویکرد قاطعانه این بود که میپرسید، راستی شما از اینکه گفتید علیک سلام منظوری داشتید؟ آیا کاری کردهام که از دست من دلخور باشید؟ به همین سادگی میشد، سوءبرداشتی را که موجب سوءتفاهم شده است، رفع کرد. اما گاه خجالت، گاه عدم قاطعیت و حتی غرور و خشم اجازه نمیدهند، اینگونه سؤالات را بپرسیم.
▪ راهکار رفع:
بهنظر من در مواردی که سوءتفاهم رخ داده است، باید قبل از هر گونه داوری فکر کرد و موضوع را بهدقت بررسی نمود. نباید اجازه داد، پیشداوریها و ذهنیتها در فرآیند ریشهیابی علت، دخالت ورزند. سپس باید راهکارهای دفع سوءتفاهم را یافت و به آنها پرداخت.
بهترین راه؛ پرسش دقیق از طرف یا اطراف (جمع طرفها به تعبیر من) و بازخواست منظور روشن است. باید صادقانه گفت، برداشت من از این موضوع این بوده، آیا منظور شما هم همین بوده است؟ اسب را به طرف که برانی راندهای، چرا که اختیار او در دست توست. زبان هم همینطور است. هم نیش است و هم نیوش، هم زهر است و هم شهد. باید در کمال احترام و توام با آرامش با طرف برخورد کنیم. فرانکلین هرگاه نامههای توهینآْمیز دریافت میکرد، جواب آنها را سریع مینوشت، اما آن موقع ارسال نمیکرد. بلکه دو سه روز بعد به سراغ آنها میرفت و دوباره میخواند. در بیشتر موارد نامهها دستخوش تغییر میشدند و گاه حتی بهکلی متن آن عوض میشد. [۱] حال فایدهی نوشتن اولیه چه بود؟ او با نوشتن هر آنچه دل تنگش میخواست، خود را خالی میکرد. احساس میکرد، گفته است هر آن چه را که باید در جواب گفته باشد. اما بعد از دو روز که عصبانیتش فروکش کرده بود، در مییافت که عاقلانه آن است که جواب «های» را با «هوی» ندهد.
از اینرو پیشنهاد میکنم، هیچگاه در حالت عصبانیت حرف نزنید. زیرا به ضررتان تمام میشود، اگر از سوءتقاهم پیش آمده ناراحت شدهاید، صبر کنید و هر وقت آرامش خود را یافتید علت را بجویید.
اما باید به یاد داشت که هدف، رفع سوءتفاهم باشد؛ نه تلافی کردن و چیزهای دیگر.
http://ravannevis.blogfa.com/۸۶۰۹.aspx
منبع : مطالب ارسال شده
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران اسرائیل دولت حجاب رئیس جمهور پاکستان گشت ارشاد رئیسی دولت سیزدهم کارگران رهبر انقلاب سریلانکا
سلامت کنکور عربستان سیل تهران هواشناسی سازمان سنجش فضای مجازی اصفهان شهرداری تهران پلیس زنان
تورم دلار خودرو قیمت خودرو قیمت دلار آفریقا قیمت طلا بازار خودرو سایپا بانک مرکزی ایران خودرو مسکن
خانواده تلویزیون مرگ ترانه علیدوستی فیلم سریال سینمای ایران موسیقی مهران مدیری
اینترنت کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
رژیم صهیونیستی غزه روسیه فلسطین جنگ غزه چین حماس طالبان ایالات متحده آمریکا اوکراین ترکیه طوفان الاقصی
پرسپولیس فوتبال جام حذفی آلومینیوم اراک استقلال فوتسال بازی بارسلونا تراکتور باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتسال ایران باشگاه استقلال
هوش مصنوعی سامسونگ ناسا الماس فیلترینگ ماه نخبگان
سازمان غذا و دارو مالاریا کاهش وزن سلامت روان آلزایمر زوال عقل