رئیس جمهور از چه چیز عصبانی است؟!

در روزهای اخیر رئیس جمهور در اغلب مواقع خبر اول رسانه ها بوده است. البته شاید این موضوع با توجه به دولتی بودن اکثر رسانه ها عجیب به نظر نرسد، اما موضوع آنگاه مهم جلوه می کند که بدانیم اغلب این ابراز نظرها در واکنش به انتقادات مدیران و احزاب کشور به سیاستهای اقتصادی دولت نهم بوده است . باز کاوی این سخنان حاکی از شتابزدگی و عصبانیتی است که تحلیل گران را به وجود انتقادات پیدا و پنهان بر قوه مجریه به دلیل عملکرد آن رهنمون می سازد.
نگاهی به ابراز نظرها ودستورات رئیس جمهور در هفته های اخیر از نوعی شتابزدگی حکایت دارد.در حالی که عموماً رؤسای جمهور با دادن اختیارات لازم به مدیران خود برای حل مشکلات جاری و روزمره ، در اتاقهای فکر و شوراهای تخصصی به اصلاح سیاستها و روندهای راهبردی می پردازند، متاسفانه اعمال سلیقه های مکرر در حوزه هایی که شاید محدوده مدیریتی یک وزیر یا یک مدیر میانی تلقی شود، ضمن افزودن بر دغدغه های یک رئیس جمهور فرصت تدقیق روشها و مدیریت عالیه را از وی سلب می کند.
سخنرانی رئیس محترم جمهور در جمع مردم قم و افشاگری های ایشان پیرامون مافیای سیگار ، تورم ،اصلاحات کابینه و... ضمن اینکه در بعضی موارد امکان بررسی های قضایی و امنیتی را از دستگاههای مربوطه سلب می کند، به دلیل کلی بودن و ابهامهای متعدد، واکنشهایی را بر می انگیزد که شاید به دلیل بارز بودن مرجع آن دور از شان عالی ترین مقام رسمی کشور باشد.
در حالی که صحبتهای رئیس جمهور درباره مافیای اقتصادی واکنش رئیس سازمان بازرسی کل کشور مبنی بر عدم وجود چنین پدیده ای را برمی انگیزد . رئیس سازمان ثبت اسناد از رئیس جمهوردلایلش را برای اتهامات ایشان به این سازمان می خواهد.
از سوی دیگر آمار و ارقام مطرح شده پیرامون باند قاچاق سیگار آنقدر ابهام انگیز است که واکنش برخی سایتها را مبنی بر غیر واقعی بودن آنها بر انگیخته است.
و یا در حالی که رئیس جمهور علت گرانی ها و مشکلات اقتصادی کشور را به موارد نامعلومی نسبت می دهد، مصباحی مقدم نماینده اصولگرای مجلس و عضوجامعه روحانیت مبارز ریشه تورم موجود را سیاستهای غلط دولت می داند.
اگر به این اظهار نظرها برخی دستورات و مکاتبات آقای رئیس جمهور را نیز اضافه کنیم اهمیت موضوع بیشتر مشخص خواهد شد.
عزل وزرای اقتصاد و کشور در شرایطی صورت گرفته است که حداقل در یک مورد خاص موضوع،واکنش مقامات عالی نظام را نیز برانگیخته است.از سوی دیگر در شرایطی که در دولتهای گذشته شاهد آن بوده ایم که موضوعات تخصصی اقتصادی عموماً در شوراهای ویژه و با حضور وزیران مربوطه بررسی و حل می شده است، دیدیم که رئیس جمهور در منازعه بین رئیس کل بانک مرکزی ووزیر کار پیرامون بسته اقتصادی سال ۸۷ وارد عمل می شود.
نامه شدیدالحن و بسیار مهم رئیس جمهور به رئیس مجلس شورای اسلامی که برخی رسانه ها از آن به پاسخ نامه سه ماه پیش رئیس مجلس به رهبر معظم انقلاب در مورد رئیس جمهور نام برده اند، از دیگر موضوعات و واکنشهای رئیس جمهور در هفته های اخیر بوده است.ایشان ضمن متخلف خواندن حداد عادل از نقض قانون اساسی توسط رئیس مجلس نام برده اند و پرسیده اند:«چه کسی به تخلفات شما رسیدگی می کند؟»
اگر به همه این مطالب در کنار هم بنگریم بدیهی به نظر می رسد که با ورود رئیس جمهور به فضای رسانه ای - و حوزه ای که شاید متعلق به مدیران میانی کشور باشد - ضمن خدشه وارد شدن به جایگاه ریاست جمهوری اسلامی ایران عملاً تمرکز و فضای آرام لازم برای رئیس قوه مجریه برای اداره کلان کشور وجود ندارد.
به عبارت صریح تر موضع گیری های ایشان در این روزها از نوعی عصبانیت حکایت دارد که شاید ناشی از مخالفتها و انتقادات بسیاری از مدیران و قوای نظام از عملکرد قوه مجریه باشد. دقت در دلایل این انتقادات و مرجع آنها، راه را برای گمانه زنی ها وتحلیل‌هایی باز خواهد کرد که شاید پاسخ بسیاری از آنها را درآرایش نامزدهای انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری در سال آینده خواهیم یافت.

منبع : خبرگزاری آفتاب