نزدیک بینی (میوپی)

نزدیک بینی یا میوپی در علوم بینایی به حالتی اتلاق می شود که اجسام دور بخوبی دیده نمی شوند ولی معمولا اجسام نزدیک بوضوع دیده می شوند . برای آنکه جسمی به طور واضح دیده شود لازم است که پرتوهای نورانی به طور دقیق بر روی نقطه ای از شبکیه به نام ماكولا متمرکز شوند .
شبکیه داخلی ترین لایه چشم است که پیام های عصبی بینایی در آنجا ایجاد می شود و توسط عصب بینایی به طرف مغز می رود .
نزدیک بینی هنگامی بوجود می آید که یا کره چشم بزرگ شده باشد یا وقتی که انحنای قرنیه خیلی زیاد شده باشد، در نتیجه پرتوهای نورانی وارد شده به چشم به خوبی روی شبکیه متمرکز نمی شوند، بلكه این ‍‍‍پرتوها جلوتر از شبكیه متمركز میگردند كه میزان نزدیك بینی بستگی به میزان فاصله نقطه تمركز با شبكیه دارد.
نزدیک بینی یکی از عیوب انكساری شایع چشم می باشد که نزدیک به ۳۰٪ جمعیت به آن مبتلا هستند .
در مورد علت نزدیک بینی عوامل مختلفی را بیان كرده اند كه عمدتا مسائل وراثتی را دخیل می دانند .
نزدیک بینی به طور شایع در سنین مدرسه بوجود می آید و با بزرگ شدن کره چشم طی دوره کودکی و نوجوانی افزایش یابد .
مهمترین نشانه نزدیک بینی تار دیدن اجسام دور مثل نوشته های روی تخته یا فیلم است .
اپتومترسیت ها می توانند با تجویز عینک یا لنزهای تماسی نزدیک بینی را تصحیح نمایند .
شما می توانید تنها در مواقعی که نیاز به دید واضح فواصل دور دارید ، مثل کلاس های درس ،‌ دیدن تلویزیون یا فیلم یا انجام رانندگی ، ازعینک استفاده کنید یا همیشه آنرا به چشم بزنید كه این ار باید با نظر معاینه كننده شما صورت ‍پذیرد.
بهترین روش اصلاح عیوب انکساری چشم مانند نزدیک بینی استفاده از عینك می باشد . هر چند روشهای دیگری از قبیل تجویز لنزهای تماسی و جراحی توسط لیزر هم وجود دارد .
به هر حال برای انتخاب روش مناسب مشورت با یك اپتومتریست توصیه میشود.

منبع : سایت انجمن اپتومتری خراسان