سمبل مقاومت ویتنام

خواهران ترانگ، تراس و نهی دختران یک لرد ویتنامی بودند که در قرن اول مسیحی (سده اول میلادی) می‌زیستند.
در آن زمان ویتنام تحت سلطه چین و سلسله هان بود و زنان ویتنام به عنوان مادر حقوق زیادی داشتند، اما تنها در مقام زن چنین نبود، درحالی که زنان چیزی به‌خاطر تعلیمات کنفوسیوس حق تعلیم و آموزش داشتند. مردم ویتنام تا سال ۳۹ بعد از میلاد از چین تبعیت می‌کردند اما پس از آن شروع به مقاومت کردند و جنگ بین چین و ویتنام شروع شد. در این جنگ تراس ربوده شد و شوهرش به قتل رسید. به همین خاطر خواهرش گروهی را ترتیب داد که از اعضای طبقه فرهیخته ویتنام تشکیل شده بود. آنها توانستند یک ارتش ۸۰ هزار نفری از مردان و زنان تشکیل دهند که ۳۶ درصد اعضای آن زنان بودند. ارتش به چینی‌ها حمله کرد و توانست منطقه وسیعی را تصرف کند. تراس آزاد شد و به ارتش خواهرش پیوست و آنها سرانجام در جنگ پیروز شدند و سلطنت خود را در می‌لین که به لحاظ سیاسی قدمت زیادی داشت پایه‌گذاری کردند. چند سال بعد چینی‌ها برای بازپس‌گیری مناطق تصرف شده حملاتی را به مرکز حکومت آنها آغاز کردند. جنگ سختی در گرفت، یکی از زنان ارتش ویتنام به‌نام فانگ تی‌چین، هدایت بخشی از سپاهیان را به عهده گرفت و ضربات سختی بر چینی‌ها وارد کرد، آن هم در شرایطی که باردار بود. او فرزندش را در خط مقدم میدان نبرد به دنیا آورد. او فرزندش را به پشتش بست و همچنان فرماندهی جنگ را ادامه داد و سرانجام جنگ خاتمه یافت و دو طرف اعلام صلح کردند. یک باور قدیمی وجود دارد که طبق آن خواهران ترانگ و فانگ‌ تی‌چین پس از آن داخل رودخانه پریدند و جاودانه شدند. خواهران ترانگ سمبل اولین مقاومت مردم ویتنام در مقابل تجاوزات چین به خاک ویتنام هستند. بعد از آن مردم ویتنام به افتخار آنها معابد متعددی ساختند و هر سال در تعطیلات ملی به افتخار آنها جشن برپا می‌کنند.

منبع : روزنامه تهران امروز