کار جنسیت نمی شناسد

زنان کارآفرین در عرصه فرهنگ، مشکلات و چالش های پیش روی خود را در همایش کارآفرینی فرهنگی زنان مطرح کردند.
این همایش که به همت انجمن زنان مدیر کارآفرین سی ام بهمن ماه برگزار شده بود، روایتی بود از زندگی، مشکلات و فرصت های زنان کارآفرین در عرصه فرهنگ.
زنان موفق این عرصه در میزگردی سعی کردند با طرح مشکلات، محدودیت ها و فرصت های موجود در مشاغل فرهنگی به دیگر زنانی که قصد ورود به کارآفرینی فرهنگی دارند همفکری دهند.
پروین صدقیان، مدیر عامل انتشارات گل آذین استفاده از تجربه های گذشته خود و نیز تجربه های دیگران در صنعت نشر برای جوانان را بسیار مهم می داند: «همیشه از استادان صنعت نشر چیزهای بسیاری آموخته ام. برای همین جمع صنفی فرهنگی زنان ناشر را تشکیل دادیم.»
در آن زمان ۴۰ زن ناشر دور هم جمع شدند تا مسایل موجود در صنعت نشر را مطرح و با انرژی مثبت حل می کنند.
پروین صدقیان در سال ۷۹ کارش را در صنعت نشر آغاز کرد. او که قبلا مدیریت یک موسسه حروفچینی را بر عهده داشت مجوز نشر را از وزارت ارشاد می گیرد و سعی می کند با برداشتن موانع مختلف فرصت های شغلی را در این صنعت برای خود و نیز دیگران ایجاد کند.
فخرالسادات محتشمی پور، مدیر اجرایی انجمن زنان مدیر کارآفرین این سوال را مطرح می کند که اگر جوانی قصد ورود به صنعت نشر را دارد چه باید بکند و با چه مشکلاتی مواجه می شود؟ صدقیان در پاسخ به این سوال می گوید: «نشر صنعت بسیار سختی است. جوانانی که به فکر تجارتند بدانند که با ورود به صنعت نشر موفق نخواهند بود.»
او تجربه خود را بیان می کند که در ابتدای کار تصور می کرد با انتشار نخستین کتاب سود خوبی نصیبش شود اما این طور نبود و حتی تا چاپ چهارمین کتاب هم پولی عایدش نشد:«بنابراین جوانانی که هدفشان سود اقتصادی است باید بدانند که در نشر نمی توان به برگشت سرمایه در زمان کوتاه تکیه کرد.»
محتشمی پور در این بخش از این میزگرد رو به حاضران با تاسف می گوید: «جای فارغ التحصیلان جوان در رشته های هنر بسیار خالی است. آن ها باید باشند تا چالش های موجود در اشتغال و کارآفرینی را در عرصه فرهنگ بشناسند و نیز متوجه باشند که به دست آوردن موفقیت در هر شغلی مستلزم تلاش زیادی است و سرخوردگی و افسردگی نباید مانع آن ها شود.»
صدقیان از مشکلات شروع کارش می گوید؛ او زمانی را به یاد می آورد که یکی از همکارانش به خاطر «زن بودن»او را دست کم می گرفت و رو به همکار دیگرش گفته بود که به کار زنان اعتماد ندارم. اما این همکار مرد بعد از مدت کوتاهی همکاری با صدقیان، خواهان ادامه کار با او شد.
یکی از حاضران در همایش با صدای بلند حرف های صدقیان را طور دیگری تایید می کند: «در همه کارها این طور است که مردان زنان را باور ندارند. اما جدیت زنان در همه کارها عقیده مردان را تغییر داده است.»
همچنین در این جلسه بارها از شهلا لاهیجی، ناشر، شهلا شرکت مدیر مسوول مجله توقیف شده زنان و نیز منیژه حکمت، کارگردان یاد شد.
چیستا یثربی، کارگردان سخنانش را با این جمله آغاز می کند: «کار جنسیت نمی شناسد و نباید آن را مردانه و زنانه کرد.»
او مهم ترین ویژگی یک زن کارآفرین را عشق، سماجت و خستگی ناپذیری می داند: «از همان دوران کودکی با سماجت بسیار هر کاری را پیگیری می کردم و اجازه نمی دادم جواب «نه» ناامیدم کند. کارگردان شدم تا به بازیگران زن امکان کار بدهم و فرصت حضور را برای آن ها فراهم کنم چرا که فرهنگ و اجتماع ما برخی از فرصت هایی را که مردان دارند به زنان نمی دهد.»
او همیشه این سوال در ذهن اش وجود دارد که چرا حضور زنان در عرصه های تصمیم گیری کم است و خودش ادامه می دهد: «کوشاترین دانشجویانم همیشه دختران بوده اند بنابراین همیشه به آن ها گفته ام که از موانع موجود نترسند و تحمل «نه» شنیدن را داشته باشند. اما در درجه اول به آن ها توصیه می کنم که وارد کاری شوند که عاشق باشند. اگر عشق نباشد و هدف هم مشخص نباشد، کارآفرینی هم معنا نمی دهد.»
چیستا یثربی یکی دیگر از مشکلات زنان فعال در عرصه تئاتر و سینما را برچسب های فرهنگی می داند: «سال هاست که می شنویم تعداد زنان مطلقه در عرصه سینما بالاست و همیشه این برچسب ها به زنان سینمایی زده می شود در حالی که این آمارها غیرواقعی است. نتایج پژوهش ها نشان می دهد که میزان طلاق به نوع شغل بستگی ندارد و به عوامل اجتماعی دیگری مرتبط است.»
هر چند او به زنان عرصه تئاتر و سینما مژده می دهد: «نتیجه یک تحقیق نشان داده که زنان فعال در عرصه تئاتر و سینما با استعدادهای مشابه مردان توانسته اند موفقیت های بیش تری کسب کنند که علت آن تعداد کم تر زنان نسبت به مردان و رقابت کم تر در این عرصه است.»
یثربی استعداد سالاری را جایگزین مناسبی برای جنسیتی کردن مشاغل عنوان می کند. بهاری، مشاور امور بانوان جلفا نسبت به این جمله واکنش نشان می دهد. او پشت تریبون می رود: «در سخنان یثربی نوعی سطحی نگری می بینم. اتفاقا من معتقد به مشاغل زنانه و مردانه هستم و باید چنین تفکیکی را قایل باشیم. همین تفکیک ها به نفع زنان است.» در همین لحظه بسیاری از حاضران جلسه دست هایشان را بالا می برند تا به سخنان بهاری اعتراض کنند.
فخرالسادات محتشمی پور با آرام کردن فضای جلسه می گوید: «بهتر است تقسیم بندی مشاغل به زنانه و مردانه و نیز مکروه و یا واجب بودن شغلی را به عهده علما و فقها بگذاریم. به هر حال بدانیم کارآفرینی به معنای توقف در کار نیست و باید محدودیت های موجود را از سر راه برداریم.»
او یکی از اهداف انجمن زنان کارآفرین را هم این موضوع یعنی جمع آوری تجربه های زنان کارآفرین در عرصه های مختلف می داند.

منبع : روزنامه سرمایه