اصول پیشگیری از اعتیاد فرزندان

همواره در میان خانواده‌ها در همه زمان‌ها و همه اقشار، این دلواپسی وجود داشته است که شاید روزی فرزند آ‌نها سیگاری شود و این سوال برای همه خانواده‌ها پیش می‌آید که چه کنیم تا فرزندان‌مان آلوده به دخانیات نشوند....
تقریبا همه سیگاری‌ها از اینکه فرزندشان سیگاری شود، احساس رضایت و خوشنودی نمی‌کنند. این در حالی است که بچه‌ها از رفتار والدین خود الگوبرداری می‌کنند. طبق آمار بچه‌هایی که والدین سیگاری دارند، تمایل بیشتری به مصرف دخانیات از خود نشان می‌دهند. شما می‌توانید یک الگوی خوب برای فرزندان خود باشید؛ اگر همین حالا اقدام به ترک سیگار کنید. در خانواده در درجه اول پدر و مادر نقش چشم‌گیری در ابتلا یا عدم ابتلای فرزند به دخانیات دارند. به همین دلیل والدین باید روش‌های پیشگیری از گرایش فرزندان به سیگار و دیگر مواد دخانی را بیاموزند و در خانه به کار برند، پدر و مادر باید بکوشند تا الگوی خوبی برای فرزندان باشند. الگو بودن از طریق رفتار و عقاید ایجاد می‌شود. در بسیاری از موارد حتی هنگامی که والدین تلاشی آگاهانه برای الگو بودن نمی‌کنند، فرزندان رفتار آنها را سرمشق قرار داده و الگوبرداری می‌کنند. از این مورد می‌توان به صورت موثر برای گرایش به رفتار درست در فرزندان استفاده کرد. سخن گفتن درباره دخانیات و همچنین افراد سیگاری باید با دقت و حساب شده انجام گیرد، زیرا کودکان با دقت و وسواس به گفته‌ها و اعمال والدین چشم دوخته‌اند و از هر ثانیه آن استفاده آموزشی می‌کنند. توجه داشته باشید که لحظه‌لحظه زندگی پدر و مادر، روی فرزند تاثیر می‌گذارد.
● الگوبرداری از دلایل سیگار کشیدن
کودکان نه تنها از سیگار کشیدن والدین تقلید می‌کنند، بلکه حتی از دلایل آنان برای مصرف دخانیات نیز الگوبرداری می‌کنند. پدر که در هنگام خستگی، عصبانیت، هنگام تفریح و یا پس از غذا سیگار به گوشه لب خود می‌گذارد، ناآگاهانه به کودک خود می‌آ‌موزد که یکی از روش‌های رفع خستگی، کسب لذت پس از غذا و یا فروکش کردن خشم، استفاده از سیگار است. کودک در آینده از این دلایل و توجیهات برای مصرف دخانیات استفاده می‌کند. او نیز همچون الگوی خود برای خلاصی از موارد گفته شده به سیگار پناه می‌آورد.
● وظیفه والدین
در اینجا نقش والدین این است که سعی کنند در موقعیت‌های خاص برای مثال عصبانیت، با ارایه رفتارهای مناسب و موثر الگوی رفتاری خوبی برای فرزندان خود طراحی کنند. به فرزندان خود در بالا بردن اعتماد به نفس کمک کنند. باید به کودکان خود «نه» گفتن را بیاموزند و یاد دهند که چگونه در جواب درخواست‌های زیان‌بار دیگران پاسخ نه بدهند. با فرزندان خود دوست باشند و به آنها بیاموزند که لازم است بعضی اوقات از بزرگ‌ترها کمک فکری بگیرند، به کودک خود یاد دهند که درخواست کمک، نشانه قدرت، جسارت و شهامت است نه ضعف او. به او بگویند که باید کمک خواستن و مشاوره با والدین و بزرگ‌ترها را یک قدرت و نشانه عقل و هوش بالای خود بداند.
این آموزش‌ها از خانواده شروع می شود. اگر والدین محیط زندگی کودک را چنان بسازند که او بتواند بدون هیچ اضطراب و دغدغه‌ای حرف خود را بزند، «نه» بگوید و مخالفت خود را در مواقع مناسب ابراز کند، می‌تواند در مقابل همسالان خود نیز اعتماد به نفس کافی را داشته باشد و به راحتی نظرات خود را بیان کند. پدر و مادر باید با آموزش به کودک به او بیاموزند که چگونه در برابر همسالان سیگاری خود پایدار و مقاوم باشد. به او یاد دهند که دوستان واقعی هرگز رفاقت خود را بر پایه مصرف سیگار بنا نمی‌کنند، به او بگویند که مجبور نیست برای عضویت در گروه، تن به هر کاری بدهد. او می‌تواند خود سرگروه باشد و گروهی را تشکیل دهد که نکشیدن سیگار شرطی برای عضویت در آن باشد.

منبع : روزنامه سلامت