ایرما خوشگله - Irma La Douce

سال تولید : ۱۹۶۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : بیلی وایلدر
کارگردان : وایلدر
فیلمنامه‌نویس : یال دایموند و وایلدر، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته الکساندر برفورت.
فیلمبردار : جوزف لاشل.
آهنگساز(موسیقی متن) : آندره پره‌وین، برمبنای کار مارگریت مونو.
هنرپیشگان : جک لمون، شرلی مک‌لین، لو جیکوبی، بروس یارنل، هرشل برناردی، هوپ هالیدی و گریس لی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۷ دقیقه.


"نستور" (لمون) پلیس تازه کار و ناشی با "ایرما" (مک‌لین) خیابان‌گرد پاریسی آشنا می‌شود و سپس به‌دلیل جدی گرفتن زیاده از حد شغلش، در جائی که پلیس چشمش را به روی جرایم می‌بندد، بی‌کار می‌شود. او که به "ایرما" دل بسته ابتدا نقش واسطه او را به‌عهده می‌گیرد اما سپس تاب نمی‌آورد و سعی می‌کند آن‌قدر پول در بیاورد که دیگر کارش را ادامه ندهد. سپس خودش را یک لرد ثروتمند انگلیسی جا می‌زند و این هویت بدلی درسرهائی غیر منتظره به‌بار می‌آورد، هرچند سر آخر در قالب شخصیت واقعی‌اش با "ایرما" ازدواج می‌کند.
٭ وایلدر بار دیگر با رحبه طنز و هجو به مصاف با حساسیت دست‌مایه‌اش می‌رود و فرصتی برای یک هنرنمائی تمام عیار به لمون و مک‌لین (که قبلاً در آپارتمان وایلدر نیز هم بازی شده بودند) می‌دهد. شوخی‌های فیلم با جنبه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و حرفه‌ای شغل خیابان‌گردی مقاومت ناپذیرند و جیکوبی در نقش "موستاش"، کافه‌داری که ساختار سازشکارانه رابطه‌های محیط را تفسیر و توجیه می‌کند، گوئی نماینده دیدگاه بدبین و کنایه‌پرداز خود وایلدر است؛ فیلم‌سازی که آشکارا به محکوم کردن ساده این یا آن و راه‌حل‌های انتقادی کمتر اعتقاد دارد تا به لزوم رها کردن ذهن از تلقی‌های محدود به اصطلاح اخلاقی. بازسازی دقیق و زیبای الکساندر ترونر از محلات "بدنام" پاریس تحسین‌برانگیز است و هم‌چنین موسیقی متن پره‌وین.