چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

آیا کلاسهای تربیت بدنی دانش آموزان را به فعالیتهای بدنی تشویق می کنند ؟


آیا کلاسهای تربیت بدنی دانش آموزان را به فعالیتهای بدنی تشویق می کنند ؟
کلاسهای تربیت بدنی چگونه دانش آموزان را به فعالیتهای بدنی تشویق می کنند ؟
از منظر واژه شناسی علم تربیت بدنی ، دانش آموزان باید فواید تربیت بدنی و چگونگی رسیدن به سطوح مختلف اجرای آن را بیاموزند . مشارکت منظم در فعالیت های بدنی به عنوان پایه و اساس پیشرفت کودکان تشخیص داده شده است و تشویق آنان به فعالیت بدنی هم در کودکی و هم در بزرگسالی منجر به حصول اهداف سلامتی ملی می شود . آیا واقعیت ، به معانی تربیت بدنی سازگار است ؟
متزینگر ادعا می کند : ( به طور منطقی میتوان انتظار داشت تجربیات کلاس تربیت بدنی دانشش آموزان بر نگرش آنها در مورد فعالیتهای بدنی تاثیر گذارد اما ممکن است این نگرش در رفتار آنها در کلاس های تربیت بدنی منعکس نشود . ) پورتمن در سال ۲۰۰۳ تعدادی از دانش آموزان را که در آخرین نیمسال تحصیلی برای تکمیل تجربیاتشان به کلاسهای تربیت بدنی نیاز داشتند ، مورد مطالعه قرار داد . او همچنین فرظیه ای را که معتقد بود امریکاییها اساسا می توانند کیفیت زندگیشان را با شرکت در مسابقات عادی و فعالیتهای بدنی رشد دهند ، ارزیابی نمود . او به منظور بررسی پیش بینی های تجربیات دانش آموزان در تربیت بدنی ، ۴۶ نفر از دانش آموزان پایه نهم تحصیلی را مورد بررسی مجدد قرار داد . پورتمن در تست مهارت ۲۶ نفر آنها را در رده های مهارتی بالا و ۲۰ نفر از آنها در رده مهارتی پایین تقسیم بندی کرد . هر دانش آموز ۴۰ دقیقه مصاحبه می شد ، محقق هرمصاحبه را با سوالاتی طراحی کرده بود که شامل گفتگوهایی ساده درباره تجربیات تربیت بدنی دانش آموز بود.
نتایج نشان داد برخی تجربیات بدون توجه به سطوح مهارت ، برای همه دانش آموزان عادی بود . بعضی پاسخ های معمول این گونه بودند : ( وقتی من می توانم ژیمناستیک انجام دهم ، برایم لذت بخش است ) . ( آنچه را که نمی توانم انجام دهم ، دوست ندارم ) و ( ژیمناستیک را وقتی با دوستانم انجام می دهم ، بسیار عالی است ) . سایر تجربیات مطابق با سطح مهارت و جنسیت متفاوت بود . عبارات دیگر اینگونه بود : ( اجرای انفرادی بهتر است ) و ( تلاش برای چه ؟ ) همه دانش آموزان موافق بودند که وقتی در فعالیتی موفق هستند ، کلاسهای تربیت بدنی را بیشتر دوست دارند . دانش آموزان به فعالیت خاصی که از آن لذت می بردند ، ادامه می دادند ، چرا که در آن مهارت دارای توانایی و موفقیت بودند
همچنین دانش آموزان موافق بودند که اگر در فعالیتی موفق نباشند ، آن فعالیت لذت بخش نیست و باید از برنامه درسی ایشان حذف شود و آخرین نظر این بود همه دانش آموزان در حد وسیعی تمایل داشتند با دوستان خود یار یا هم تیمی باشند ، زیرا همراه با دوستان خود ایمن بودند و اشتباهاتشان به باد انتقاد گرفته نمی شد . در ضمن ، دانش آموزان درک کرده بودند که هرگاه اختیاری برای انتخاب بازیهایشان دارند ، بهتر بازی می کنند
شرکت در فعالیتهای جسمانی سازمان دهی شده با سطح مهارت دانش آموزان متفاوت بود . ۱۹ نفر از دانش آموزانی که در گروه ۲۶ نفری ماهر سطح بالا قرار داشتند ، در خارج از کلاسهای تربیت بدنی خود به فعالیت بدنی می پرداختند .
این دانش آموزان ورزشکار بودند و برای ادامه فعالیت خود در دبیرستان یا شرکت در ورزشهای تابستانی برنامه ریزی کرده بودند . هفت دانش آموز ماهر دیگر برای ثبت نام در کلاسهای تربیت بدنی برنامه ریزی نکرده بودند . هیچ یک از دانش آموزان غیر ماهر نیز برای ثبت نام در کلاسها برنامه ریزی نکرده بودند و حتی برای تداوم فعالیت بدنی سازمان دهی شده ای ، فکر نکرده بودند.
محققین پیشنهاداتی را برای حصول اهداف تربیت بدنی از طریق شرکت در یک روش فعال ارایه داده اند که مشتمل است بر:
▪ تغییر در برنامه درسی
▪ افزایش فرصتهایی برای دانش آموزان به منظور شرکت در مسابقات
▪ ترکیب تیم ها بر اساس توانا ییهایشان
▪ وا داشتن یک گروه از دانش آموزان ماهر برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان ضعیف
▪ حساسیت نسبت به نیاز دانش آموزان
منبع : سازمان آموزش و پرورش شهر تهران


همچنین مشاهده کنید