مردی که گریه کرد - the man who cried

سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : انگلستان و فرانسه
محصول : کریستوفر سپارد
کارگردان : سالی‌پاتر، برمبنای داستانی نوشتهٔ خودش
هنرپیشگان : کریستینا ریچی، کیت بلانچیت، جان تورتورو، جانی دپ، هاری دین استنتن، اولگ یانکوفسکی، کلودیا لندر دوک و تام آزبرن.
فیلمنامه‌نویس : سالی‌پاتر، برمبنای داستانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : ساشا ویرنی
آهنگساز(موسیقی متن) : اوسوالدو گولیخوف
نوع فیلم : سیاه و سفید و رنگی، ۱۰۰ دقیقه.


سال ۱۹۲۷. خواننده‌ای با استعداد (یانکوفسکی) اهل دهکده‌ای یهودی‌نشین در روسیه، به آمریکا می‌رود و دختر جوانش، ̎فگله̎ (لندر دوک) را پشت سر باقی می‌گذارد. پدر به خانواده‌اش قول داده به محض آن‌که بتواند ̎فگله̎ را نیز به آمریکا خواهد برد ولی مقامات، زندگی را بر جماعت یهودی سخت گرفته‌اند و ̎فگله̎ مجبور می‌شود همراه خویشاوندانش به انگلستان فرار کند. ̎فگله̎ را خانواده‌ای بریتانیائی به فرزندی می‌پذیرند، اسمش را ̎سوزی̎ می‌گذارند و در حالی بزرگش می‌کنند که از ریشه‌های نژادی و قومی‌اش بی‌خبر هستند. ̎سوزی̎ (ریچی) آرام‌آرام تبدیل به آوازه‌خوانی با استعداد می‌شود و کاری در یکی از کلوب‌های شبانه پاریس می‌گیرد. پیش از ترک انگلستان، خانوادهٔ بریتانیائی‌اش، عکسی از پدرش را نشانش می‌دهند. که ظاهراً هنوز در آمریکا زندگی می‌کند و ̎سوزی̎ تصمیم می‌گیرد که بالاخره روزی به آمریکا برود و او را پیدا کند. در پاریس، ̎سوزی̎ تصمیم می‌گیرد که بالاخره روزی به آمریکا برود و او را پیدا کند. در پاریس، ̎سوزی̎ با ̎لولا̎ (بلانچیت)، دختری روس آشنا می‌شود که دنبال شوهرش ثروتمند می‌گردد. ̎لولا̎ با ̎دانته دومینو̎ (تورتورو)، خوانندهٔ اپرا، ارتباط برقرار می‌کند و خیلی زود ̎لولا̎ و ̎سوزی̎ در گروه ̎دانته̎، به مدیریت ̎فلیکس پرلمن̎ (استنتن) مشغول به کار می‌شوند. در حالی که ̎لولا̎ با ̎دانته̎ حشر و نشر دارد، ̎سوزی̎ دل باختهٔ ̎سزار̎ (دپ)، مربی است کولی خوش سیما ولی فقیر می‌شود. اما آغاز جنگ جهانی دوم به رابطه‌شان اجازهٔ پروبال گرفتن نمی‌دهد...
● پاتر انگلیسی پس از موفقیت فیلم‌های ̎اریژینال̎ اورلاندو (۱۹۹۲) و درس تانگو (۱۹۹۷) شکست سختی می‌خورد. او این‌جا به‌دنبال حس و حال تراژدی‌های شکسپیر بوده (در پرداختن به عشق، تلاش، مرگ و جنگ) و تا جائی که کار به تصاویر (با فیلم‌برداری درخشان ویرنی) و موسیقی گولیخوف (یهودی، اپرائی، کولی‌ها،...) مربوط می‌شود، مؤثر است و رمانتسیسمی خوش آیند را به دست می‌دهد. اما مشکل از شخصیت‌ها سرچشمه می‌گیرد که رابطه‌ای با تماشاگر برقرار نمی‌کنند و با فاصله‌ای که به‌وجود می‌آورند، فیلم را از انرژی خالی می‌سازند. نقش همین شخصیت‌های باسمه‌ای را مجموعه‌ای از بازیگران نامناسب به عهده دارند: ریچی کالیفرنیائی در نقش دختری یهودی / روسی که در انگلستان بزرگ شده و در فرانسه زندگی می‌کند؛ بلانچیت استرالیائی در نقش دختری روسی؛ تورتوروی نیویورکی در نقش خواننده‌ای ایتالیائی؛ دپ در نسخهٔ دیگری از نقش کولی شکلات (لاسه هالستروم، ۲۰۰۰)؛... مردی که گریه کرد اصلاً آن چیزی که قرار بود بشود، نشد.