پاکستان و رقابت تسلیحاتی در شبه قاره

پاکستان و هند طی نیم قرن تنش مداوم تواناییهای نظامی خود را در رقابتی دامنه دار بطور فزاینده ای افزایش داده اند و دو کشور نه تنها در تسلیحات متعارف، بلکه در صنایع موشکی نیز پیشرفتهای قابل ملاحظه ای داشته اند. توسعه زرادخانه های موشکی به لحاظ توانایی های هسته ای آنها، اهمیت و حساسیت فوق العاده ای یافته است.
● پیشینه
توجه ارتش پاکستان به فناوری موشکی به دهه های قبل بازمی گردد و آن مربوط به دورانی است که هند، رقیب منطقه ای پاکستان موفق شد فناوری موشکی خود و همچنین موشک های زمین به زمین موسوم به «آگنی» به معنای «آتش» خودرا توسعه دهد. افزایش قابلیت موشک های آگنی هند مقامات نظامی پاکستان را به شدت نگران کرد و به این ترتیب بود که این کشور درصدد همکاری با کشورهای چین و کره شمالی که از فناوری موشکی قابل توجهی برخوردار بودند، برآمد. البته، مقامات دولتی و نظامی پاکستان درهیچ مقطعی نپذیرفته اند که توسعه موشکی آن ها با کمک خارجی امکان پذیر شده است و پاکستانی ها همواره بر مستقل بودن تحقیقات دانشمندان تسلیحاتی خود تأکید کرده اند و فناوری موشکی را یکی از دستاوردهای مهم علمی و فنی خود به حساب می آورند. اما، چه در گذشته و چه در زمان حاضر، همواره این تردید وجود داشته است که پاکستان بطور مستقل به فناوری پیشرفته موشکی دست نیافته و از کمک های فنی و علمی چین و یا کره شمالی استفاده کرده است. به گزارش ایرنا اتهاماتی که بخصوص از طرف آمریکا متوجه پاکستان بوده است دلالت بر آن دارد که پاکستان و کره شمالی همکاری مؤثری در این باره داشته اند و بتازگی نیز آمریکا خواستار توضیح کره شمالی درباره همکاری های موشکی با اسلام آباد شده است. آمریکایی ها، پاکستان را متهم کرده اند که به ازای دریافت فناوری موشکی از کره شمالی، به این کشور در زمینه دستیابی به تولید سلاح هسته ای یاری رسانده اند.
واقعیت این است که پاکستان موفق شده است نسل های جدیدتر و پیشرفته تر موشک های زمین به زمین با بردهای کوتاه و متوسط خود را آزمایش کند و مهمتر این که در هر حال، توسعه موشکی پاکستان در رقابت آشکار با هند صورت گرفته است. هرگاه به این واقعیت توجه داشته باشیم که پاکستان در سطح سلاح های متعارف، توان رقابت جدی با هند را ندارد و روی همین اصل، بر سلاح های غیرمتعارف به عنوان قوی ترین تضمین امنیت ملی خود تأکید دارد و موشک های آزمایش شده نیز توان حمل کلاهک هسته ای را دارند، آنگاه راحت تر می توان شدت تمایل پاکستان به توسعه موشکی اش را درک کرد. پاکستان امیدوار است که تنها از این طریق و با نمایش قابلیت بازدارندگی اش بتواند به قدرت نظامی برتر هند پاسخ دهد. در پاکستان این اعتقاد وجود دارد که توازن راهبردی قدرت نظامی با ورود عامل اسرائیل در حمایت تسلیحاتی از هند به نحو خطرناکی در حال برهم خوردن به سود هند و به زیان پاکستان است. بنابراین، دلایل زیادی وجود دارد که پاکستان را قانع می کند توان موشکی خود را افزایش دهد و برد موشک های خود را به گونه ای افزایش دهد که هند احساس کند هیچ نقطه ای از این کشور از تیررس موشک های کوتاه برد، میان برد و دوربرد پاکستان در امان نخواهد بود. همچنین ارتش پاکستان به تقویت بنیه دفاعی خود می اندیشد و بسیاری از تحولات داخلی پاکستان و رقابت هایی که بر سر کسب و حفظ قدرت بین ژنرال های ارتش و نخبگان سیاسی و سران احزاب در این کشور وجود دارد، در همین رابطه قابل توضیح هستند.
● نمایه موشکی پاکستان
▪ نام موشک: ابدالی برد: ۱۸۰کیلومتر
آزمایش موشک «ابدالی» درتاریخ ۷مارس ۱۹۹۷میلادی ۱۷اسفند (۱۳۷۶) انجام شده بود و استعداد تخریب هدف خود را تا ۱۸۰کیلومتر دارد و برد آن ۱۷۵۰ کیلومتر است. بر روی این موشک کوتاه برد موتور تک پایه نیروی محرکه (Propllant) نصب شده است.
▪ نام موشک: غوری ۱طول: ۱۶متر
این موشک در ششم آوریل ۱۹۹۸میلادی (۱۷فروردین ۱۳۷۷) بابرد ۱۳۰۰الی ۱۵۰۰ کیلومتر و وزن ۱۶تن مورد آزمایش قرار گرفت. غوری ۱با سوخت مایع که ۲۰درصد آن بنزین و ۸۰درصد آن نفت است کار می کند و قابلیت حمل دو تن کلاهک هسته ای را دارد.
▪ نام موشک: غوری - ۲
این موشک در تاریخ ۱۴آوریل ۱۹۹۹میلادی (۲۵فروردین ۱۳۷۸) آزمایش شد و حاوی سوخت مایع است و وزن آن ۱۷۸۰۰کیلوگرم و وزن کلاهک هسته ای آن می تواند تا ۱‎/۵تن باشد. شلیک آن بوسیله دستگاه های ثابت و سیار پرتاب امکان پذیر است.
▪ نام موشک: هاتف ۱و ۲یا غزنوی
یک موشک بالستیک کوتاه برد با سوخت جامد تا ۵۰۰کیلومتر برد دارد و وزن آن پنج تن است و ۸‎/۵متر طول دارد.
▪ نام موشک: شاهین ۱
موشک «شاهین۱» پاکستان موشک سوخت SOLIDمی باشد و با سرعت زیادی هدف خود را نشانه می گیرد و ۹۵۰۰کیلوگرم وزن دارد، می تواند تا ۷۵۰کیلومتری را مورد هدف قرار دهد. این موشک زمین به زمین بوده قابلیت حمل کلاهک اتمی تا یک تن را دارد.
▪ نام موشک: شاهین۲ ۲۵۰۰کیلومتر برد، وزن کلاهک: ۲۵تن طول: ۱۷‎/۵متر قابلیت حمل کلاهک های متعارف و هسته ای - «هاتف۴» از نوع «شاهین ۱» ۷۰۰کیلومتر برد داشته و قادر به حمل کلاهک هسته ای است.
- هاتف ۵یا غوری ، ۱۵۰۰کیلومتر برد ، وزن ۱۶تن
میان برد بالستیک / حمل کلاهکهای اتمی و متعارف
- هاتف ۶ (شاهین ۲) ۲۵۰۰کیلومتر برد
- هاتف ۷از نوع بابر ۷۰۰کیلومتر برد قابلیت حمل کلاهک هسته ای
ارزیابی
- توسعه موشکی پاکستان در رقابت و در پاسخ به توسعه موشکی هند مدنظر مقامات نظامی پاکستان است.
- پاکستان بر این باور است که در سطح تسلیحات متعارف از توان رقابتی محدودی در مقایسه با هند برخوردار است، بنابراین تنها راه حل حفظ توازن راهبردی قدرت نظامی، توجه ویژه به بازدارندگی هسته ای و موشکی با قابلیت حمل کلاهک های هسته ای است.
- نزدیکی هند و آمریکا درپاکستان باعث نگرانی های جدی شده است و این موضوع انگیزه ای برای گسترش توان موشکی این کشور شده است.

منبع : روزنامه ابرار