ترانه میلاد

و انسان هر چه ایمان داشت پای آب و نان، گم شد
زمین با پنج نوبت سجده در هفت آسمان، گم شد
شب میلاد بود و تا سحرگاه، آسمان رقصید
به زیر دست و پای اختران، آن شب زمان، گم شد
همان شب چنگ زد در چین زلفت، چین و غرناطه
میان مردم چشم تو یك هندوستان، گم شد
از آن روزی كه جانت را اذان جبرئیل آكند
خروش صور اسرافیل در گوش اذان، گم شد
تو نوح نوحی اما قصه‏ات شوری دگر دارد
كه در طوفان نامت، كشتی پیغمبران، گم شد
شب میلاد در چشم تو خورشیدی تبسم كرد
شب معراج زیر پای تو صد كهكشان، گم شد
ببخش ای محرمان در نقطه خال لبت حیران!
خیالِ از تو گفتن داشتم، اما زبان، گم شد

علیرضا قزوه

منبع : پرسمان