بایسنقرمیرزا

جنسیت: مرد
نام پدر: شاهرخ
تولد و وفات: (۸۰۱-۸۰۲ -۸۳۷) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط ، ادیب و شاعر
در سال ۸۲۰ق پدر او سمت قاضی‌القضاهٔ دربار خود را به‌ او داد و در سال ۸۳۵ق تبریز را تصرف کرد و در همان‌ سال حاکم استرآباد شد. در اواخر عمر به‌علت اینکه اخترشناسان عمر او را چهل‌سال بیشتر تخمین نزده بودند ، به میگساری پرداخت و دست به کارهای ناشایست زد. وی ذوقی ادبی و هنری داشت و اشعار و آثار فارسی را به‌دقت مطالعه می‌کرد و در سرودن اشعار فارسی و ترکی نیز مهارت داشت. مجلس او مجمع شاعران ، مورخان ، خوشنویسان و نقاشان ایرانی بود. خود در خط استاد بود و شاگرد شمس‌الدین محمد هروی خوشنویس. خطوط محقق و ثلث را به‌ مهارت می‌نوشت و اوراق قرآن‌‌هایی که به‌ خط خود نوشته ، هنوز در دست است و رقم استادانه او نیز طاق و اطراف سردر مسجد گوهرشاد که آیاتی از قرآن مجید نوشته ، ظاهر است. میرعلی ، خوشنویس معروف ، و بسیاری دیگر از خوشنویسان آن‌ عصر در کتابخانه او کار می‌کردند ، بایسنقر در نقاشی و تهذیب نیز دست داشته و بانی زیباترین مکتب کتاب‌‌سازی در ایران بوده است. نسخه‌ای از شاهنامه به‌ دستور وی فراهم شد و خود مقدمه‌ای برآن نوشت که به "دیباچه بایسنقری" و یا "شاهنامۀ بایسنقری" معروف شده. در تذکرۀ "صبح گلشن" سال ولادت او ۸۳۵ق و سال وفات او ۸۶۵ق ذکر کرده است. از آثار او: "کتیبۀ پیش‌طاق مسجد گوهرشاد مشهد به‌ خط ثلث که در بیست‌سالگی نوشته است.

منبع : مطالب ارسالی