چرا وبلاگ ها محبوبند؟

«آه خدایا چقدر تنها هستم.» این اولین جمله ای بود که من را به دنیای وبلاگ ها و وبلاگ نویسی برد. آن زمان تصور درستی از وبلاگ نداشتم و وبلاگ را جایی برای نالیدن می دانستم. اکنون چه؟ آیا تصور من اشتباه بود؟ اگر تصور من اشتباه بوده است، پس اصولاً وبلاگ چیست؟ با آنکه به عنوان یک دانشجوی مهندسی توقع بیشتری از من می رفت اما در کل تصور من اشتباه نبود. البته همه آن چیزی هم نبود که امروزه از وبلاگ متصور هستم.
اکنون برداشت من از وبلاگ اینگونه است: مجموعه ای از مطالب (متن، تصویر و...) که در بازه های منظم و یا نامنظم زمانی منتشر می شود و معمولاً آخرین مطلب بالاتر از مطالب قبلی قرار می گیرد. جین پرون (Jane Perrone)، وبلاگ را of the «log» «Web» تعریف کرده است. جایی که مولف به سایت ها و صفحات پرمحتوا و مفیدی که می بیند، لینک می دهد. جان بارگر (Jorn Barger) در سال ۱۹۹۷ واژه وبلاگ را به همین منظور به کار برد و مطرح کرد. پرون به قرار گرفتن آخرین مطلب بالاتر از مطالب قبلی نیز اشاره می کند.
با این تعاریف وبلاگ ها دیگر محدودیت موضوعی ندارند و مولف (بلاگر) می تواند از هرچه که دوست دارد، بنویسد و با هر لحن و هر ادبیاتی که خود می پسندد. یک استاد دانشگاه از تجربه های حرفه ای اش می نویسد، یک روزنامه نگار گزارش های خود را منتشر می کند، یک نوجوان از تیم فوتبال محبوبش می نویسد و...
وبلاگ ها را سه دسته می دانند: ثبت وقایع روزانه (Journal Weblog)، مجموعه ای از لینک ها (Link Weblog) و وبلاگ های OP-ED. در وبلاگ های روزانه، بلاگر از تجربه های روزانه، هفتگی و ماهانه خود می نویسد. در وبلاگ های نوع دوم، بلاگر به سایت ها و صفحات دیگر وب که در گشت و گذارهای وبی خود می بیند، لینک می دهد. نوع سوم وبلاگ هایی هستند که بلاگر در قالب مقالات و نوشته های منسجم به بیان افکار و عقاید شخصی خود می پردازد (OPposite to the EDitorial).
اما چرا وبلاگ ها محبوب شدند؟ مهم ترین دلیل محبوبیت وبلاگ ها این است که مولف فارغ از پیچیدگی های فنی داشتن یک سایت، به سادگی نوشته های خود را منتشر می کند. هرچند که پیشرفت های بسیاری برای طراحی سایت ها شده اما واقعیت آن است که طراحی سایت هنوز هم برای اغلب مردم پیچیده است. با استفاده از سیستم های وبلاگ موجود که سیستم هایی حرفه ای برای مدیریت محتوا هستند، داشتن وبلاگ همانند ارسال و دریافت نامه های الکترونیک ساده شده است: مطلبی نوشته می شود و دکمه ای فشرده. بقیه کارها توسط سیستم مدیریت محتوا انجام می شود و نیازی به دانستن آن نیز نیست.
با نگاهی به گزارش موسسه تحقیقاتی فارستر دلایل محبوب شدن وبلاگ ها نزد کاربران وب به خوبی روشن می شود. در پاسخ به این سئوال آن موسسه که «دلیل مراجعه مجدد شما به یک سایت چیست؟» کاربران این چهار دلیل عمده را به ترتیب عنوان کردند: محتوای مناسب، قابل استفاده بودن، سرعت مناسب بارگذاری صفحات و به روزرسانی مرتب.
خوانندگان چه مدت در هر وبلاگ می مانند؟ تصور شما از خوانندگان وبلاگتان چیست؟ آیا آنها تمام نوشته های شما را می خوانند؟ طبق مطالعه ای که Darren Rowse بر روی ۳۵۰ وبلاگ انجام داده است هر خواننده به طور متوسط ۹۶ ثانیه در یک بلاگ می ماند. نتایج دیگر این مطالعه که در http://www.livingroom.org.au/blog منتشر شده است عبارتند از: ۱- این زمان تقریباً ارتباطی به تعداد بینندگان وبلاگ ندارد و به جز درصد کوچکی از وبلاگ های پربیننده در این مطالعه، در بقیه وبلاگ ها زمان متوسط نزدیک همان ۹۶ ثانیه بوده است.۲- در وبلاگ هایی که امکان یادداشت گذاشتن توسط خوانندگان وجود دارد، زمان متوسط از سایر وبلاگ ها بیشتر است.
هر چند که این مطالعه غیررسمی در اواخر سال ۲۰۰۳ انجام شده است اما به نظر می رسد رفتار خوانندگان وبلاگ ها در حال حاضر نیز چندان تغییر نکرده باشد. در حالی که دارنده وبلاگ تمام سعی خود را در نوشتن می کند و انتظار دارد خوانندگان مدت زمان بیشتری در وبلاگش بمانند اما همان نوشته ها در مدت زمان کوتاهی تندخوانی می شود. با روی آوردن وبلاگ ها به کسب درآمد طبیعتاً این رفتار خوانندگان طبق مذاق دارنده وبلاگ ها نیست زیرا هر چه خواننده بیشتر در وبلاگ بماند شانس کلیک خوردن تبلیغ ها بیشتر می شود. جالب است بدانید وبلاگی که این مطالعه را انجام داده است در روز به طور متوسط ۱۵۰۰ نمایش صفحه و ۹۳۰ بازدید دارد که خوانندگان ۸۲ ثانیه به طور متوسط در آن زمان سپری می کنند. اما معنای این آمارها چیست؟ اگر وبلاگی دارید و تاکنون به رفتار خوانندگان خود توجه نمی کردید، بهتر است بدانید به طور متوسط افراد ۲۰۰ کلمه در دقیقه می خوانند (رکورد ثبت شده ۱۳۴۷ کلمه در دقیقه است). حال اگر ۹۶ ثانیه را در خاطر داشته باشید شما باید در هر نوشته به طور متوسط ۳۲۰ کلمه داشته باشید. بنابراین برای آنکه مطمئن شوید که خوانندگان دقیقاً آنچه را که می گویید متوجه می شوند، ساده و کوتاه بنویسید.
اگر ایده های بسیاری دارید در هر نوشته تنها یکی را مطرح کنید. فراموش نکنید که شما نوشته های دیگری نیز خواهید داشت. بسیار اتفاق افتاده است که از دوستان پرسیده ام آیا آخرین مطلب من را خوانده اند و آنها در کمال تعجب من گفته اند: بله وبلاگ ات را دیدم. آخرین مطلبت را چون طولانی بود، نخواندم.اگر نوشته هایی طولانی دارید بهتر است ابتدا اصل قضیه را در خلاصه ای بیاورید و خوانندگان را برای مطالعه بیشتر به نوشته طولانی هدایت کنید. همین طور می توانید آن را در چند نوشته مختلف و به مرور منتشر کنید.

منبع : شبکه فن آوری اطلاعات ایران