رابطه بین پروتئین های محلول و مقاومت به سرما در گندم با استفاده از رگه های جایگزین و تجزیه به عامل ها

تنش های زنده و غیرزنده محیطی همیشه عامل کاهش کمیت و کیفیت محصولات زراعی می باشند. شناسایی ژن های مقاومت به سرما در گندم و خویشاوندان آن دراصلاح برای مقاومت به سرما دراین گیاه حایز اهمیت است.
برای بررسی رابطه بین باندهای پروتئین و مقاومت به سرما ابتدا با استفاده از رگه های جایگزین متقابل بین واریته های شاین و ویچیتا، کروموزم های موثر در صفات مربوط به مقاومت به سرما تعیین شد. برای این منظور ۴۲ رگه جایگزین و والدین آنها در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با دو تکرار در مزرعه کشت شدند. و پس از ورنالیزاسیون، با انتقال طوقه از مزرعه به آزمایشگاه، صفات بقای طوقه، وزن تر طوقه و درصد آب طوقه اندازه گیری شد و در یک آزمایش جداگانه رگه های جایگزین در گلدان کشت و جهت ورنالیزاسیون به مدت ۷ هفته در دمای ۴oC قرار داده شدند و سپس پایداری غشا در دمای -۱۳oC اندازه گیری شد. پروتئین های محلول در برگ رگه های جایگزین شاین در ویچیتا در شرایط ورنالیزه، استخراج و پس از الکتروفورز به روش SDS-PAGE، شدت باندهای پروتئین از طریق دانسیتومتری اندازه گیری شد.
ضرایب همبستگی و تجزیه به عامل ها نشان داده که کروموزم های ۵D, ۳B و ۶A از ویچیتا بیشترین حساسیت را در شاین، و متقابلا کروموزوم های ۴D, ۵A, ۵D و ۴A از شاین به ترتیب بیشترین مقاومت را در ویچیتا ایجاد کرده اند و باندهای پروتئینی ۳۲ و ۴۲ کیلودالتن همبستگی معنی داری با مقاومت به سرما نشان دادند و روش تجزیه به عامل ها نشان داد که کارایی زیادی در تعیین کروموزم های موثر در یک صفت کمی توسط رگه های جایگزین دارد.

حسین دشتی
بهمن یزدی صمدی
محمدرضا قنادها

منبع : پایگاه اطلاعات علمی