سربازان; قلب های تپنده در اجتماع

در این مطلب قصد دارم در مورد قشری صحبت کنم که جامعه ما خیلی کم به آن می پردازه و فقط باید یک مناسبتی پیش بیاد تا ما یادمون بیفته که باید به آنها هم توجه کرد، مشکلاتشان را مرتفع کرد، برای آنها برنامه ریزی کرد و ....
قشری که ساختارهای جامعه به علت ضعف فرهنگی، عدم آموزش صحیح و گاهی زیاده طلبی برخی نهادها، نمی خواهند منزلتی مناسب با شان و جایگاه و عملکردی که در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران دارند، برای آنها قائل شوند.
آنهایی که مانند من به خدمت مقدس سربازی رفته باشند ،یافتن جواب این سوال برایشان بسیار آسان است; سربازان: کسانی که در بهترین روزهای زندگی خویش از جان و آسایش خویش برای برای اسلام و وطن عزیزی که در آن زندگی می کنند، هزینه می کنند و کسی قدر آنها را نمی داند!
نگاهی گذرا بر تفکر حاکم بر جامعه، در مورد این قشر، حقایقی تلخ را بازگو می نماید که گاه خطور آن به ذهن نیز باعث رنجش خاطر می شود.... از آنجا که در کشور ما از این دوره به دوره اجباری که با حقوقی بسیار ناچیز سپری می شود; یاد می کنند و مسوولیت هایی که در یگان های خدمتی به افراد واگذار می شود بسیار مهم و طاقت فرسا می باشد ولی در ازای کاری که صورت می گیرد نتیجه ای در خور توجه برای سربازان حاصل نمی شود، در عوض جامعه با نگاهی همراه با ترحم به آن هامی نگرد و مدام با دلداری دادن، تمام شدن این دوره را برای آنها آرزو می کند.
از طرف دیگر خانواده ها فرزندان خود را با هزاران امید و آرزو روانه خدمت سربازی می کنند و می خواهند بالندگی فرزندان خود را در این لباس ببینند و واقعا نمی دانند که فرزند آنها بعضا به انجام چه کارهایی به اجبار یا اکراه تن می دهد و چگونه ایام را سپری می سازد.
این امر در میان سربازانی که دارای تحصیلات عالی و دانشگاهی هستند یشتر دیده می شود. آنها اغلب در جایگاه هایی نامرتبط با رشه تحصیلی خود مشغول به فعالیت می شوند و با دیدن شرایط موجود در یگان های محل خدمت خود، که به افرادی با تحصیلات کمتر و فارغ از تخصص و - فقط به خاطر رسمی بودن - بهایی صد چندان را می دهند، بویی از بی عدالتی را استشمام می کند که در قانونی ستبر فقط اطاعت از آن را جست وجومی کند.
در کالبد شکافی این موضوع پرداختن به نوع پوشش از جایگاهی خاص برخوردار است. لباس فورم سربازان همواره رنجش خاطر آنان را فراهم نموده است، لباسی که آنها می پوشند از پارچه ای نامناسب و در طرح و رنگی نامطلوب ارائه می گردد و گویی تمام دردهای جامه را با خود به همراه دارد. با وجود این که از سربازان در انجام تمام امور جاری در یگان ها استفاده می شود و آنها فعالیتی معادل و گاه بیشتر( در بعضی موارد) از نیروهای رسمی، انجام می دهند ولی به لحاظ معیشتی درجایگاهی پایین تر از تمام اقشار جامعه بسر می برند و با تمام وجود تمام شدن این دوران و پایان بی عدالتی موجود که علت آن را نیز نمی داند، خواستارند.
باید به وسیله دستگاهای فرهنگ ساز جامعه اعم از مدرسه، دانشگاه رسانه های صوتی و تصویری، مطبوعات و... تدابیری اندیشید ه شود که نسبت به سربازان و جوانانی که بهترین دقایق عمر خویش را صرف خدمت به آب و خاک کشور خویش می کنند، با نگاهی متفاوت نگریسته شود، از آنها در قسمت های کار آمد و با توجه به تخصص آنها استفاده شود و در آمدی متناسب با فعالیت و عملکردی که انجام می دهند; دریافت دارند.
افراد جامعه با دیدن سربازان در جامعه اقتدار و سربلندی مرز و بوم خویش را به یاد آرند و بودن در لباس آنها را آرزوکنند.
اگر از این دوره های ۲۰ ماهه که سرمایه های این مرزوبوم در اختیار یگان های نظامی قرار می گیرند، به نحو مطلوب استفاده شود، پویایی و بالندگی را برای ایران اسلامی به همراه خواهد داشت.
پس باید با افتخار بر زبان جاری کنیم که سرباز وطن روزت مبارک باد.

نویسنده : مهدی خسروشاهی

منبع : روزنامه مردم سالاری