سندروم خستگی مزمن در فرزند شما

سندروم خستگی مزمن بیماری ای است که اولین بار در دهه ۱۳۶۹ نامگذاری شد. اگرچه بیماری جدیدی نیست ولی از دهه ۱۰۷۸ به اسامی دیگری هم نامیده می شده و هنوز موضوع بحث برانگیزی می باشد. همه ما خسته ، افسرده و گرفته می شویم. اما سندروم خستگی مزمن متفاوت از احساسات طبیعی خستگی و انرژی پایین است.
علائم آن بطور ناگهانی بروز می یابد و شامل خستگی قابل توجه و شدیدی می شود که ماهها ادامه می یابد. علائم سندروم خستگی مزمن بیشتر از خستگی و ضعفی است که انجام امور روزانه ایجاد می‌شود.
این بیماری به شدت می تواند بر فعالیتهای مدرسه ، کار و تفریح تاثیر بگذارد و باعث بروز علائم جسمی و روحی شود که ماهها یا حتی سالها طول بکشد. سندروم خستگی مزمن در زنان شایعتر است تا مردان. معمولاً در افراد بین سنین ۴۰ و ۲۰ سال بروز می کند اما در نوجوانان هم رخ می دهد. بیماری شبیه سندروم خستگی مزمن نیز شناسایی شده که در کودکان کمتر از ۱۲ سال رخ می دهد.
● عوامل سندروم خستگی مزمن :
علت سندروم خستگی مزمن هنوز نامعلوم است . تحقیق اخیر امکان اینکه افراد دارای سندروم خستگی مزمن سیستم عصبی مرکزی و ایمنی داشته باشند را توصیف می کند. دانشمندان در حال مطالعه اختلالات متابولیکی متعدد و فاکتورهای خطرند ( از جمله زمینه ژنتیکی ، سن ، جنس ، بیماری قبلی ، محیط و استرس) که ممکن است بر پیشرفت و دوره بیماری تاثیر بگذارد. بعضی محققان اظهار داشته اند ویروسی باعث سندروم خستگی مزمن می گردد اما این نظریه ثابت نشده است .
● سایر عواملی که در بروز سندروم خستگی مزمن پیشنهاد شده است:
▪ کم خونی فقر آهن
▪ قند خون پایین (هیپوگلیسمی )
▪ آلرژیهای محیطی
▪ عفونت سراسر بدن
▪ مسائل روانپزشکی
▪ فشار خون پایین
● علائم سندروم خستگی مزمن :
خستگی شدید ، مزمن به مدت حداقل ۶ ماه یا بیشتر که با استراحت برطرف نشده و به همراه سایر مشکلات پزشکی از جمله:
▪ فراموشی یا مشکل در تمرکز حواس
▪ گلو درد
▪ درد گردن یا زیر بغل
▪ درد عضلانی یا درد چند مفصل بدون تورم
▪ سردرد به گونه ای جدید (الگو یا شدت آن نسبت به گذشته متغیر باشد)
▪ خستگی که بیشتر از ۲۴ ساعت طول می کشد.
▪ سایر علائم سندروم خستگی مزمن عبارتند از تب خفیف ، تاری دید ، لررش ، عرق شبانه ، اسهال و تغییر اشتها و وزن .
● تشخیص سندروم خستگی مزمن :
سندروم خستگی مزمن به سختی تشخیص داده می شود چون آزمایش تشخیصی ویژه‌ای وجود ندارد. پزشکان در ابتدا مجبورند مطمئن شوند که خستگی فرد، بدلیل بیماریهای دیگر، اختلال خواب یا مشکلات هورمونی مانند کم کاری غده تیروئید نباشد. به هنگام معاینه کودکتان، پزشک به اولین علائم بیماریهایی که شبیه علائم این سندروم است را مورد توجه قرار می‌دهد ، از داروهایی که کودکتان مصرف می کند و یا حساسیتهایی که دارد، از شما سوال می کند.
آزمایش خون و ادرار برای تشخیص علت احتمالی آن انجام می شود. احتمالاً کودکتان با روانشناس یا درمانگری روبرو می شود که می تواند به ارزیابی علائم در رابطه با مهارتهای شناختی ، تمرکز ، حافظه ، شخصیت و وضعیت کامل روانی اش کمک کند. این کار مفید است چون سندروم خستگی مزمن اغلب در افرادی دیده می شود که افسردگی یا نگرانی دارند.
در حقیقت به خاطر این است که بیشتر افراد مبتلا به این سندروم دارای افسردگی یا نگرانی بوده اند که بعضی از متخصصان سندروم خستگی مزمن را با مشکلات روانپزشکی اشتباه می گیرند. در طی مراجعات بعدی به مطب ، پزشک و شما باید در مورد هر علامت جدیدی که نشان می دهد مشکل چیزی به غیر از سندروم خستگی مزمن است بحث کنید.
اگر سایر بیماریها کنترل شوند و بیماری کودکتان با معیار توصیف این مورد مطابقت کند تشخیص سندروم خستگی مزمن را می توان انجام داد. چون که کودکان و نوجوانان اغلب به دلایل زیادی خسته می شوند سندروم خستگی مزمن به طور بالقوه به اشتباه تشخیص داده می شود. گاهی کودکان از خستگی به عنوان وسیله‌ای برای خودداری از انجام فعالیتهای مدرسه و غیره استفاده می کنند.
متاسفانه درمان معتبر یا ثابت شده ای برای آن وجود ندارد . به هر حال ، مطالعات نشان داده اند افرادی که بهترین شانس بهبودی را دارند کسانی هستند که تا حد امکان فعال می‌باشند و تلاش می‌کنند بر روند بیماری شان کنترل داشته باشند. با این حال متخصصان می گویند این تغییرات سبک زندگی به موارد ذیل می تواند کمک کند :
▪ ورزش منظم و به دقت برنامه ریزی شده که به احساس بهبودی کمک می کند. ورزش نباید زیاد باشد.
▪ روشهای کنترل و کاهش استرس که خط مشی هایی برای کنترل خصوصیات خاص این بیماری آموزش می دهد.
▪ رژیم غذایی سالمی که می تواند علائم و ناراحتی عمومی را کم کند. پزشکان توافق دارند افراد مبتلا به این سندروم باید از خوردن غذاهای سنگین ، الکل ، کافئین و مقادیر زیادی غذای مانده خودداری کنند. بعضی مردم در می یابند متخصص تغذیه معتبر یا متخصص رژیم غذایی می تواند برنامه های غذایی برای کمک کاهش علائم خستگی پیشنهاد دهد.
▪ طب سوزنی ، ماساژ ، کشش عضلانی ، یوگا برای اکثر افراد مبتلا به سندروم خستگی مزمن مفید بوده است.
علاوه بر تغییرات در سبک زندگی ، جلساتی با درمانگر معتبر یا مشاور یا شرکت در گروه درمانی می تواند به فرد مبتلا به آن کمک کند. هدف اصلی درمان کمک به مردم در سازگاری با محدودیتهای ناشی از این بیماری ، تغییر افکار یا احساسات منفی یا غیر واقعی به افکار یا احساسات مثبت و واقعی می باشد. همچنین به کودکان مبتلا و خانواده‌هایشان کمک می کند تا مقابله با مشکلات اجتماعی یا دانشگاهی ناشی از این بیماری را آموزش ببینند مانند غیبت در مدرسه ، عملکرد ضعیف یا کناره گیری از دوستان و موقعیتهای اجتماعی.
بعضی افراد متوجه اند که داروهای ضد افسردگی می تواند به تسکین علائم کمک کند . داروهای مسکن و ضد التهابی مانند ایبوپروفن ، استامینوفن یا سایر مسکن های قوی هم در بعضی افراد مفیدند. داروهای ضد ویروسی با موفقیت استفاده می شوند و دانشمندان به تحقیق درباره داروهای جدیدتر و موثرتر در بهبود علائم سندروم خستگی مزمن ادامه می‌دهند. آنتی بیوتیکها برای درمان سندروم خستگی مزمن استفاده نمی شوند.
● سازگاری با سندروم خستگی مزمن :
سندروم خستگی مزمن بیماری مزمن بوده و به اشتباه تشخیص داده می شود و بهبودی اغلب مشکل است. چونکه درمان واقعی ندارد ، مشکلات عاطفی مانند افسردگی ، نومیدی ، نگرانی و بی پناهی می تواند بروز یابند. برای کمک به کودکتان در سازگاری با علائم عاطفی سندروم خستگی مزمن به نکات زیرتوجه نمایید :
▪ ترغیب کودکتان به ادامه رژیم غذایی روزانه تا مشخص گردد چه زمانی دارای بیشترین انرژی است و کمک به برنامه ریزی فعالیتهایی در چنین زمانهایی.
▪ ادامه مقداری فعالیت ورزشی در حد توانائیهایش می تواند به بهبودی جسمی و عاطفی وی کمک کند.
▪ ترغیب کودکتان به شناسایی و توصیف احساساتش مانند ناراحتی ، خشم و نومیدی. غصه خوردن برای از دست دادن انرژی ای که زمانی داشته اشکالی ندارد.
▪ جستجوی حمایت خانواده و دوستان چون در سازگاری با مشکل سلامتی مزمن ، سلامت روانی حائز اهمیت است .
اگرچه بسیاری از افراد دارای سندروم خستگی مزمن علائمی دارند که چرخه ای از بهبودی و برگشت را دنبال می کنند ولی اکثر افراد پس از زمانی کاملاً بهبود می یابند. اکثر درمانهای جدید و تجربی در این زمینه قابل دسترسند اما شما و کودکتان باید از درمانهای تثبیت نشده (مانند دوز زیاد مکمل ویتامین یا داروی گیاهی ) خودداری کنید تا پزشک کودکتان را معاینه کند.

منبع : پاراسات