سنتز پلی (L- لاکتید) به روش پلیمر شدن حلقه گشا در توده مذاب

پلی ( L- لاکتید) یک پلیمر زیست تخریب پذیر نیمه بلوری است که گونه های با وزن مولکولی زیاد آن در ساخت محصولات کاشتنی در بدن کاربرد دارد و معمولا از پلیمر شدن حلقه گشای دی استر حلقوی L-لاکتیک اسید (L -لاکتید) در مجاورت کاتالیزور غیر رسمی و تایید شده قلع اکتوات بدست می آید. یکی از روشهای متداول برای سنتز این مواد پلیمر شدن توده مذاب است. اما دمای بالای واکنش در این روش باعث تخریب گرمایی پلیمر در حال سنتز می شود. بنابراین انتخاب دما و زمان سنتز برای دستیابی به حداکثر وزن مولکولی اهمیت بسیار زیادی دارد. در این پژوهش، به مطالعه این موضوع پرداخته می شود. نتایج آزمایشها نشان می دهد که حداکثر وزن مولکولی پلیمر و زمان دستیابی به آن با دمای واکنش رابطه عکس دارد و با کاهش دمای سنتز هر چند زمان لازم برای دستیابی به حداکثر وزن مولکولی افزایش می یابد، اما مقدار وزن مولکولی بیشتر می شود. همچنین، در دماهای سنتز پایینتر از دمای ذوب پلیمیر، حداکثر وزن مولکولی و سرعت تخریب تغییر زیادی با دما نمی کند، زیرا در دماهای بالاتر از دمای ذوب پلیمر امکان تخریب آن بیشتر است. دماهای انتقال شیشه ای و ذوب پلی (L -لاکتید) نیز به ترتیب در محدوده ۶۹-۶۵ و۱۶۰-۱۸۰?C است و با وزن مولکولی پلیمر رابطه مستقیم دارد.

طاهره دارستانی فراهانی
علی اکبر انتظامی
حمید موبدی
مجتبی ابطحی
مریم پلاشی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی