نگاهی به دوربین حرفه‌ای Sony Alpha ۳۵۰ و رقبای نزدیکش!

پیش از این درباره دوربین‌های حرفه‌ای Sony صحبت کردیم و به این نتیجه رسیده بودیم که محصولات Sony را نیز می‌توان استفاده کرد. به این نکته نیز اشاره کرده بودیم که بازار دوربین‌های حرفه‌ای از سالیان گذشته در کنف اختیار Canon و Nikon قرار داشته و سه چهار سالی است که شرکت‌های دیگر در این بازار شریک شده‌اند. در بازار جهانی هرچند این دو بزرگوار صاحب قدرت هستند، اما برندهای معتبری مانند Pentax، Panasonic و Olympus نیز برای خود جلال و جبروتی دارند.
به‌ خاطر دارم که بازار ایرانی دوربین‌های دیجیتالی در ایران‌زمین را به دو دسته کلی حرفه‌ای و آماتوری تقسیم کردیم و گفتیم که هر دو بازار در سال‌های آتی رشد فوق‌العاده‌ای خواهند داشت. همچنین بر این نکته تاکید داشتم که حضور شرکت‌هایی مانند Samsung، Olympus و Sony در بخش حرفه‌ای بازار به طور قطع بر تعدیل بیشتر این بازار خواهند افزود و پدرخوانده‌های سابق را بر میز مذاکره خواهند نشاند.
● و اما Sony
فکر کنم عالم و آدم می‌دانند که چقدر با سیاست‌های انحصارطلبانه Sony مشکل دارم، اما خداوکیلی سعی کرده‌ام آن را در نوع و شیوه مطالب دخالت ندهم. به ‌همین دلیل با صراحت درباره شرکت‌ها و سیاست‌های گاه مزخرف‌ آن‌ها به ‌راحتی و با طیب خاطر صحبت می‌کنم!
در این نوبت قصد دارم درباره یکی از دوربین‌های میان‌قیمت Sony صحبت کنم که Alpha ۳۵۰ نام دارد و اندکی پس از عرضه مدل Alpha ۳۰۰ روانه بازار شده است. این را نیز گفته باشم که علاوه بر مد‌های ذکر شده، دو مدل Alpha ۲۰۰ و Alpha ۱۰۰ نیز از یکی دو سال پیش راهی بازار شده‌اند و راستش پیدا کردن نمونه‌ای از آن حوصله می‌خواهد.
تولید مدل Alpha ۱۰۰ مدت‌هاست که متوقف شده و گمان نمی‌کنم در بازار قابل ابتیاع باشد، اما مدل Alpha ۲۰۰ را می‌توان با قیمتی در حوالی ۴۷۰ تا ۵۰۰ هزار تومان کماکان تهیه کرد. بین خودمان بماند، اما همین مدل Alpha ۲۰۰ را که خیلی‌ها داخل آدم (منظور دوربین) حساب نمی‌کنند کیفیت تصویر فوق‌العاده‌ای دارد و برای افرادی که قصد دارند وارد سرزمین دوربین‌های حرفه‌ای شوند گزینه مناسبی است. مدل Alpha ۲۰۰ رقیب چندانی ندارد، اما با کمی اغماض می‌توان به مدل قابل قبول و ارزان‌قیمت، اما حرفه‌ای Olympus E۰۴۲۰ اشاره کرد که در بازار و در همان حوالی ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان قابل ابتیاع است. البته این دو مدل، رقیب دیگری مانند Nikon D۶۰ دارند که به‌ سختی پیدا می‌شوند. این مدل‌ها در نوع حسگر تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند که بحث درباره آن را به وقت مناسبی می‌سپاریم.
● مدل Alpha ۳۵۰
شرکت Sony وامدار تجربه‌های شرکت Minolta است و هیچ‌گاه بدون دانسته‌های این شرکت گام برنداشته. این شرکت سال‌ها در عرصه تولید حسگرهای CCD فعال بوده و نشان داده در این حوزه کم‌نظیر نشان داده است!
در وادی دوربین‌های حرفه‌ای میان‌قیمت دو مدل Alpha ۳۰۰ و Alpha ۳۵۰ توسط Sony معرفی شده و مدل‌های Canon EOS ۴۵۰D، Nikon D۸۰، Olympus E-۵۲۰ و Pentax K۲۰D را به چالش فراخوانده است. این را نیز بگویم که مدل جدید Samsung GX-۲۰ -که در باطن همان Pentax K۲۰D است- در این بازار وجود دارد!
مدل Alpha ۳۵۰ از حسگری با رزولوشن ۲/۱۴ مگاپیکسل استفاده می‌کند که در این رده رقیبی ندارد. به‌ طور معمول دوربین‌های حرفه‌ای ارزان‌قیمت و حتی مدل‌های میان‌قیمت از رزولوشن ۱۰ تا ۱۲ مگاپیکسل استفاده می‌کنند. Pentax K۲۰D‌ نیز با رزولوشن ۶/۱۴ مگاپیکسلی، تنها رقیب مدل مطلوب ما محسوب می‌شود.
نکته دیگر اینکه، مدل Alpha ۳۵۰ از نسبت‌های تصویری ۳ به ۲ و ۱۶ به ۹ پشتیبانی می‌کند. بیشتر مدل‌های حرفه‌ای میان‌قیمت فقط از نسبت تصویری ۳ به ۲ پشتیبانی می‌کنند و برخی دیگر مانند Olympus E-۵۲۰ نمی‌دانم به کدامین دلیل فقط از نسبت تصویری ۴ به ۳ پشتیبانی می‌کند. از این ‌منظر مدل Sony قابلیت‌هایی ارایه کرده است که در مدل‌های دیگر این وادی یافت نمی‌شود.
قبول دارم که محصولات Canon به‌ خصوص در وادی دوربین‌های حرفه‌ای میان‌قیمت مورد وثوق خریدارجماعت قرار دارند و به ‌سختی می‌توان ایشان را قانع کرد که مدلی غیر از Canon را خریداری کنند. در این میان، دوربین‌های Nikon در رده دوم انتخاب کاربران قرار دارند. محصولات حرفه‌ای Sony در وهله اول باید بر Pentax، Olympus، Panasonic و Samsung فائق آید که تا حدی برتری یافته است، اما این موضوع در هر بازاری قابل حصول نیست. برای مثال، در بازار ایران که ذهنیت مخاطب به محصولات Sony مثبت است، این شرکت کار سختی در پیش ندارد و به‌ سرعت می‌تواند در رده سوم فروش دوربین‌های حرفه‌ای قرار گیرد. دانستن این نکته که حسگرهای CCD مورد استفاده در دوربین‌های Nikon توسط Sony ساخته می‌شوند به ‌موفقیت Sony کمک خواهد کرد. بزرگ‌ترین مشکلی که دوربین‌های حرفه‌ای غیر از Canon و Nikon گرفتار آن هستند، موضوع لنز است که گذر زمان قدری از شدت آن خواهد کاست.
تفاوت اصلی Alpha ۳۵۰ با Alpha ۳۰۰ در تراکم حسگر نهفته است. حسگرهای مورد استفاده در این مدل‌ها اندازه یکسانی دارند (۷۲/۳ سانتی‌متر مربع)، اما تراکم حسگر مورد استفاده در مدل Alpha ۳۵۰ حدود ۱/۱ مگاپیکسل بر سانتی‌متر مربع بیشتر از مدل دیگر است.
● کلام آخر
مدل Sony Alpha ۳۵۰ در موقعیت ویژه‌ای قرار گرفته است. به‌ بیان دیگر، این مدل حد فاصل بین مدل‌های حرفه‌ای پایین‌دستی با مدل‌های حرفه‌ای واقعی قلمداد می‌شود. به ‌همین دلیل توسط هر دو طیف قابل استفاده است. مدل‌های Canon EOS ۴۵۰D -که در بازار به Rebel XSi شهره است- و Nikon D۸۰ نیز برای بیشتر خریداران جذابیت بیشتری دارند. مدل‌های Pentax و Sony گاهی کیفیت بالاتری ارایه می‌کنند، اما نام و نشان آن دو پدرخوانده را ندارند و کمتر مورد توجه قرار خواهند گرفت.
شاید این پرسش مطرح شود که آیا نویسنده این نوشتار، Sony، Pentax، Samsung، Olympus یا Panasonic می‌خرد؟
در پاسخ باید گفت که حقیر با نام‌ها زندگی نمی‌کنم،‌ هرچند قبول دارم که شرکت‌های بزرگ بی‌دلیل به‌ چنین جایگاهی دست پیدا نمی‌کنند. به جز از سلیقه فردی، نتیجه تست‌ها و قیمت مشخص می‌کند که کدام مدل برای استفاده مناسب است. این را نیز بگویم که حرکت به‌ سوی دوربین‌های حرفه‌ای دلیل می‌خواهد، اما بسیاری از خریدارانی که با حقیر مشورت می‌کنند کمتر به دلیل فکر می‌کنند و بیشتر به قابلیت‌ها و کیفیت تصویر توجه نشان می‌دهند.
در فرصتی مناسب دوست دارم درباره سختی‌های نگهداری و استفاده از دوربین‌های حرفه‌ای صحبت کنم!
این را نیز بگویم و خلاص که ابعاد حسگرها با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. برای مثال، این دوربین از حسگری استفاده می‌کند که APS خوانده می‌شود و دوربین‌های دیگر از انواع Full-Frame، APS-C، Foveon، Four Thirds، APS-H و چند نوع دیگر استفاده می‌کنند که برای خود دلیل دارد. به این موضوع نیز خواهیم پرداخت!
● مشخصات
▪ سازنده: Sony
▪ مدل: Alpha ۳۵۰
▪ خانواده دوربین: حرفه‌ای میان‌قیمت (Midrange DSLR)
▪ تکنولوژی حسگر: APS CCD
▪ سازنده حسگر: Sony
▪ مساحت حسگر: ۷۲/۳ سانتی‌متر مربع (۶/۲۳ در ۸/۱۵ میلی‌متر)
▪ تراکم حسگر: ۸/۳ مگاپیکسل در سانتی‌متر مربع
▪ رزولوشن حسگر: ۹/۱۴ مگاپیکسل (۲/۱۴ مگاپیکسل موثر)
▪ حداکثر اندازه تصویر: ۴۵۹۲ × ۲۲۷۲
▪ نسبت تصویر: ۱۶ به ۹ و ۳ به ۲
▪ حساسیت حسگر: ISO ۱۰۰ تا ISO ۳۲۰۰
▪ بزرگنمایی: به نوع لنز بستگی دارد
▪ سرعت شاتر: کمتر از یک میلی‌ثانیه تا ۳۰ ثانیه
▪ نوع منظره‌یاب: TTL بازتابی (آینه)
▪ اندازه نمایشگر: ۷/۲ اینچ نمایشگر LCD
▪ رزولوشن نمایشگر: ۲۳۰ هزار پیکسل
▪ تنظیمات فاصله: خودکار (۹ نقطه‌ای) و قابلیت تنظیم دستی
▪ فرمت‌های تصویری: JPEG، RAW و RAW+JPEG
▪ امکان فیلمبرداری: ندارد (قاطبه دوربین‌های حرفه‌ای ندارند)
▪ تایمر: دارد، دو وضعیت ۲ و ۱۰ ثانیه‌ای
▪ حافظه داخلی: ندارد
▪ حافظه سازگار: CompactFlash
▪ رابط دیجیتال: USB۲
▪ کنترل از راه‌ دور: دارد (انتخابی)
▪ نوع باتری: Lithium-Ion NP-FM۵۰۰H با شارژر
▪ جنس بدنه: فلز و پلاستیک
▪ وزن دوربین: ۶۳۲ گرم
▪ ابعاد دوربین: ۱۳۱ × ۹۹ × ۷۵ میلی‌متر
▪ قیمت جهانی: ۵۹۵ تا ۷۰۰ دلار
▪ قیمت ایران: ۸۲۵ تا ۸۸۵ هزار تومان (نورنگار)
● ارزیابی فنی
▪ طراحی بدنه: عالی (۹ از ۱۰)
▪ امکانات: خیلی‌خوب (۸ از ۱۰)
▪ کیفیت تصویر: عالی (۹ از ۱۰)
▪ ارزش قیمت: عالی (۱۰ از ۱۰)
▪ امتیاز کلی: عالی (۹ از ۱۰)

منبع : هفته‌نامه بزرگراه فناوری