نگاهی به شیوه‌های درمان بیماری پرخوری عصبی

متاسفانه با گسترش تبلیغات رسانه‌های غربی مبنی بر لزوم دارا بودن بدنی خوش فرم که الزاما لاغر و با بینی کوچک تعریف شده است موجب شده ابتلا به انواع بیماری در کسانی که می‌خواهند مانکن باشند دیده شود. یکی از این بیماری‌ها پرخوری عصبی یاBulimia Nervosa است.
بیماری «پرخوری عصبی» نوعی بیماری روانی تغذیه‌ای است که عموما در دختران جوان مشاهده می‌شود .افراد مبتلا شدیدا تمایل به مصرف مقادیر بسیار زیاد غذا دارند. مبتلایان به این اختلال دارای حالت ولع عجیب بوده و نیاز شدیدی به خوردن و بلعیدن مواد غذایی پرانرژی و ساده‌ای پیدا می‌کنند که زمان زیادی برای جویدن و بلعیدن و آماده کردن آنها لازم نباشد. اما پس از خوردن و فروکش کردن حالت ولع و تمایل به پرخوری، عذاب وجدان، پشیمانی و ناراحتی آنها شروع می‌شود. در این مرحله سعی می‌کنند به هر شکلی از جمله استفراغ عمدی، مصرف قرص‌های ادرارآور، ورزش سنگین، کاهش شدید مقدار غذاهای دریافتی روزانه و حتی روزه گرفتن غذا را از بدن خود خارج نمایند؛ به همین علت پس از گذشت مدت کوتاهی عادات غذایی شخص وارد نوعی چرخه معیوب شده و عملا کنترل ارادی از روی روند خوردن و باز پس زدن غذا برداشته می‌شود.
افراد مبتلا گاهی دو بار در هفته دچار حمله بیماری می‌شوند. حتی برخی از افراد مبتلا در فاز بی‌قراری و حالت حمله بیماری قادر هستند غذاهایی را که کالری فراوانی دارند حتی بیشتر از نیاز روزانه‌شان (البته چند برابر) بخورند که در این حالت قادر به کنترل مقدار و سرعت غذا خوردن نبوده و اراده‌ای از خود برای پایان دادن به خوردن ندارند.
● بیماری دختران جوان
همانند بی‌اشتهایی عصبی، میزان ابتلا به این اختلال در زنان بیشتر از مردان بوده و به نسبت ۱۰‌به یک است. اکثر مبتلایان به این اختلال، زنان جوان یا دانشجویان دختر هستند که سن آنها بین ۱۸ تا ۳۴ است. گرچه در زنان و به ندرت در مردان، البته در سنین بالاتر نیز ممکن است این اختلال مشاهده شود.
آمار و ارقام کشورهای اروپایی و آمریکا نشان می‌دهد به طور میانگین ۱۸ تا ۲۰ درصد دختران دچار این بیماری هستند.
برخوردار نبودن از محبت خانوادگی، تضاد موجود در خانواده‌ها و نیز برخورد نامناسب آنها با مسائل درسی، می‌تواند زمینه‌ساز پرخوری عصبی در جوانان شود. البته در سابقه برخی از مبتلایان به پرخوری عصبی، استفاده از رژیم‌های نامناسب کاهش وزن نیز ذکر می‌شود. آنچه مسلم است تمایل به داشتن وزن متعادل و فرم بدنی مناسب مهم‌ترین عامل دامن زدن به این اختلال محسوب می‌شود.
● علائم بیماری
افسردگی، ضعف اعتماد به نفس، اشتهای بسیار زیاد به غذا حتی در مواقع سیری، احساس ضعف و بی‌حالی شدید، فرو رفتن گونه‌ها و لرزش فک؛ همچنین خشکی پوست دست و پا و افتادن دندان‌ها که همگی ناشی از کمبود شدید ویتامین و مواد معدنی هستند نیز جزو علائم پرخوری عصبی به شمار می‌روند.
● درمان
از آنجا که ابتلا به بی‌اشتهایی عصبی نوعی اعتیاد محسوب می‌شود و ضرر فراوانی برای بدن به همراه دارد، لذا اقدام جهت درمان فوری آن بسیار ضروری است. چرخه درمانی نیز شامل مشاوره با یک روان‌شناس مجرب جهت تغییر عادات غذایی، جایگزین کردن مواد مغذی از دست رفته،‌ درمان کردن اختلالات گوارشی ایجاد شده ناشی از استفراغ عمدی و متعادل کردن فعالیت بدنی افراد مبتلا به طور همزمان جزو راهکارهایی است که غالبا جهت بهبود بیماری یاد شده استفاده می‌شوند.
همکاری همه‌جانبه خانواده و دوستان فرد مبتلا به پرخوری عصبی جهت درمان وی، موجب تسریع روند بهبودی می‌شود.

منبع : روزنامه جام جم