ولگا، آلودگی به خزر می‌آورد

می‌دانیم که تأمین‌کنندهٔ ۸۵ درصد از آب دریای خزر، رودخانهٔ ولگاست کا با توجّه به تمرکز ۵۰ درصد از جمعیّت فدراسیون روسیه در اطراف این حوضهٔ آبریز،‌ عمده‌ترین منبع آلوده‌کنندهٔ آبی دریای خزر محسوب می‌شود.
با توجه به اینکه ۴۰ درصد از فعّالیّت‌های کشاورزی در ۵۰ درصد از صنایع روسیه نیز در اطراف این حوضه آبریز متمرکز است، آبی که وارد دریای خزر می‌شود، آلوده به آلاینده‌های کشاورزی، صنعتی، شهری، میکروبی و آفت‌کش‌هاست، و بعضاً حالت پایدار داشته و محیط قادر به پالایش آنهاست.
البتّه برخی از آلاینده‌های میکروبی در اثر چرخش آب، قابل تصفیه هستند، لیکن آلاینده‌های مربوط به فلزّات سنگین و نیز آلودگی‌های رادیواکتیو، که البتّه در آبهای خزر تاکنون مشاهده نشده است چنین قابلیّتی ندارند.
ماهیان خاویاری از جمله آبزیانی هستند که طی دو دهه اخیر تحت تأثیرات سوء فراوان ناشی از آلودگی‌های شیمیایی و فلزّات سنگین بوده‌اند، این تأثیرات چگونه است؟
بطور کلی آلودگی شیمیایی از طریق زنجیرهٔ غذایی به تمام آبزیان و در سطوح مختلف تأثیر می‌گذارد. در این میان، تأثیر آلودگی شیمیایی بر ماهیان خاویاری از مرحلهٔ تخم تا بلوغ است، به‌گونه‌ای که ماهیان خاویاری را به تخم‌ریزی زودرس مبتلا کرده و در این شرایط، تخم ماهی‌ها پس از رها شدن از بدن ماهی، به دلیل نارس بودن، به ماهی تبدیل نخواهد شد.
میزان استحصال ماهی خاویار طی ۱۵ سال اخیر از ۳۰۰ تن در سال به حدود ۸۵ تا ۹۵ تن رسیده است و البتّه سایر آبزیان نیز به همین ترتیب اثر می‌پذیرند و تنها درجهٔ تأثیرپذیری آنها با توجّه به نوعشان متفاوت است.

منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان