مولانا جمال‌الدین محمد ملهمی شیرازی

جنسیت: مرد
نام پدر: خواجه کمال‌الدین
تخلص: ملهمی
تولد و وفات: ( ... )س دهم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: نویسنده و شاعر
به‌گفتهٔ بعضی از تذکره‌‌ها وی ابتدا عجمی تخلص می‌کرده است. از بزرگان شیراز بود. از علم سیاق و نویسندگی آگاهی تمام داشت و اجداد وی نیز در ایران به امر نویسندگی اشتغال داشتند. خود او همواره دارای مناصب عالی بود. اما پس از مدتی از مشاغل دیوانی کناره گرفت و به حجاز سفر کرد و مدت هفده‌سال ساکن مدینه بود و به‌همین علت به مدن مشهور شد. ملهمی ، به‌دلیل سیر و سیاحت و مسافرت در زمان اکبرشاه (۹۶۳-۱۰۱۴ق) به هندوستان سفر کرد. او در هندوستان با ابوالفتح گیلانی و حکیم شمس‌الدین محمد ، مشهور به حکیم الملک ، که قبلاً در ایران با هم آشنا بودند ، ملاقات کرد. وی مدتی در هندوستان زندگی کرد و ملازم اکبرشاه بود و به دربار او مناصب عالی داشت. ملهمی در آگره درگذشت. به آوردهٔ "دانشمندان و سخن‌سرایان فارس" صاحب خیرالبیان" در تذکرهٔ خود از وی یاد کرده و می‌نویسد او در شیراز با عرفی شیرازی معاشر بوده و مشاعره کرده است. سپس ادامه می‌دهد چون خودش در ۱۰۰۶ق به شیراز رفته ملهمی را ملاقات کرده است. به این ترتیب ملهمی در ۱۰۰۶ق زنده بوده است اما در "مآثر رحیمی" فوت وی ۹۸۲ق ذکر شده است. صاحب "الذریعه" او را در ۱۰۲۴ق زنده می‌داند اما با توجه به شرح حال فرزندش در "مآثر رحیمی" باید گفت که احتمالاً این تاریخ مربوط به فرزندش می‌باشد. اشعاری از وی در تذکره‌ها آمده است.

منبع : مطالب ارسالی