بررسی تراکم زی شناوران گیاهی در استخرهای پرورش میگوی سفید هندی (Penaeus indicus) منطقه تیاب در طول دوره پرورش، کیومرث روحانی قادیکلایی

با توجه به اینکه لاروهای میگو در مراحل اوایل دوره پرورش متکی به تولیدات طبیعی استخرها (زی شناوران گیاهی) هستند و مدت زمانی طول می کشد تا به غذای دستی عادت کنند اهمیت بررسی زی شناوران گیاهی را در استخرهای پرورشی نشان می دهد. این طرح جهت بررسی تراکم و شناسایی زی شناوران گیاهی در استخرهای پرورش میگو با همکاری سه شرکت پرورش دهنده میگو به نام های مزارع زرآبزی، اداره کار و مه کیش در منطقه تیاب استان هرمزگان از خرداد تا آبان ماه ۱۳۷۸ انجام گرفت.
نمونه برداری هر ۱۰ تا ۱۴ روز یکبار از سه استخر یک هکتاری از هر مزرعه انجام شد. در طی این بررسی ۱۴ جنس زی شناوران گیاهی مرتبط با ۳ گروه دیاتومه ها، دینوفلاژله ها و جلبکهای سبزآبی شناسایی شده اند که در این بین به ترتیب دیاتومه ها با ۸ جنس، دینوفلاژله ها با ۴ جنس و جلبکهای سبزآبی تنها با دو جنس گونه های غالب زی شناوران گیاهی استخرها را شامل شده اند. بیشترین تنوع گونه ای در مزرعه مه کیش با ۱۴ جنس و کمترین آن در مزرعه زرآبزی با ۹ جنس مشاهده شده است و بیشترین تراکم زی شناوران گیاهی در مزرعه اداره کار و کمترین آن در مزرعه مه کیش در طی دوره پرورش دیده شده است.
نتایج حاصل از آنالیز و واریانس نشان می دهد که اختلاف معنی داری بین تراکم جلبکهای سبزآبی و دیاتومه ها طی روزها دوره پرورش، بین تراکم جلبکهای سبزآبی و دینوفلاژله های استخرهای پرورش و همچنین بین تراکم جلبکهای سبز در بین مزارع مختلف اختلاف معنی داری وجود دارد

منبع : فصلنامه پژوهش و سازندگی