دستاوردهای ملی راتحقیر نکنیم

دستاوردهای شگرف اخیر نظام در عرصه های سیاست خارجی را به جرأت می توان در تاریخ انقلاب بی سابقه دانست.
دستیابی ایران به مرحله تولید صنعتی سوخت هسته ای با راه اندازی ۳۰۰۰ سانتریفیوژ ، سخنرانی رئیس جمهور در سازمان ملل و نیز اثبات حقانیت جمهوری اسلامی ایران و افشای جنایات آمریکا در جریان سخنرانی در دانشگاه کلمبیا که اهمیت آن از واکنش های نومحافظه کاران کاخ سفید و مقامات رژیم صهیونیستی آشکار شد، ابتکار در دیپلماسی دستگاه سیاست خارجی برای تعمیق شکاف و ایجاد مرزبندی جدید در مواضع کشورهای ۱+۵ که شواهد آن عبارتند از حضور بی سابقه رئیس جمهور روسیه و وزیر امور خارجه چین در تهران و تأکید آنها بر حمایت از فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران و پشت پا زدن این کشورها به پیشنهادات اخیر کاندولیزا رایس و نیز تمایل آلمان برای نزدیکی مواضع خود با این کشورها، تدبیر ابتکار مدالیته همکاری ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی که منجر به گزارش اخیر البرادعی مبنی بر مختومه اعلام شدن موضوع سانتریفیوژ های P۱ و P۲ و فرو ریختن بنای اتهامات غرب علیه فعالیت های هسته ای ایران و نیز دفاع بی نظیر شورای حکام از فعالیت های هسته ای ایران شد، دعوت بی سابقه شورای همکاری خلیج فارس از رئیس جمهور برای حضور در نشست اخیر این شورا و در نهایت گزارش ۱۶ نهاد اطلاعاتی - امنیتی آمریکا مبنی بر عدم انحراف فعالیت های هسته ای ایران به سمت کاربردهای نظامی که نشان از اختلافات عمیق هیأت حاکمه آمریکا در مورد موضوع ایران دارد، از جمله این دستاوردها و پیروزی های بزرگ هستند.
پس از حصول هریک از این دستاوردها نوع و میزان عکس العمل رسانه های خارجی و نیز تحلیلگران بین المللی به خوبی روایتگر اهمیت این پیروزی ها برای جمهوری اسلامی ایران بوده است اما نحوه واکنش و پرداخت به این موضوع ها در برخی از جریان های داخلی به گونه ای دیگر بود.سکوت برخی جریان های داخلی و ضد انقلاب در روزهای اول، که حاکی از شوکه شدن آنها از این موفقیت ها بود و همچنین کم اهمیت جلوه دادن این دستاوردها به طوری که با مستمسک قرار دادن بهانه ها و توجیهات مختلف در جهت تحریف، تخریب و سیاه نمایی این موفقیت ها گام برداشتند، نشان از پیروزی دولت در بحث هسته ای بوده است. ذکر و اثبات بی اساسی این بهانه ها و توجیهات مستلزم مجالی دیگر است اما در خصوص این اقدامات تنها به این واقعیت بسنده می شود که این اقدامات تخریبی کاملاً قابل درک است چراکه با هر دستاورد جدید دولت آنچه در افکار عمومی پدیدار می شود انتقاد از عملکرد دولت های گذشته بخاطر ناتوانی در تحقق این دستاوردهاست و حال که فضای سیاسی کشور به روزهای پرالتهاب انتخابات نزدیک می شود، مطمئناً باعث برجسته تر شدن عملکرد انتقادی آنها و تأثیر گذاری فراوان بر نحوه گزینش انتخاب کنندگان خواهد بود. بنابراین تکاپوی آنها برای سیاه نمایی و کم اثر جلوه دادن موفقیت های دولت اصولگرا هرچند که با دلایل و توجیهات بی اساس انجام شود، کاملاً قابل درک است .اما هستند برخی نمایندگان اصولگرا که اخیراً بنا به دلایلی دیگر، اقدام به انتقاد از حضور رئیس جمهور در اجلاس شورای همکاری خلیج فارس کرده اند، انتقادی که خواسته یا ناخواسته منجر به همگامی این عزیزان با مضطربان فضای سیاسی امروز گردیده است.در حالی که سیاست یک بام و دو هوای مخالفین دولت که یک روز دستگاه دیپلماسی دولت نهم را متهم به انزواطلبی، جنگ طلبی و عدم توانایی در جهت ارتباط با همسایگان می کنند و روز دیگر بهانه های واهی در مخالفت با حضور رئیس جمهور در اجلاس شورای همکاری خلیج فارس می تراشند آشکار شده اقدام این دوستان چه توجیهی می تواند داشته باشد.دعوت شورای همکاری خلیج فارس از رئیس جمهور ایران و در ادامه حضور دکتر احمدی نژاد در اجلاس این شورا و ارائه پیشنهادات ۱۲ گانه که مورد استقبال اعضا نیز واقع شد، بیانگر رویگردانی اعراب از هدف آمریکا برای تشکیل ائتلاف عربی ضد ایرانی و پذیرش ایران به عنوان کشوری که تمامی مؤلفه های قدرت و نفوذ را در خاورمیانه دارد، می باشد که نهایتاً این اقدام و اراده آشکار کشورهای عربی برای گسترش روابط و مناسبات خود با ایران نشانگر انتقال تدریجی قدرت و نفوذ از اردوگاه آمریکا به اردوگاه ایران در این منطقه حساس است. آیا براستی درک این واقعیت تا بدین حد ثقیل است که براحتی در مورد آن زبان به انتقاد گشوده می شود.
آیا ششمین گزارش البرادعی از فعالیت های هسته ای کشورمان و اذعان صریح این گزارش بر تطابق یافته های بازرسان آژانس از سانتریفیوژ های P۱ و P۲ با اطلاعات ارائه شده از سوی ایران در مورد این ماشین ها که حاکی از اراده مصمم ایران برای شفاف سازی در برنامه هسته ای صلح آمیز خود می باشد، دستاورد اندکی است
آیا به رغم مخالفت های صریح آمریکا، حمایت قاطع شورای حکام از فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران که منجر به مختومه اعلام شدن پرونده سانتریفیوژ های ماشین های نسل اول و دوم از سوی آژانس گردید، نشاندهنده پیروزی و موفقیت ایران در این مرحله از ماجرای هسته ای نیست در ادامه این نوار پیروزی ها، بمب خبری گزارش شورای اطلاعات ملی آمریکا دستاورد بزرگ دیگری برای جمهوری اسلامی ایران به شمار می رود. در خصوص اهمیت این گزارش که نشاندهنده اختلافات هیأت حاکمه ایالات متحده است و انعکاس فوق العاده خبری آن که اوج اهمیت این اتفاق را بیان می کند، تنها به این اعتراف روزنامه صهیونیستی هاآرتص بسنده می شود که اعلام کرد: گزارش ۱۶ نهاد اطلاعاتی- امنیتی عملاً احتمال هرگونه حمله نظامی آمریکا به ایران را به صفر رسانده است.بدون شک این دستاوردها از زوایای متعددی قابل ارزیابی است که در این مجال فقط به اختصار به برخی از مستندات آنها اشاره شد.
آیا براستی منتقدین این تحولات قائل به اهمیت این دستاوردها نیستند

پیمان تجریشی

منبع : روزنامه ایران