ابومحمد حسن بن عبدالرحمن بن خلاء رامهرمزی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۳۶۰)حیات قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: حافظ ، محدث ، قاضی ، ادیب ، شاعر
معروف به ابن خلاد رامهرمزی. وی سبک جافظ را دنبال کرد. از پدرش و محمد خضرمی و محمد مازنی و حسن عنبری و جعفر فریانی و عبدان اهوازی و ابوالقاسم بغوی حدیث شنید. به آوردۀ"تاریخ فارس" از جماعتی از بزرگان شیراز استفاده کرد و جزوه‌ها نگاشت. ابوالحسین صیداوی و حسن شیرازی و محمد بن موسی بن مردویه و قاضی احمد نهاوندی از وی حدیث روایت کرده‌اند. او ارا از پیشگامان علم اصول الحدیث می‌دانند ، که در این زمینه در کتاب معروف خود "المحدث الفاصل بین‌الروای و الواعی" ابواب بسیاری مطرح کرد. شریف ابومحمد حسن محمدی که از مشایخ طوسی و نجاشی است از شاگردان وی به حساب می‌آید. سالیانی در شهرهای خوزستان عهده‌دار منصب قضاوت بود او تا سال ۳۶۰ق در رامهرمز باقی ماند و در همان‌جا درگذشت. از آثارش: کتاب "الریحانتین الحسن و الحسین (ع)"؛ امام التنزیل فی علم القرآن"؛ "النوادر الشوادر"؛ "ادب الناطق"؛ "رسالهٔ‌السفر"؛ "الرثاء یا المراثی و التغازی"؛ "الفلک فی مختار‌الاخبار و الاشعار"؛ "ربیع‌المتیّم فی اخبار العشاق"؛ "کتاب امثال النبی (ص)"؛ "المناهل و الاعطان و الحنین الی الاوطان".

منبع : مطالب ارسالی