قهرمانی با چه قیمتی!

آنچه صبح شنبه روی صفحات روزنامه های ورزشی نقش بست، نشانه ای از تولد رفتارها و تلاشهای غیر متعارف گروهی از سودجویان و مردانی داشت که روز به روز چهره ای جدید و کثیف تر از خود ارائه می کنند.
تهدید شدن یک ملی پوش و ستاره ای جوان از سوی قداره کشهایی که نمی دانند تفاوت میان یک فوتبالیست با سردسته یک باند همدست قاچاق فروشی چیست و خود را محق می دانند تا او را با اسلحه ای گرم و ادبیاتی رعب آور تهدید به ضرب و جرح و حتی قتل کنند، چقدر می تواند نگران کننده باشد؟
آیا نباید همین تهدید را اسباب و بهانه ای برای یافتن دستهای پشت پرده و عوامل تشنج یافت؟
انگار قرار بود عادل کلاه کج، آخرین برگ از پرونده کثیف فوتبال را ورق بزند. او با حالتی برآشفته و در حالی که نمی تواند به زبان خود تسلط کافی داشته باشد، با سرپرست باشگاه و یحیی گل محمدی تماس می گیرد و خبر از تهدید جانی خود توسط گروهی ناشناس می دهد.
او از خودروی شخصی اش پیاده شده بود تا در پارکینگ منزلش را باز کند که مردانی ناشناس داخل ماشین وی نشستند و با قراردادن اسلحه گرم پشت سر او، چنین دیالوگی را به زبان آوردند: امسال باید پرسپولیس قهرمان شود... و البته بعید است که حتی خود کلاه کج هم با وجود قرار گرفتن در شرایط نامطلوب روحی و روانی بپذیرد که این تهدید و ارعاب، تلاشی سازماندهی شده از سوی پرسپولیسی ها بوده است!
کلاه کج با صراحت ادعا می کند تاکنون چند بار در نزدیکی خانه اش همین سه نفر را در عبور و مرور دیده و تا حدودی چهره شان را می شناسد.
داستان تهدید جانی عادل، همگان را به یاد یک سلسله اتفاق دردناک در فصل جاری می اندازد. داستان تلاشهای غیر فوتبالی برای رسیدن به جایگاهی بهتر و چنگ زدن به عوامل جنگ روانی، اول بار در فصل جاری از جایی آغاز شد که استقلال برای اعاده حیثیت به اصفهان رفت و به شکلی نامتعارف مغلوب حریف شد.
درگیری عوامل تدارکاتی و نیروهای امنیتی و غیر مسؤول در کنار زمین با کادر فنی و مربیان استقلال که سرانجام به برخورد غیر اخلاقی با سرپرست سپاهان انجامید می توانست نقطه صفر قلمداد شود. اما تلاشهای باشگاههای به اصطلاح و ادعای خودشان فرهنگی لیگ به همین جا ختم نشد. اوج وقاحت جایی بود که هواداران سپاهان با پرتاب نارنجک دست ساز به سوی هواداران رقیب، در نهایت چشمهای یک جوان را از صورت او برداشتند و سوی دیدگانش را برای یک عمر نابود کردند.
اوج وقاحت جایی است که مسؤولان مربوطه باشگاه از کمکهای مالی به سرباز احمدی خودداری می کنند و حتی مقابل رأی و خواسته فدراسیون با این ادبیات که به هیچ کس مربوط نیست، می ایستند! آیا چنین تلاشهایی که برای لاپوشانی خبر عدم پرداختهای سلامت و درمان سرباز احمدی صورت گرفته است به تشدید این عوامل ناهنجار کمکی نمی کند؟
تأسف بار است وقتی می شنویم بازیکنی تهدید می شود و البته باید خودمان را مهیای روزهایی کنیم که نسل و یا به عبارتی تفکر نوپا و وقیح این فوتبال به خودش اجازه دهد با ابزارهایی همچون آدم ربایی و یا حتی خونریزی و قتل به هدفش برسد! کجای فوتبال جهان با چنین پدیده کثیفی روبه رو شده بودید؟!
عادل کلاه کج در فاصله ۴۸ ساعت مانده تا دیدار با سپاهان اصفهان تهدید می شود و طعم قرار گرفتن اسلحه در پس سر خود را برای وا دادن بازی تیمش احساس می کند. با وجود این با اندکی تأمل می توان دریافت پروسه قهرمان طلبی از ابتدا تا انتهای فصل چگونه شکل می گیرد... آرام آرام... قدم به قدم... شاید بسیار کودکانه و برخاسته از تفکر خام یک هوادار باشد و شاید هم ناشی از ذهن آلوده ای که قهرمانی را به هر قیمتی به جان می خرد!
اما پرسش اصلی اینجا شکل می گیرد که چرا یک هوادار جانی پرسپولیس (اگر بپذیریم از سوی یک پرسپولیسی چنین خواسته بی شرمانه ای رقم خورده باشد) باید پیش از دیدار سرنوشت ساز صبا برابر سپاهان آرامش روانی بازیکن مقابل تیم حریف را برهم بزند؟
آیا اندکی تفکر درباره همین پرسش و البته تلاش برای یافتن پاسخی معقول نمی تواند کمکی به حل این معما بکند؟! انگار فوتبال ایران نه تنها قاضی شاه حسینی، بلکه نیروی ویژه حفاظت فیزیکی در فدراسیون لازم دارد.
حالا بیابید پاسخ سؤال آخر را: چه کسانی و کدام مدیران باشگاهی در ماههای اخیر مخالف حضور قاضی شاه حسینی در فدراسیون فوتبال بودند؟ چه کسانی از اعمال قانون وی رنج کشیدند و علیه وی موضع گرفتند؟ چه کسانی از این جنگ روانی در بازی یکشنبه سود می برند؟
امروز فوتبال ایران نیازمند پاکسازی است !

پیام یونسی پور

منبع : روزنامه قدس