خرده‌ دعواهای زن وشوهری

امیدوارم شما این جملات را به کار نبرید ولی متاسفانه این‌ها جملات آشنایی است که در بین همسران، بسیار شایع است: «تو همیشه خانواده‌ات را به من ترجیح می‌دهی!» «تو از زندگی و وقت من و بچه‌ام زدی و رفتی عیادت بچه اون خواهرت!» «هیچ‌وقت حریم زندگی‌مان را حفظ نمی‌کنی و همه چیز را به خانوادت می‌گویی!» و...
می‌دانید این اتهاماتی که مکرر به یکدیگر می‌زنید چگونه می‌تواند به کانون گرم خانواده‌تان آسیب برساند؟ حتما شما هم می‌دانید که شرط لازم برای داشتن یک زندگی طبیعی، اعتماد دو طرف است.
اگر شما از همان آغاز زندگی مشترکتان، رفتار و گفتار همسر خود را حمل بر درستی و صداقت نکنید، چگونه می‌توانید سلامت خانواده‌ای را که تشکیل داده‌اید تضمین کنید؟ وقتی شما با عملکرد غلط خود رفتاری را انجام می‌دهید، او را مجبور به پنهان‌کاری می‌کنید و این پنهان‌کاری و در ادامه آن دروغ گفتن باعث ایجاد فاصله بین شما خواهد شد. به مرور زمان به خاطر رفتار شما، روال زندگی‌تان به هم می‌خورد و اتهاماتی که روزی کذب محض محسوب می‌شدند حالا واقعیت می‌یابند. قرآن می‌گوید: «از ظن و گمان بسیار بپرهیزید.» همسرتان به خاطر اینکه روال زندگی به هم نخورد و امنیتش تهدید نشود همچنان به دروغ عادت می‌کند. روزی به خودتان می‌آیید که به زندگی‌تان آسیب‌ زده‌اید و عامل دروغ‌گویی همسر شما بیرون از وجود اوست و باید آن را در رفتار خودتان جستجو کنید و اتهامی به او وارد نیست. خانم ش، می‌گوید: «پدرم هم درست مثل حمید (شوهرم) بود.
هر سرویسی را که فکر کنید به خانواده‌اش می‌داد و از من و خواهر برادرهایم می‌زد تا به آنها برسد! حالا هم حمید این‌طور است.» وقتی می‌گویم مصداق بیرونی این حرف شما چیست و آیا مثالی دارید؛ فقط نگاهم می‌کند چون این حرف فقط زاییده افکار اوست. بستر این طرز تفکر اشتباه، در خانواده‌ای که او را پرورش داده به وجود آمده است. ما یاد گرفتیم (البته به غلط) که خانواده همسر خوب نیستند. یاد گرفتیم بین مادر او و مادر خودمان فرق بگذاریم و این فاصله را طوری رعایت کنیم که همسرمان هم از خانواده‌اش فاصله بگیرد. خانم‌ ش می‌گوید: «به من گفت تو جوان‌تری، می‌توانی بروی دکتر، من مادرم را می‌برم دکتر و بلافاصله به دنبالت می‌آیم تا با هم برگردیم. اگر کسی بود که با او همراه می‌شد، با تو می‌آمدم». آیا به عقیده شما این یعنی ترجیح دادن خانواده! کمی منطقی باشیم و با دید اتهام و دنبال مقصر گشتن نگاه نکنیم. یا آقای م می‌گوید: «حق نداری ماهی ۵۰ تومان به مادرت بدهی، قبل از ازدواج با من این روال را داشتی اما حالا پول تو، متعلق به ما دوتاست.» وقتی متوجه می‌شود همسرش این پول را یواشکی به مادر داده است جنجال به پا می‌کند. همسر او تصمیم می‌گیرد مخفی کند و بگوید خب، از سر ماه این کار را نمی‌کنم. کمی منطقی به این یادداشت فکر کنید.

دکتر بدری‌سادات بهرامی
مشاور خانواده و مدرس دانشگاه

منبع : روزنامه سلامت