جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا
خداحافظی با سرطان
تعطیلات آن سال برای خانم رانیر اصلا تعطیلات خوبی نبود. او که همیشه شاغل بود و این بار در تعطیلات فرصت پیدا کرده بود بیشتر به خودش فکر کند وقتی مشغول استحمام بود متوجه شد یک توده سفتی در سینهاش حس میشود. این قضیه در تمام تعطیلات فکر و ذکر او را مشغول کرده بود...
خانم رانیر ۷۴ ساله که رییس انجمن بیماران و پرستارـ ماما است بیش از هر کس دیگری میدانست که موضوع را نباید شوخی گرفت و اتفاقا باید پیگیری شود. او برای روزنامه آینه یکشنبه کار میکرد و در سال ۱۹۸۷ عنوان روزنامهنگار پزشکی را به خود اختصاص داده بود. خانم راینر میگوید: «وقتی به پزشک مراجعه کردم او مرا به یک سرطانشناس که از همکاران قدیمی بود معرفی کرد. او و یکی دیگر از پزشکان به من گفتند که به سرطان آن هم از نوع تهاجمی مبتلا هستم. من بسیار ناراحت شدم اما نه به این دلیل که سرطان دارم و یا یکی از پستانها باید برداشته شود بلکه به این دلیل که ناچارم شیمیدرمانی را تحمل کنم. من که در آن زمان ۷۰ ساله بودم میدانستم با افزایش سن احتمال ابتلا به این سرطان وجود دارد و سالها به زنان آموزش داده بودم که چطور خود را معاینه کنند و آن را شناسایی کنند به همین دلیل تمام مراحل درمان و جزییات آن را میشناختم.
به این ترتیب طی عمل جراحی یکی از سینهها به همراه گرههای لنفاوی برداشته شد و با توجه به پیشنهاد خودم سینه دیگر هم بررسی شد و پزشکان ناچار شدند آن را هم عمل کنند چون علایم اولیه سرطان را نشان میداد. پس از اسکن و بررسیهای کامل مشخص شد بخشی دیگر از بدنم درگیر نیست و به همین دلیل شیمیدرمانی و رادیوتراپی لازم نشد ولی دارو مصرف میکردم. با اینکه ۷۰ ساله بودم اما برداشتن سینهها ظاهرم را به شدت تغییر داد و درد و ناراحتیهای پس از عمل بیشتر آزارم میداد چون سن و سال زیادی داشتم اما تمام مشکلات را با خوشرویی پشت سر گذاشتم چون خودم سالها به بیماران آموزش داده بودم که همیشه صبور باشند و امید خود را از دست ندهند. حتی پیش از عمل درست روی محل توده پستان با قلم نوشتم خداحافظ توده مزاحم! که همین موضوع در اتاق عمل موجب خنده همگان شده بود و پزشک معالج به من گفت که این روحیه شوخطبعی نشان میدهد من تسلیم بیماری نشدهام.
شاید باور نکنید که در تمام درمان حتی یک لحظه به مرگ فکر نکردم و اتفاقا چون در تمام عمر آرزو داشتم رمان بنویسم و به دلیل مشغله زیاد انجام نشد فکر کردم حالا که فعالیت اجتماعیام کمتر است به این آرزو دست پیدا کنم. اکنون چهار سال از جراحی من میگذرد و هیچ اثری از سرطان در بدنم وجود ندارد. اتفاقا به پیشنهاد یکی از کارگردانهای تلویزیونی قرار شد در یک سریال پزشکی ایفای نقش کنم و من هم با کمال میل پذیرفتم. تنها عامل مقاومت من در برابر بیماری تلاش برای زنده ماندن و داشتن تجربیات تازه است و از اینکه خداوند چنین فرصتی به من داد بسیار خوشحالم.»
منبع: BBCNews
ترجمه: فرشته آلعلی
منبع : روزنامه سلامت
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت سیزدهم
هلال احمر قوه قضاییه یسنا آتش سوزی تهران پلیس بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش سازمان هواشناسی دستگیری
قیمت خودرو بازار خودرو حقوق بازنشستگان قیمت طلا قیمت دلار خودرو دلار سایپا ایران خودرو بانک مرکزی کارگران تورم
فضای مجازی سریال شهاب حسینی تلویزیون نمایشگاه کتاب عفاف و حجاب مسعود اسکویی سینما فیلم سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا حماس جنگ غزه اوکراین چین نوار غزه ترکیه انگلیس یمن ایالات متحده آمریکا
استقلال فوتبال پرسپولیس علی خطیر سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید لیگ برتر بایرن مونیخ
هوش مصنوعی کولر تلفن همراه گوگل اپل آیفون همراه اول خودروهای وارداتی تبلیغات اینستاگرام ناسا
فشار خون کبد چرب بیمه دیابت بیماری قلبی کاهش وزن داروخانه رابطه جنسی