لیگ امارات پول زیاد بگیر، راحت باش و افت کن!

لیگ برتر فوتبال امارات نزدیک به ۱۰ سال است که به کعبه آمال برخی فوتبالیست های ایرانی تبدیل شده و آنها به خاطر قراردادهای آنچنانی، پایین بودن سطح کیفی لیگ این کشور که درخشش را برایشان راحت می کند و همچنین نزدیکی امارات به ایران برای حضور در «دوری الامارات» علاقه نشان می دهند.
این اشتیاق درحالی است که تجربه نشان داده، فوتبال امارات نمی تواند محل مناسبی برای خودنمایی ایرانی ها باشد و به دلیل نگاه خاص! شیوخ عرب به فوتبال که از فوتبالیست فقط انتظار دریبل کردن و گل زدن دارند، معمولا با تیم های خود مشکلات زیادی را می بینند و حتی مهر «اخراج» بر پیشانی شان حک می شود.
لیگ ۲۰۰۹-۲۰۰۸ امارات برای ایرانی ها، به مراتب سخت تر و پرحاشیه تر شده است، به طوری که حالا اکثر آنها دنبال راهی هستند که از لیگ فوتبال امارات جدا شوند یا بهتر است بگوییم خلاص شوند! درحالی که رسول خطیبی ماه قبل با جدایی از تیم الظفره به سپاهان اصفهان بازگشت که رضا عنایتی، مهدی رجبی و ایمان مبعلی نیز در آستانه جدایی از تیم های خود قرار دارند و بازیکنانی چون محمدنصرتی و مهرزاد معدنچی هم مترصد فرصتی هستند تا بلکه خودشان را از فضای غیرقابل تحمل آنجا نجات دهند.
● خطیبی و بازگشت به عقب
«رسول خطیبی» که به عنوان یکی از گلزن ترین و حرفه ای ترین مهاجمان فوتبال ایران و با سابقه حضور در ۲ دیدار جام جهانی، درتیم الامارات نتوانست توانایی های خود را به نمایش بگذارد، این بار هم یکی از تیم های ضعیف را برای ادامه فوتبال خود، انتخاب کرد تا در «الظفره» فقط منتظر تمام شدن قراردادش باشد. البته این مهاجم به دلیل مشکلات زیادی که با کادر فنی تیمش پیدا کرده بود، بالاخره توانست رضایت مسئولان باشگاه را برای صدور رضایتنامه به دست آورد و حالا در تیم سپاهان خود را آماده درخشش در لیگ قهرمانان آسیا می کند تا بلکه از این طریق بتواند دوباره به روزهای خوش گذشته بازگردد.
● عنایتی؛ سرمایه سوخته
«رضا عنایتی» را می توان یکی دیگر از «سرمایه های سوخته» فوتبال ایران در امارات دانست. بازیکنی که بعد از سومین عنوان آقای گلی اش در لیگ برتر و درحالی که با شکستن رکورد فرشاد پیوس خودش را به عنوان بهترین گلزن تاریخ فوتبال باشگاهی معرفی کرده بود، به امارات آن هم تیم ضعیفی چون الامارات پیوست تا یکی از سیاه ترین سالهای فوتبالش را در این تیم سپری کند. اما پیش از فصل فعلی همه امیدوار بودند تا عنایتی با حضور در ترکیب تیم بزرگی چون النصر و با توجه به شناختی که لوکا بوناچیچ از این بازیکن داشت، بتواند روزهای آفتابی را تجربه کند. اما ناکامی ها همچنان ادامه داشت و عنایتی برای اولین بار در طول هفته هایی که به میدان رفت، پایش به گلزنی باز نشد تا فکر بازگشت به لیگ برتر ایران بیفتد.
با اینکه او این روزها حتی در تمرینات هم حضوری مستمر ندارد، النصری ها با لج بازی های مختص خودشان! رضایتنامه اش را صادر نمی کنند و به همین دلیل عنایتی برای بازگشت به استقلال و آسیایی شدن با این تیم به مشکل خورده است، به طوری که شاید او در صورت بازگشت به ایران، به ناچار پیراهنی غیر از پیراهن آبی به میدان برود.
● مبعلی تکنیکی ترین بازیکن لیگ امارات
«ایمان مبعلی» که یکی از نامزدهای اصلی «بهترین بازیکن» در لیگ گذشته امارات بود، حالا در الوصل فقط انتقاد می شنود و از کم کاری اش به عنوان یکی از دلایل نتایج نه چندان قابل قبول این تیم مطرح می شود. این درحالی است که مبعلی را هنوز هم می توان به یکی از تکنیکی ترین بازیکنان حاضر در لیگ امارات دانست، اما مشکلات موجود موجب شده تا او هم زمزمه جدایی از تیم الوصل را سر دهد و حتی مذاکرات اولیه را با تیم های داخلی شروع کند، بلکه از این طریق به غیبت چند ساله اش در تیم ملی پایان ببخشد.
در هفته های اخیر و به دنبال ناکامی های پیروزی در نتیجه گیری در لیگ برتر، بارها نام مبلعی برای اضافه شدن به ترکیب این تیم شنیده شد و برخی نشریات پا را فراتر گذاشته و او را به استقلال هم فرستادند.
● ناکامی نصرتی قابل پیش بینی بود
«محمد نصرتی» قبل از فصل جاری به تیم فوتبال النصر پیوست تا اتفاقی عجیب بیفتد. از همان اول هم قابل حدس بود که این انتقال به سرانجامی خوب منجر نمی شود.
عربها که از فوتبال فقط دریبل کردن و گل زدن را می پسندد، در اقدامی تعجب برانگیز برای اولین بار به جذب یک مدافع ایرانی توجه نشان دادند، اما همانطور که انتظار می رفت نصرتی قبل از اینکه تعداد حضورش با پیراهن زرد رنگ النصر دو رقمی شود، تا آستانه اخراج هم پیش رفت و در حال حاضر هم که به عنوان یکی از یازده بازیکن اصلی این تیم به میدان می رود، به قدری در سازمان دفاعی ضعیف النصر «حل» شده است که علی دایی رغبتی برای دعوت از او که بیش از ۷۰ دیدار ملی و ۱۹۰ دقیقه بازی در جام جهانی را در کارنامه اش می بیند، ندارد و هادی عقیلی به همراه سیدجلال حسینی به عنوان مردان میانی خط دفاعی، در ترکیب تیم ملی جا افتاده اند.
● معدنچی؛ بی حاشیه ولی کم فروغ
«مهرزاد معدنچی» یکی دیگر از بازیکنانی است که در طول دو فصل و نیم حضور در دبی نه تنها پیشرفتی از خود نشان نداده است، بلکه نسبت به روزهایی که در پیروزی به مهره ای قابل اتکا در برنامه های هجومی تبدیل شده بود، فاصله گرفته است.
البته معدنچی را می توان یکی از موفق ترین و البته بی حاشیه ترین بازیکنانی دانست که از لیگ برتر ایران به فوتبال امارات رفته است و مشکل کمی را با النصر امارات دارد، با این حال او هم که در جام جهانی آلمان مورد توجه برانکو ایوانکوویچ قرار گرفته بود، از زمانی که علی دایی سرمربیگری تیم ملی را به عهده گرفته است، هر از چند گاهی به صورت مقطعی به تیم ملی دعوت شده و در مواقعی هم که پشت خط مانده است، نتوانسته اعتراضی جدی نسبت به دعوت نشدنش داشته باشد.
● سامره سال های طلایی اش را از دست داد
«علی سامره» هم یکی از افرادی بود که از او به عنوان جانشینی شایسته برای علی دایی در تیم ملی نام برده می شد، اما این بازیکن چارچوب شناس که سابقه چند ماهه ای هم در تیم «پروجیا»ی ایتالیا را در کارنامه خود می بیند، بعد از مشکلات حاشیه ای که در جریان لیگ چهارم حرفه ای برایش به وجود آمد با تصمیمی شتاب زده امارات را برای ادامه فوتبال و حاشیه گریزی انتخاب کرد تا بدین ترتیب در سال های طلایی اش از متن توجه دور مانده و در اذهان عمومی، فوتبالیستی معرفی شود که به دلیل پذیرش ضعف هایش، حضور در لیگ نه چندان مطرح امارات را به لیگ برتر ایران ترجیح داد.
سامره حالا در تیم «عجمان» به همراه جواد کاظمیان روزهای نسبتاً خوبی را تجربه می کند البته روزهایی که با وجود خوبی، به بازگشت او به سطح اول فوتبال ایران و پوشیدن پیراهن ملی کمک نمی کند.
● کاظمیان نتوانست مهدوی کیای دوم شود
«جواد کاظمیان» را همه، بازیکنی می دانستند که می توانست به راحتی به جای مهدی مهدوی کیا برای تیم ملی ایران تأثیرگذار باشد. این بازیکن که از زمان میروسلاوبلاژویچ و در دیدارهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ مترصد فرصتی بود تا در تیم ملی به جایگاه مناسبی برسد، بعد از تمام شدن لیگ ششم حرفه ای و در شرایطی که پیروزی دور ازآرامش بود تصمیم گرفت تا با رفتن به امارات خود را ازحاشیه ها دور کند، دریغ از آنکه با این انتقال طوری به حاشیه می رود که هیچ کس سراغی از او در تیم ملی نمی گیرد.
امروز درحالی شاهد درخشش نسبی او در تیم عجمان هستیم که کمتر امیدی برای پیوستن به جمع مردان ملی کشورش ندارد.
● اولادی خیلی زود به جنجال روی خوش نشان داد
«مهرداد اولادی» را هم می توان در ردیف بازیکنانی دانست که فرصت های طلایی پیشرفت را با رفتن به لیگ امارات از دست داد. این بازیکن که البته در ایران هم بیش از درخشیدن در مستطیل سبز، به حاشیه ها و جار و جنجال های آنچنانی روی خوش نشان می داد! در الشباب امارات یا با مصدومیت مواجه می شود یا اینکه مورد بی مهری مربیان قرار می گیرد. حضور یکی در میان در لیگ امارات و ناامیدی مطلق از رسیدن به تیم ملی سرنوشت بازیکنی است که در سومین دوره لیگ برتر با تکنیک بالا و شم گلزنی اش از ظهور مهاجمی شش دانگ خبر داده بود.
● رجب زاده هم راه خطیبی را رفت
«مهدی رجب زاده» به همراه عرفان اولروم با ۱۷گل زده در ششمین دوره لیگ برتر آقای گل شد تا این هافبک خلاق نشان دهد که با به دست آوردن توانمندی در بازکردن دروازه حریفان، به بازیکنی کامل تبدیل شده است.
رجب زاده که در آخرین غربال ایوانکوویچ، جام جهانی آلمان را ازدست داد بعد از آن اتفاق ترجیح داد تا لیگ امارات را برای سال های پایانی فوتبال خود انتخاب کند و پس از حضور در الامارات همبازی خطیبی در الظفره شود.
آخرین خبر از رجب زاده هم حاکی از این است که وی پس از اخراج از تیم الظفره به دنبال پیوستن به یک تیم ایرانی که احتمالاً ذوب آهن است خواهد بود.
● بدبینی دایی به لیگ امارات
«میلاد میداودی» هم که در فهرست های اول علی دایی در تیم ملی جای ثابتی را برای خود دست و پا کرده بود، بعد از هفته ششم لیگ برتر ایران راهی الاهلی امارات شد تا باشگاه استقلال اهواز را تا حدودی از بحران مالی نجات دهد! و این انتقال کافی بود تا دایی که به لیگ امارات بدبین است، دیگر از او برای قرار گرفتن در جمع اردونشینان تیم ملی دعوت نکند.
البته درحال حاضر «داریوش یزدانی» و لفته حمیدی هم در قالب تیم های الامارات و الرمص حضور در دسته اول امارات را تجربه می کنند که با توجه به شرایط سنی و فنی این د وبازیکن، نمی توان حضور در این کشور عربی را برایشان فرصت سوزی دانست.
با این توضیحات و با نگاهی به گذشته و نتایجی که بازی در لیگ امارات برای چهره های نامداری چون علی دایی، فرهاد مجیدی، حامد کاویانپور، کریم باقری، خداداد عزیزی و علیرضا واحدی نیکبخت و... داشته است و با علم به اینکه سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، لیگ امارات را به دلیل سطح پایین کیفی آن به حساب نمی آورد و این مسئله که سران فوتبالی درامارات با مختصات فوتبال آشنایی زیادی ندارند و تصمیمات غیرمنطقی بارها و بارها از سوی آنها اتخاذ شده است، می توان به این نتیجه رسید که حضور در لیگ این کشور همسایه نمی تواند تصمیمی در چارچوب منطق فوتبالی تلقی شود.

منبع : روزنامه کیهان