۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ـ زادروز محمد عطریانفر که به روزنامه نگاری عشق می ورزد

امروز زادروز محمد عطریانفر مدیر و سردبیر پیشین روزنامه همشهری، رئیس سابق شورای سردبیری روزنامه شرق و راه انداز روزنامه کارگزاران و سردبیرکل روزنامه «هم میهن» است که ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ در اصفهان پا به عرصه وجود گذارده است. وی که فعالیتهای انقلابی را از زمان دانشجویی در دوران نظام سابق آغاز کرده است یکی از فعالان بنام در انقلاب سال ۱۳۵۷ و وفاداران به آرمانهای این انقلاب بشمار می رود. عطریانفر با این که از بهترین فارغ التحصیلان رشته مهندسی بود، پس از انقلاب وارد دنیای روزنامه نگاری شد که از جوانی به آن کشش و علاقه زایدالوصف داشت. وی با کار کردن در کیهان بعد از انقلاب (دوران مدیریت خاتمی بر این روزنامه)، نشریات دیگر و سازمان رادیو تلویزیون مهارت ژورنالیستیک لازم را به دست آورد. همین علاقه، کشش و مهارت بود که روزنامه همشهری را در صدر روزنامه های ایران قرار داد. وی از آغاز سال ۱۳۷۲ تا تابستان ۱۳۸۳ سردبیرکل و مدتی نیز مدیر همشهری بود و از بامداد تا نیمه شب در آنجا کار کرد و همه علاقه و مهارت خود را بکار برد تا روزنامه ای را که متعلق به شهرداری است به سطحی از تیراژ برساند که در صدر همه قرار گیرد و از لحاظ مالی خودکفا باشد. او مشکل کار را می دانست، مشکلی که مردم ذاتا دوست ندارند روزنامه متعلق به دولت و یا یک سازمان عمومی را بخرند، مخصوصا که میانه مردم ـ صرف نظر از کدام کشور ـ به دلیل ارتباط زیاد، با شهرداری ها خوب نبوده است.
ولی، عطریانفر موفق شد از این سد عبور کند. او ستونها، عناوین و مطالب تازه ای را وارد «همشهری» کرد که قبلا در مطبوعات ایران سابقه نداشت و برای انجام کار، از مهارت چندین روزنامه نگار قدیمی (که بعد از انقلاب خانه نشین شده بودند) استفاده کرد. برای این که همشهری از نظر حرفه روزنامه نگاری نقص نداشته باشد، دو روزنامه نگار بسیار ماهر و قدیمی را مامور بازبینی پس از چاپ و یافتن ایرادها با هدف اصلاح کار و جلوگیری از تکرار کرده بود. ایرادهای وارده که بعدا با پی نوشت به دبیران و خبرنگاران ابلاغ می شد مطلقا نباید تکرار می شد و تکرار اشتباه قابل تحمل نبود. تلاش دفتر عطریانفر این بود که تحریریه روزنامه، این دو روزنامه نگار را نشاسد. این ابتکار، قبلا در ایران سابقه نداشت. از ابتکارهای دیگر وی که برای همشهری مخاطب فراوان به دست آورد؛ در آغاز کار، انتشار پاورقی در صفحه ششم بود، و دهها ابتکار دیگر. او بود که طلسم طولانی را شکست و در امرداد ۱۳۷۲ اجازه داد که در دو شماره (به مناسبت چهلمین سالگرد وقوع رویداد براندازی ۲۸ امرداد) مطلب مربوط با عکس دکتر مصدق چاپ شود و از آن پس «مصدق نویسی» در مطبوعات ایران به صورت امری عادی درآمد.
به مصداق این ضرب المثل که در عین حال یک اصل روزنامه نگاری است؛ ویروس ژورنالیسم وارد بدن عطریانفر شده است و این ویروس برخلاف سایر ویروسهاست، و نباید خارج شود که با خارج ساختنش بیماری و ضعف پدیدار می شود. با وجود این، هنوز این روزنامه نگار و انقلابی بزرگ در آرزوی رسیدگی به تقاضای خود - دریافت پروانه نشریه «ایران زمین» روز شماری می کند. عطریانفر در عین حال یک سیاستمدار پراگماتیست و در زمینه انجام امور از هواداران اصالت عمل و رعایت اعتدال است. او از موسسان حزب کارگزاران و عضو فعال شورای مرکزی این حزب میانه رو هوادار اصلاحات است. حزب کارگزاران که مهندس عطریانفر در روزهای سخت و گرفتاری غلامحسین کرباسچی نگذاشت چراغ عمرش خاموش شود از سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی) فعالیت خود را شدت بخشیده و دارد به صورت یک حزب فراگیر بزرگ درمی آید. می دانیم که حزب کارگزاران از احزاب قدیمی تر پس از انقلاب است که تشکیلات کامل و واقعی دارد. بنابراین، عطریانفر یک روزنامه نگار - سیاستمدار است که مدتی نیز رئیس شورای شهر ۱۲ میلیونی تهران بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز