جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

نقطه ناپدید شدن - Vanishing Point


نقطه ناپدید شدن - Vanishing Point
سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : نورمن اسپنسر
کارگردان : ریچارد سارافیان
فیلمنامه‌نویس : گیلرمو کین، برمبنای داستانی نوشته مالکوم هارت
فیلمبردار : جان آلونزو
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : باری نیومن، کلیون لیتل، دین جاگر، ویکتوریا مدلین، پل کاسلو، باب دانر، تیموتی اسکات، کارل سونسن و گیلدا تکستر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۷ دقیقه.


«کووالسکی» (نیومن)، قهرمان سابق نیروی‌دریائی، پلیس سابق (که به‌خاطر خشونت و فساد نیروهای پلیس استعفا داده) و راننده سابق مسابقات اتوموبیل‌رانی (که در یک سانحه صدمه دیده است) اکنون برای تأمین زندگی، به کار تحویل ماشین از فروشنده به خریدار مشغول است. در یکی از مأموریت‌هایش، از سن فرانسیسکو به دنور می‌رود، در آنجا به رابطش، «سندی» (سونسن) می‌گوید که می‌خواهد سروقت برگردد و او نیز بلافاصله ماشینی فوق‌العاده استثنائی را به او تحویل می‌دهد ولی شرط می‌بندد که «کووالسکی» نمی‌تواند تا قبل از ساعت سه فردا بعدازظهر به سن فرانسیسکو برسد. پس او با سرعت تمام به راه می‌افتد و با نادیده گرفتن موانع جاده، تعقیب کنندگانش را به راحتی پشت سر می‌گذارد (اگرچه هربار که ماشین پلیس با یکی از افراد عادی مزاحمش می‌شود، می‌ایستد تا مطمئن شود کسی صدمه ندیده است). یکی مجری رادیوئی سیاه‌پوست نابینا به‌نام «سوپر - سول» (لیتل) او را «آخرین روح زیبای آزاد و رها در این سیاره» می‌نامد و از او یک قهرمان یاغی می‌سازد. «کووالسکی» از طریق اشاره‌های «سوپر - سول» از رادیوی اتوموبیلش به ترفندهای پلیس پی می‌برد. حالا پلیس‌ها همه جا هستند. و این بار یک «فرشته جهنم» به کمک می‌آید و هشدار می‌دهد که از این پس «سوپر - سول» به او اطلاعات غلط خواهد داد (چرا که پلیس‌ها او را کتک زده و تحت فشار گذاشته‌اند). او موفق می‌شود از دنور بگذرد و وارد کالیفرنیا شود. در انتها، در حالی که به هدفش رسیده است، به یک مانع غیرقابل عبور می‌رسد و خود را به آن می‌کوبد.
* فیلم، که در نهایت تقلیدی نامناسب از ایزی رایدر (دنیس هاپر، 1969) است، به‌رغم مشکلات و نارسائی‌های روائی که - به‌دلیل نقایص فیلم‌نامه و کارگردانی غیرخلاق - با آنها روبه‌رو است، به قدر کافی تعلیق و هیجان دارد که کم و بیش موفقیتی حاصل کند. علاوه بر آن، شروع ماجرا بسیار عالی است و صحنه‌های تصادف آن - که تماماً در لوکیشن‌های اصلی و در بزرگ‌راه‌های آمریکا فیلم‌برداری شده - واقعی و باورکردنی به‌نظر می‌رسند.