رسانه های انگلیسی واقعیت را منعکس نمی کنند

اکثر مطبوعات و رسانه های بریتانیایی معتقدند «کریستیانو رونالدو» بازیکن پرتغالی منچستریونایتد نه تنها بهترین بازیکن جزیره که بهترین بازیکن فوتبال جهان است. سایت گل در مطلبی که در ادامه می خوانید و به قلم کارلو گراگانسه است، به بررسی این موضوع پرداخته تا دریابد چنین ادعایی تا چه حد صحت دارد. من به عنوان فردی که در انگلستان متولد شده و در این کشور تحصیل کرده ام و دارای والدینی ایتالیایی بوده و به سبک ایتالیایی رشد کرده ام، بارها با تناقضی بزرگ در نحوه نگرش مردم این ۲ کشور به مسائل مختلف مواجه بوده ام.
این تفاوت در نگرش نه تنها در فوتبال که تقریباً در همه مسائل وجود دارد که به نظر من بیشتر ناشی از فرهنگ متفاوت این کشورها است. اکنون هم نمی خواهم تنها اینجا نشسته و بگویم ایتالیا بهتر است و دارای فرهنگی خاص و متفاوت نسبت به سایر کشورها است. تنها می خواهم این موضوع را بررسی کنم که مطبوعات و رسانه های انگلستان در مورد کریستیانو رونالدو و اینکه آیا او بهترین بازیکن فوتبال جهان است، درک درستی از وضعیت و حال و هوای فوتبال اروپایی ندارند.
● شیرر، بهترین مهاجم
نخستین بار در سال ۱۹۹۶ با موضوع تفاوت در نگرش ۲ کشور مواجه شدم. در آن زمان جوان کم سن و سالی بودم اما می خواستم نظر و ایده خود را درباره مسائل فوتبالی ابراز کنم. در آن زمان یادم هست که این رسانه ها می گفتند آلن شیرر بهترین مهاجم در جهان است. این برای من خیلی خنده دار بود. با خود می گفتم آیا واقعاً این بازیکن انگلیسی از رونالدو، باجو، ژرژ وه آ، داور شوکر و گابریل باتیستوتا بهتر است؟کم کم و با گذشت زمان به این موضوع رسیدم که رسانه های انگلیسی درک ضعیف، ناقص و جانبدارانه ای از موضوعات ورزشی دارند؛ نظرات و تفکراتی که در هیچ جا نمی توانست جا بگیرد و تنها این مطبوعات می توانستند چنین اظهار نظرهایی کنند. به غیر از شیرر، بازیکنان با انگیزه تری حضور داشتند که بهتر از او بودند اما آن مطبوعات تنها معتقد بودند آلن بهترین است.
آنها خودشان هم می دانستند شیرر شایسته و لایق چنین عنوانی نیست اما بر ادعای خود اصرار داشتند. با گذشت زمان دیدگاه من هم تقویت شد. در رقابت های یورو ۲۰۰۰ و در نخستین بازی گروهی هنگامی که شیرهای جزیره ۲ بر صفر از پرتغال پیش افتادند، گزارشگر انگلیسی، انگلستان را فاتح این رقابت ها قلمداد کرد. در ادامه پرتغال توانست شکست ۲ بر صفر را با برتری ۳ بر ۲ معاوضه کند و در دیگر بازی با زدن ۳ گل به رومانی از گروه صعود کرد. این بار هم به این نتیجه رسیدم که مطبوعات انگلیسی خیلی غلو می کنند. نسل طلایی و ناکامی در اینکه انگلستان در رقابت های یورو ۲۰۰۴ و جام جهانی ۲۰۰۶ یکی از بهترین دوران بازیکنان تاریخ خود و نسلی طلایی را دراختیار داشت کسی کوچکترین تردیدی ندارد. مطبوعات انگلستان بارها بر این موضوع تأکید داشتند که تیمشان می تواند ناکامی های گذشته را با کسب بهترین نتایج جبران کند و حتی معتقد بودند این بار جام جهانی را در لندن خواهند داشت. آنها در پست مدافع چپ اشلی کول را در اختیار داشتند، جان تری در مرکز خط دفاع و ریو فردیناند هم که خود یکی از بهترین مدافعان جهان است نیز در تیم حاضر بودند. در خط میانی امثال استیون جرارد و فرانک لمپارد بازی می کردند. در خط حمله هم وین رونی قرار گرفته بود.
اسون گوران اریکسون که در جام جهانی هدایت تیم ملی فوتبال انگلستان را بر عهده داشت، بسیار ضعیف کار کرد و مهارت بالای بازیکنان بزرگ را به باد داد. در این تیم بازیکنان تکنیکی زیادی حضور داشتند اما هیچ یک نتوانستند برای انگلستان تأثیرگذار باشند. مطبوعات هم پس از این ناکامی، اریکسون سوئدی را مقصر اصلی دانستند و به دنبال برکناری او بودند. وی هر چند از تیم ملی جزیره کنار رفت اما توانست در منچسترسیتی خوب نتیجه بگیرد. اسون موفق شد در دربی منچستر ۲ بر یک در اولدترافورد به برتری برسد و ثابت کند مربی خوب و تأثیرگذاری است.
● دوران مک کلارن
پس از جام جهانی، استیو مک کلارن که هرگز تصور نمی کرد از میدلزبرو به تیم ملی بیاید، سکاندار هدایت این تیم شد. عملکرد ضعیف و غیر قابل دفاع او ثابت کرد انگلستان در زمان هدایت مرد سوئدی دورانی خوب و موفق را پشت سر گذاشته و در اکثر مسابقات پیروز بوده است. وی در زمان حضور خود در ۳ رقابت انگلستان را به یک چهارم نهایی رساند اما مک کلارن نتوانست حتی به یک رقابت مهم هم دست یابد. از این موارد می توان به این موضوع بیش از پیش پی برد که انگلستان و بخصوص مطبوعات و رسانه های این کشور به درستی از اتفاقات چند سال اخیر درس نگرفتند و همچنان بر اظهارنظرهای خنده دار و غیرواقعی خود تأکید دارند. «شیرر بهترین مهاجم است» و «اکنون بهترین تیم را در اختیار داریم» تنها بخشی از ادعاهای رسانه های این کشور است. متأسفانه اکثر مردم این کشور هم به دلیل نفوذ بالایی که مطبوعات در بریتانیا دارند، تحت تأثیر قرار گرفتند.
یک بار دیگر به موضوع مورد بحث در این مقاله بازگردیم. آیا رونالدو بهترین بازیکن جهان است؟ وی در فصل جاری رقابت های فوتبال جزیره موفق شد ۲۷ گل به ثمر برساند. پیش از این نیز سایت گل در مقاله ای به بررسی این موضوع پرداخت که کاکا بهتر است یا رونالدو. در آن مقاله خواندیم بازیکنی که در رقابت های بزرگ نتوانسته آنچنان که در باشگاه خوب کار می کند در تیم ملی ظاهر شود، چگونه می تواند بهترین باشد؟ کانال تلویزیونی اسکای در برنامه ای به نام SUNDAY» « SUPPLEMENT که یکشنبه شب ها با حضور سردبیران ورزشی روزنامه های مطرح انگلستان همچون گاردین، تایمز و دیلی میل برگزار می شود، به بررسی فوتبال در این کشور می پردازد. این هفته این فرصت را داشتیم که به تماشای این برنامه بنشینیم.
تمامی میهمانان این برنامه کسانی بودند که مردم این کشور آنها را به عنوان پیشتازان و کارشناسان زبده ورزش و بخصوص فوتبال می شناسند. یکی از این افراد گفت: «به نظر من اشلی کول بهترین مدافع چپ در جهان است.» وی به دلیل آنکه این بازیکن مقابل رونالدو خوب ظاهر شده به این جمع بندی رسید. جالب آنجا بود که دیگر میهمانان نیز کوچکترین مخالفتی با این موضوع نداشتند.ابتدا از این اظهارنظر شگفت زده شدم و پس از آن چاره ای جز خاموش کردن تلویزیون نداشتم اما پس از مدتی بازهم دوست داشتم چنین اظهارات خنده داری را بشنوم. ناگهان در ذهنم این موضوع آمد که پیش از این و در فصل ۱۹۹۷- ۱۹۹۶ هم این رسانه ها معتقد بودند شیرر بهترین مهاجم جهان است.آیا به نظر شما اشلی کول بهتر است یا زامبروتا، فیلیپ لام یا اریک آبیدال؟ چگونه بازیکنی که نمی تواند حتی در باشگاه خود بهترین باشد، در جهان بهترین است؟ به نظر من تا زمانی که مطبوعات و رسانه های انگلستان نخواهند درک درستی از آن چیزی که در فوتبال امروز می گذرد داشته باشند و تنها بر ادعاهای قدیمی و مسخره خود تکیه کنند، نمی توان شاهد رشد فوتبال این کشور بود. شاید روزنامه نگاران برجسته این کشور شناخت کاملی از ورزش کشورشان داشته باشند اما چنین اظهارنظرهایی نشان می دهد آنها کوچکترین شناختی از ورزش جهان ندارند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی