جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

در مورد کوتوله‌ها!


در مورد کوتوله‌ها!
منوچهر متکی وزیر خارجه ایــران، در ادامــه دلـســوزی مقامات کشورمان برای سایر ملت‌ها، از اینکه ملت فرانسه گـرفتار »کوتوله‌های سیاسی« شده، ابراز تاسف کرده است. البته مقامات ایرانی حق دارند در برابر مداخله‌جویی‌های مقامات غربی، از جایگاه ایران دفاع کنند اما لزومی ندارد این دفاع، در قالب دفاع از مردمی بیان شود که در یک انتخابات آزاد، افرادی را - کوتوله یا غیر کوتوله - برای اداره امور کشور خویش، برگزیده‌اند. همچنین مداخله‌گری‌های اخیر، بایستی تجربه‌ای برای مسئولان ایرانی باشد تا در اظـهـار نظرهای بعدی خود، مراقبت بیشتری مـعـمـول نـمایند. مثلاً دو سال قبل یک مسئول بلندمرتبه اجرایی در ایران، از تظاهرات مردم لبناندر مخالفت با دولت آن کشور حمایت کرد و آزادی اجرای تظاهرات را نشانه دموکراسی دانست. مقام ایرانی با سخن آن روز خود در واقع بهانه به دست دیگران داد تا امروز مسئولی از آن طرف دنیا با فراموش کردن صدها بحران، کمبود و حق کشی در کشور خود، به دخالت در امور داخلی ایران بپردازد. اما هر چه باشد رئیس جمهور فرانسه در موضوعی دخالت کرده که حتی بسیاری از اصولگرایان در داخل کشور نسبت به آن، سوال دارند. به عبارت دیگر می‌توان حدس زد رئیس جمهور فرانسه و سایر هم پیمانان غربی او، به دنبال جلب اعتماد گروه‌های عمده‌ای از مردم ایـران بـوده‌انـد که به تعبیر رئیس مجلس ایران »احساس آنها نـسبت به نتیجه انتخابات، ‌با نتیجه رسمی اعلام شده،‌متفاوت است«.
تردیدی وجود ندارد که اغلب ایرانیان، به اظهار دلسوزی ‌ سران سایر کشورها نیاز ندارند و به آنبا دیده تردید نگاه می‌کنند به ویژه اگر این اظهاردلسوزی از جانب کسانی باشد که هواپیمای »سوپراتاندارد« آنها، عامل قتل عام ایرانیان غیرتمند در دوره جنگ تحمیلی بـوده اسـت. امـا بـه هـر حـال به نظر می‌رسد بعضی سران غربی، از مشاورانی برخوردار هستند که به آنها برای جلب اعتماد ملت بزرگی همچون ملت ایران، کمک می‌کنند. در عین حال، وزیر خارجه ایران با دلسوزی نسبت به رای دهندگان فرانسوی، منتخب آنها را »کوتوله‌سیاسی« می‌نامد. برای نگارنده مهم نیست که رئیس جمهور فرانسه و همتایان او در انگلیس، آلمان، آمریکا، ایتالیا و... را می‌توان کوتوله‌ نامید یا نه. اما اگر رئیس جمهور فرانسه که به خیال خود به دنبال جلب اعتماد ملت ایران بوده است را کوتوله بنامیم تکلیف کوتوله‌‌ترین رئیس جمهور روسیه چـیست که برای جلب اعتماد اسرائیلی‌ها، حلقه بدقولی‌های خود نسبت به ایران را تکمیل می‌کند و به وزیر خارجه اسرائیل می‌گوید: »شما از ما ۳۰۰S - بخرید تا این سیستم موشکی را به ایران نفروشیم!«؟ امروز در دنیا به برکت نقش آفرینی رسانه‌های گروهی و افشای جنایات اسرائیل، هیچ‌کس جز عقب مـانـدگان تشنه قدرت، به دنبال اظهار دوستی با اسرائیلی‌ها نیست. در این شرایط، فقط می‌توان از یک کوتوله سیاسی مانند رئیس جمهور روسیه انتظار داشت که قیمت خود و کشورش را در حد سیستم موشکی ۳۰۰S- پایین بیاورد و رابطه با ایران را به »اظهار دوستی با اسرائیل« و قانع کردن اسرائیلی‌ها، بفروشد. آیا این خودفروشی کوتوله‌مآ‌بانه، پاداش سفر اخیر رئیس دولت نهم به روسیه و خوش و بش با »مدودف« است؟
مسئولان ایرانی که به دنبال کوتوله‌شناسی در عرصه بـیـن‌الـمللـی هستند چرا در برابر رفتار مشمئز کننده کوتوله‌ترین سیاستمداران دنیا، سکوت می‌کنند؟ آیا خوش رقصی سران روسیه برای آمریکا و اسرائیل و تاخیرهای مکرر آنها در اجرای قراردادهای خود با ایران، نشانه »کوتولگی سیاسی« نیست؟ آیا دفاع از حـقـوق ملـت ایران ایجاب نمی‌کند که همزمان با ایـسـتـادگـی در بـرابـر »دخـالت‌های زبانی مقامات فرانسوی« از اقدامات عملی مقام‌های کوتوله روس نیز ابراز انزجار شود؟
از سویی دیگر به نظر می‌رسد مسئولان ایرانی بایستی به دنبال شناسایی عواملی باشند که در یکی دو سال اخیر، جسارت »سیاستمداران کوتوله ‌خارجی« برای اظهارنظر در خصوص مسائل داخلی ایران را افزایش داده است. مثلاً آیا آزادی ملوانان متجاوز انگلیسی دقیقا هم زمان با اولتیماتوم چهل و هشت ساعته نخست وزیر مستاصل انگلیس، بر جرأت مقامات غربی نیفزوده است تا آنها گمان کنند در سایر امور نیز می‌توانند »پُرگویی« کنند؟ آیا نمی‌توان تغییرات ناگهانی در سرنوشت پرونده یک خبرنگار آمریکایی - ایرانی که پـس از اظـهارنظرهای مکرر و غیرمودبانه مقامات آمریکایی صورت گرفت را زمینه‌ساز اظهارنظرهایی دانست که اینک موجب اعتراض وزیرخارجه و بسیاری از فعالان سیاسی ایران-از جناح‌های مختلف- شده است؟ آیا سکوت در برابر ادعاهای روز افزون برخی کشورهای بند انگشتی منطقه و »روتین دانستن « این ادعاها، موجب گستاخی »کوتوله‌«های دیگر در برابر ایران نشده است؟ آیا بی‌تفاوتی در برابر سخنان رئیس یک کشور کوتوله که به صراحت، »قراردادهای تامین کننده حقوق ایران در خزر« را »به تاریخ پیوسته« دانست، موجب رشد قارچ‌گونه سایر کوتوله‌ها و افزایش ادعاهای آنها نشده است؟
منبع : روزنامه آفتاب یزد