عجایب هفت گانه کلاسیک

۱) اهرام مصر
هرم خوفو بزرگ ترین هرم در بین اهرام مصر است، این بنا که قدیمی ترین و بزرگ ترین بنا در بین عجایب هفت گانه و تنها بنایی است که در میان عجایب هفت گانه در حال حاضر وجود دارد. هرم خوفو ۲۶۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شد. این هرم بلندترین بنای ساخت دست بشر از ۴۴۰۰ سال پیش تا سال ۱۸۸۹ یعنی، زمانی که برج ایفل با ارتفاع ۳۰۰ متر ساخته شده بود. محدوده هرم خوفو به اندازه ۶ قطعه زمین شهری عظیم است. بیشتر سنگ های به کار رفته در این بنا به بزرگی سنگ های عظیمی هستند که به وسیله کامیون حمل می شوند.
سطح خارجی زمختی که ما امروزه از این هرم می بینیم مقبره فرعونی به نام خوفو است که در آن زمان پوشیده شده از سنگ های آهک صیقلی و زیبایی بوده است. فرمانروایان بعدی این سنگ های با ارزش را متعاقبا برای ساختن بنا های خودشان می دزدیدند. این عمل باعث شد که از ارتفاع هرم ۵ درصد کم شود و به ارتفاع فعلی اش که ۱۳۸ متر است برسد. هرم خوفو دارای سه اتاق دفن اجساد است؛ اتاق اول محل دفن شاه، اتاق دوم محل دفن ملکه و اتاق سوم برای رد گم کردن دزدان هرم.
۲) مجسمه زئوس
مجسمه زئوس خدای یونان در المپیا یکی از عظیم ترین مجسمه های جهان است. این اثر در ۴۵۰ سال قبل از میلاد توسط مجسمه ساز معروفی به نام فیدیاس ساخته شد. این هنرمند همان کسی بود که مجسمه خدای آتنا را هم برای معبد پارتنون در آتن ساخت. ارتفاع مجسمه زئوس حدود ۱۲ متر بود. بدن این مجسمه را از عاج فیل و ردا و موها و ریشش را از طلا ساخته بودند. تخت آن از چوب درخت سرو بود که به وسیله جواهرات گرانبهایی آراسته شده بود. این اثر ارتفاع اش چنان بود که با سقف معبد زئوس برخورد می کرد. فیدیاس با این کار می خواست اقتدار و نیرومندی زئوس را نشان دهد.
مجسمه زئوس در معبد زئوس که طول آن به ۶۴ متر می رسید قرار داشت. ۷۲ ستون خارجی این معبد که به سبک معماری قدیم یونان بودند این معبد را از معماری خیره کننده ای برخوردار کرده بودند. سنگفرش آن نیز با مجسمه های بی نظیری تزئین شده بود. مجسمه زئوس در حدود ۸۵۰ سال در این معبد قرار داشت تا هنگامی که بعضی از یونانی ها آن را به استانبول منتقل کردند. البته این زیاد طول نکشید چرا که محل جدید نیز در آتش سوخت و این مجسمه برای همیشه از بین رفت.
۳) معبد آرتمیس
معبد آرتمیس در افوسوس ترکیه یکی از زیباترین بنا های ایام گذشته بود. این بنا با داشتن۱۰۰ ستون مرمری زیبا که ارتفاع هرکدام از آنها به ۱۵ متر می رسید یکی از عجایب هفت گانه به حساب می آید. این معبد فضایی را در برمی گرفت که تقرêبا چندین برابر وسعت آکروپلیس درآتن بود. می توان گفت که معبد آرتمیس صعود و سقوط های بسیاری را در طی قرن ها پشت سر گذاشت.
این بنا در ۶۰۰ سال قبل از میلاد ساخته و در ۵۵۰ سال پس از میلاد در آتش سوخت. بعد از آن مجددا به صورت بسیار زیباتر و عظیمتری بازسازی شد. این بنا برای دومین بار دچار حریق شد، البته این بار به طور عمدی توسط فردی به نام هروستراتوس که برای به یاد ماندن نامش به این کار دست زد، ولی این معبد دوباره با اندازه ای بزرگ تر و بسیار بهتر از قبل ساخته شد. درون این معبد با مجسمه های بی نظیری تزئین شده بود. این معبد پابرجا بود تا زمانی که بر اثر هجوم بربرها در ۲۶۲ پس از میلاد برای همیشه از صفحه تاریخ محو شد و هرگز دوباره ساخته نشد. آنچه که از این معبد باقی ماند هم توسط زلزله ها کاملا از بین رفت.
۴) مجسمه عظیم الجثه رودس در یونان
ارتفاع مجسمه عظیم الجثه رودس با پایه اش به اندازه یک ساختمان ۱۵ طبقه امروزی است. این مجسمه یک شاهکار برجسته معماری است که روی جزیره رودس در حدود ۲۸۰ قبل از میلاد ساخته شده است. هیچ کس به درستی نمی داند که این مجسمه شبیه چه بوده یا در کجا قرار داشته است. نظریه بسیار مورد توجه آن است که مجسمه رودس در روی ورودی لنگرگاهی بنا شده بوده و پا های مجسمه در دو طرف قرار داشته است به طوری که کشتی ها از بین پا های آن عبور می کرده اند.
البته این فرضیه بسیار محتمل به نظر می رسد. این بنا مشکلات غیرقابل حل در ۳ قرن پیش از میلاد را مطرح می کند. تجارت در این بندر در زمان احداث این مجسمه دچار رکود شده و از رونق اقتصادی افتاده بود. این مجسمه یکی از عجایب هفت گانه به شمار می رود که برای مدت کوتاهی تقرêبا ۵۳ سال پا برجا بود.
۵) باغ های معلق بابل در عراق
باغ های معلق بابل یکی از بحث برانگیزترین عجایب هفت گانه است، چرا که هنوز برخی از باستان شناسان در وجود داشتن آنها شک دارند. بعد از به دست آمدن اسناد اصلی و خرابه های برجا مانده از آن زمان وجود داشتن آنها ثابت شد، البته در مقیاسی کمتر از آنچه تصور می شود. در این میان سوالی مطرح است که این باغ های معلق چرا ساخته شدند؟
در پاسخ این سوال می توان گفت که موثق ترین سند حاکی از آن است که شاه نبوچاد نزار دوم که دارای شهرت مذهبی است این بنای عجیب را برای خوشحال کردن همسرش در ۶ قرن قبل از میلاد ساخت چراکه همسرش از دیدن چشم انداز صحرا مانند بابیلون دچار دلتنگی شده بود. به همین خاطر به دستور شاه تپه مصنوعی سبز و خرمی ساخته شد که دارای درختان و گل ها و گیاهان زیبایی بود.
۶) فانوس الکساندریا
فانوس الکساندریا یکی از بزرگ ترین شاهکار های روزگار باستان است. ارتفاع این بنا حداقل به اندازه یک ساختمان ۴۰ طبقه امروزی و به مدت ۱۶ قرن پابرجا بود. برخلاف ۶ عجایب دیگر، فانوس الکساندریا استفاده های عملی بسیاری داشت. این بنا به کشتی های دریانوردی کمک می کرد که اسکله ها را به راحتی پیدا کنند و با ایمنی کامل داخل آن شوند. چراکه تنگه های خطرناک دقیقا در خارج از بندرها قرار داشتند. ارتش نیز از این فانوس برای پیدا کردن کشتی های دشمنان استفاده می کرد. این بنا ظاهرا ساختار جامدی داشت اما با وجود این بر اثر توفان های دریایی زمستان و زلزله های بسیار از بین رفته است. فانوس الکساندریا دو نوع برج دیده بانی داشت که در نوک آن قرار داشتند.
فانوس الکساندریا سه عنصر ساختمانی داشت، پایه مستطیل شکل، قطعه میانی هشت وجهی و قسمت بالای آن که استوانه ای شکل است و برج های دیده بانی در آنجا قرار دارند. تقرêبا ارتفاع این سه قسمت فانوس الکساندریا به ۱۱۰ تا ۱۸۰ متر می رسید. به جز اهرام مصر فانوس الکساندریا بلندترین ساختمان جهان بود البته تا زمانی که برج ایفل در ۱۸۸۹ ساخته شد.
۷) مقبره هالیکارناسوس در ترکیه
مقبره هالیکارناسوس در۴ قرن قبل از میلاد نه تنها بسیار پرابهت و پر عظمت بود، بلکه به صورت زیبایی با ستون ها و مجسمه ها تزئین شده بود. سقف این مقبره با مجسمه هایی از اسب ها تزئین شده بود اسب هایی که ارابه شاه ماسولوس و همسرش ملکه آرتمیسیا را می کشیدند. ارتقاع این مقبره مرمری به اندازه یک ساختمان ۱۴ طبقه بود. از نقطه نظر استراتژیکی دامنه کوه درست مشرف به هالیکارناسوس و خلیج آن بود. ملکه آرتمیسیا فرمان ساخت این مقبره را در هالیکارناسوس برای همسرش در ۳۵۳ سال قبل از میلاد صادر کرد.
ملکه این بنا را برای قدردانی از همسرش ساخت و به این منظور بهترین هنرمندان و مجسمه سازان آن زمان را گرد آورد. شاه ماسولوس تنها یک حکمران ایالتی معمولی در بین امپراتوری های عظیم ایرانی در ۲۳۰۰ سال پیش بود. ملکه آرتمیسیا دو سال پس از همسرش در گذشت. او در کنار شاه در مقبره هالیکارناسوس دفن شد. این بنا در حدود ۱۷ قرن پابرجا بود و در ۱۴۰۰ سال بعد از میلاد بر اثر زلزله فرو ریخت.

منبع : روزنامه کارگزاران