پیمان راپالو ،حل اختلاف مرزی ایتالیا و یوگسلاوی

۸۷ سال پیش در روز ۱۲ نوامبر سال ۱۹۲۰ میلادی در منطقه راپالو ، ایتالیا و کشور تازه تاسیس یوگسلاوی براساس پیمان راپالو مرزهای خود را ترسیم کرده و به به اختلاف مرزی خود خاتمه می دهند.
در شهر کوچک توریستی راپالو در نزدیکی بندر جنوا ، بین ۲ کشور توافق می شود ایتالیا شهر زارا در ساحل دالماسی را به خاک خود منضم کرده و شهر فیومه دیگر شهر ساحل دالماسی (ریجکا امروزی در کشور کرواسی) به یک کشور مستقل تبدیل گردد.
این توافق دوجانبه نخستین ضربه به پیمان های صلح که چند ماه قبل از این تاریخ به طور قطعی به جنگ جهانی اول خاتمه داده بودند را وارد می کند.این توافق نشاندهنده ظهور دوباره ملی گرایی افراطی بود.
پس از خاتمه جنگ جهانی اول ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ میلادی ، ایتالیا خواستار سرزمین هایی شد که در سال ۱۹۱۵ میلادی در لندن به ازای ورود ایتالیا در جنگ در صفوف متفقین به این کشور وعده داده شده بود.
این سرزمین ها در خاتمه جنگ به کشور تازه تاسیس پادشاهی یوگسلاوی که از تجزیه امپراتوری اتریش - مجارستان به وجود آمده بود ، تعلق یافت.
در شب ۱۱ و ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۱۹ میلادی ، گابریله آنونزیو، شاعر ملی گرای ایتالیایی به همراه ۲۸۷ نفر داوطلب شهر فیومه ایتالیایی زبان که متعلق به یوگسلاوی بود را تصرف کرد.
او در روز قبل از آن در نامه ای خطاب به بنیتو موسولینی که در آن زمان مدیر روزنامه «گازتادل پوپولو» بود ، نوشت:«رفیق عزیز ، بازی شروع شد ، من فردا مسلحانه فیومه را اشغال می کنم».
گابریله آنونزیو مدت ۱۸ ماه یک دیکتاتوری شخصی را در فیومه برقرار ساخت و تا آنجا پیش رفت که به ایتالیا اعلان جنگ داد.
پیمان راپالو به طور موقت به اختلافات مرزی ایتالیا و یوگسلاوی پایان داد. اما زمینه برای ظهور ملی گرایان افراطی آماده شده بود.
به این ترتیب در روز ۱۲ نوامبر سال ۱۹۲۰ میلادی ایتالیا و یوگسلاوی به اختلافات مرزی خود براساس پیمان راپالو موقتا خاتمه دادند.
اما ، این مقدمه ای برای ظهور ملی گرایان افراطی بود. آنها در اندیشه انتقام بودند. بنیتو موسولینی به عنوان یک فرصت طلب ماهر توانست از این موقعیت سود جسته و در سال ۱۹۲۲ میلادی قدرت را به دست گرفته و حکومت فاشیستی را در ایتالیا برقرار کند.

بهرام افتخاری

منبع : روزنامه جام‌جم