درگیری با صهیونیست‌ها در اندیشه حماس

جنبش “حماس” بر این باور است که درگیری با صهیونیستها در فلسطین مساله هست و نیست بوده ویک درگیری سرنوشت ساز تمدنی می باشد و پایان آن تنها بواسطه زدودن و محو علت که همانا حضور زورمدارانه و نامشروع صهیونیستی در فلسطین، غصب زمین فلسطین و اخراج و طرد اهالی و ساکنان آن است، امکان پذیر خواهد بود. جنبش “حماس” دولت عبری را نه یک کیان با مطامع محلی که یک پروژه خصمانه جهانی می بیند. حماس این طرح را مکمل توسعه طلبی های نیروهای استعمار نوین می داند که درصدد است با ایجاد تفرقه، تجزیه و انتزاع ریشه های تمدن و تثبیت هیمنه اقتصادی، سیاسی، نظامی و حتی فکری ضمن جلوگیری از شکل گیری هرگونه جبهه پیشرو، بر مقدرات و منابع و ثروتهای امت چنگ بیندازد.
دولت عبری ابزاری کارا برای شکستن خط ارتباطی و پیوند جغرافی میان کشورهای محور عربی و راه کاری جهت فرسایش و تحلیل بردن امکانات، منابع و تلاشهای امت بوده و سرنیزه و نوک پیکان نشانه رفته بسوی هر طرح بیدارگرانه ای بشمار می رود. گرچه فلسطین به عنوان پایگاه و نقطه شروع طرح صهیونیستی، عرصه و میدان اصلی رویارویی با این طرح شوم گشت لیکن دامنه خطرات و تهدیدهای این پروژه صهیونیستی گسترش خواهد یافت تا همه کشورهای اسلامی را شامل شود. جنبش “حماس” معتقد است که خطر صهیونیستی از بدو شکل گیری تهدیدی برای کل کشورهای عربی و عمق استراتژی (کشورهای اسلامی)‌ آن بوده است اما سالهای دهه نود تحولات و دگرگونی های بزرگی به خود دید و این خطر بالقوه و بی حد و مرز را به خوبی نمایاند.
“حماس” بر این باور است که بهترین شیوه و راه کار برای پیشبرد درگیری و کشمکش با دشمن صهیونیستی، بسیج توانمندیهای ملت فلسطین برای برافراشتن پرچم جهاد و مبارزه بر ضد حضور نامشروع صهیونیستی در فلسطین به هر وسیله ممکن می باشد و اینکه تا زمان تکمیل شدن شرایط تعیین سرنوشت نبرد با دشمن صهیونیستی بواسطه بیداری امت عربی و اسلامی، فراهم شدن ساز وکار اقتدار و بسیج امکانات وحدت اراده و تصمیم گیری سیاسی، شعله مبارزه روشن بماند. با ایمان به قداست فلسطین و جایگاه اسلامی آن و درک ابعاد و خطرات پروژه صهیونیستی در فلسطین حماس بر این اعتقاد است، تحت هیچ شرایطی نمی توان ذره ای از خاک فلسطین را نادیده انگاشت و یا اشغال آن از سوی صهیونیسم را برسمیت شناخت، که مردم فلسطین و هر عرب و مسلمانی باید خود را برای پیکار با صهیونیستها تجهیز نمایند تا همانگونه که به آن مهاجرت کردند از آن خارج شوند.

منبع : روزنامه رسالت