عوارض چشمی خیره شدن به خورشید

پرتوهای خورشیدی كه به زمین می رسند از پرتو فرابنفش با طول موجی حدود ۲۹۰ نانومتر تا امواج رادیویی با طول موج چند متری را دربر می گیرد. بافت های چشم قسمت زیادی از پرتوهای بین ۳۸۰ تا ۱۴۰۰ نانومتر را به شبكیه (لایه حساس به نور) میرسانند. مواجهه با پرتوفرابنفش بطور مزمن موجب فرسایش لایه های بیرونی چشم و بروز آب مروارید می شود، در حالی كه نگاه كردن نامناسب به خورشید هنگام كسوف موجب كوری ناشی از كسوف یا سوختگی شبكیه می شود. مواجهة شبكیه با نور مرئی شدید باعث آسیب به سلول های حساس به نور (سلول های استوانه ای و مخروطی) می شود و در نتیجه بسته به شدت آسیب، بینایی بطور موقت یا دائم از دست می رود. نگاه كردن طولانی به خورشید بدون محافظ، باعث تولید گرما در اثر پرتوهای مرئی و نزدیك به مادون قرمز (فروسرخ) در بافت های چشم می شود كه بافت ها را می سوزاند اما این سوختگی ایجاد درد نمی كند چون در شبكیه چشم، گیرنده درد وجود ندارد و در ضمن اثرات خطرناك این آسیب تا چند ساعت بعد از مواجهه آشكار نمی شود.تنها وقتی كه می توان با آرامش خاطر مستقیماً به خورشید نگاه كرد موقع كسوف كامل است یعنی وقتی كه ماه كاملا قرص خورشید را می پوشاند این فرصت كمتر از ۲ دقیقه و فقط در مناطق خاصی رخ می دهد. نگاه كردن مستقیم به كسوف های ناقص یا حلقوی یا مراحل ناقص یك خورشید گرفتگی به هیچ وجه بدون وسایل محافظ جائز نیست.در این مواقع بهتر است از روش های دیدن غیرمستقیم مانند انداختن تصویر خورشید از میان یك روزنه كوچك روی صفحه ای به فاصله یك متری استفاده كنید. نگاه كردن مستقیم به خورشید فقط و فقط با صافی های مخصوص جائز است و استفاده از هرگونه صافی نامناسب برای اینكار مانند صافی های عكاسی، فیلم های عكاسی سیاه، فیلم های رادیولوژی، دیسك های فشرده، شیشه های مات و دودی، عینك های آفتابی به هیچ وجه جایز نیست. بنابراین مراقب كودكان و نوجوانان خود باشید و آنها را در مورد خطرات و عواقب برگشت ناپذیر نگاه كردن مستقیم به خورشید آگاه كنید.

منبع : واحد مرکزی خبر