خدایان سه گانه

آریاییان هندوستان مانند سایر مشرکان به خدای حقیقی جهان نیز معتقد بودند و او را برهما (Brahman) به معنای قائم بالذات و ازلی و ابدی می‌نامیدند. آنان در آغاز بت و بتخانه نداشتند و مراسم عبادی خویش را در فضای باز می‌دادند و به خدایانی مذکر که معمولا نماد اجرام آسمانی بودند، عقیده داشتند. در دوران‌های بعد بت‌هایی بی‌شمار و بتخانه‌هایی باشکوه و گوناگون ساختند و خدایانی مانند الهه مادر، الهه زمین، مار کبرا و غیره را به مجموعه خدایان خود می‌افزودند. خدایان تثلیث هندو (Trimurti Hindu) عبارتند از: ۱. برهما (Brahman)، خدای ایجاد کننده (که قبلا اشاره شد) ۲. شیوا (Siva) خدای فانی کننده که مجسمه چهار دست و در حال رقص او فراوان است. رقص شیوا نقش او را در ایجاد و انهدام نشان می‌دهد ۳. ویشنو (Vishnu) خدای حفظ کننده. جلوه‌های دهگانه این خدا برای مردم در طول تاریخ عبارت است از: ماهی، لاک پشت، گراز، موجود نیمه آدم و نیمه شیر، کوتوله، راما (Rama)تبر به دست، راما، کریشنا(Krishna)، بودا (Buddha) و کلکی (Kalki). (۲) آیین هندو فرقه‌های بی‌شماری دارد که با یکدیگر در صلح و صفا به سر می‌برند. پیروان هر یک از این فرقه‌ها بر جنبه خاصی از دین تاکید می‌کنند و معمولا به یکی از خدایان روی می‌آورند. طرفداران هر یک از شیوا و ویشنو جمعیت بزرگی را تشکیل می‌دهند. شیواپرستان عورت شیوا را نیز می‌پرستند و آن را لینگا (Linga) می‌نامند. مجسمه‌های لینگا و پرستشگاه‌ها آن نیز فراوان است. از جمله ۱۲ بتخانه بزرگ و باشکوه که به افتخار لینگا و برای پرستش آن بنا کرده بودند، نیایشگاه سومنات (Somanatba) است. ثروت هنگفت و خیال‌انگیز آن بتخانه که چهارده گنبد طلا داشت، سلطان محمود غزنوی را تحریک کرد تا به سال ۴۱۶ هجری قمری به سوی آن لشکر کشد و خزائن انباشته از زر و سیم و گوهرهای گرانبهای آن را که طی قرن‌ها گرد آمده بود، تاراج کند. هندوان حمله‌های سابق وی به بتخانه‌های دیگر را به علت خشم گرفتن بت معبد سومنات به آن معبد توجیه می‌کردند. سلطان محمود با سپاهی انبوه به عنوان بت‌شکنی به سومنات حمله کرد و پس از کشتن گروهی بی‌شمار از هندوان، گرزگران خود را بر فرق مجسمه لینگا کوبید. وی برای نشان دادن فتح نمایان خود قطعه‌ای از آن را به مکه معظمه و بغداد و بلاد اسلامی دیگر فرستاد.(۳) افرادی از شیواپرستان، به نام لینگاوات (vat - Linga) یعنی حاملان لینگا که مسلکشان در قرن دوازدهم میلادی پایه‌گذاری شده است، پیوسته مجسمه‌ای از لینگا را که داخل کیف کوچکی است به گردن آویخته دارند. چیزهای شگفت‌آوری مانند قربانی انسان و نوشیدن شراب در کاسه سر مردگان به برخی از فرقه‌های شیوایی نسبت داده می‌شود. فرقه‌های شکتی (Sakti) به معنای نیرو، معتقدند قوه الهی در جنس لطیف قرار دارد. از اینجاست که در پرستشگاه‌ها شکتی زنانی جوان می‌رقصند. برخی از این فرقه‌ها رقص‌های وحشیانه، آوازهای گوش خراش و حرکات جنون‌آمیز را برای تکامل روحی لازم می‌دانند.

منبع : مطالب ارسال شده