افسردگی

همه ما در طول زندگی در دوره های کوتاه و بلند احساس داشتن غم و اندوه را خصوصاً در هنگام از دست دادن همسر و یا نزدیکان ، هنگام کار و یا از دست دادن آن ، تجربه کرده ایم و همه ما قادر به مقابله با این حوادث هستیم. اما زمانی که این اندوه ، بیش از اندازه و پایدار و عمیق باشد ممکن است منجر به بیماری افسردگی گردد.
امروزه علم شناخت فعل و انفعالات بیو شیمیایی مغز یا تغییرات شیمیایی در مسیرهای عصبی که اصطلاحاً نروترانسمیتر نامیده می شوند در ایجاد آثار بیماری افسردگی نشان داده است که این تغییرات شیمیایی خودرا بصورت علائمی همچون تغییر خلق ، کاهش اشتهاء ، تحریک پذیری ، خستگی مفرط و بی علاقگی نمایان می سازد.البته دانشمندان علم ژنتیک یک ژن خاصی را مسئول این بیماری معرفی نمی کنند بلکه ترکیبی از ژنهای مختلف ، شخص را مستعد به بیماری مذکور می نماید.
در واقع زمینه ژنیتیکی و همچنین مجموعه ای از رویدادهای پر از استرس و آسیب زای زندگی ،همچون از دست دادن نزدیکان ، همسر و یا ویژگیهای شخصیتی مانند بدبین بودن و تمایل به تنهایی می تواند فرد را به سمت ابتلاء به بیماری افسردگی هدایت نماید.
در هر لحظه از زمان حداقل ۱۵ تا ۲۰ درصد افراد بزرگسال جامعه ممکن است عوارض و نشانه های افسردگی شدید را از خود نشان بدهند و میلیونها نفر در هر لحظه در جهان تحت درمان افسردگی قرار گیرند.
خوشبختانه ، امروزه به دلیل تحقیقات گسترده علمی و جدید درمان این بیماری بسیار راحتتر شده است .تشخیص زود هنگام افسردگی و داروهای جدیدتر، مثل داروهایی که مستقیماً تغییرات شیمیایی مغز را مورد هدف قرار می دهد می توانند عوارض و یا دوره های سخت بیماری را تحت کنترل در آورند.
درمان به موقع می تواند نورامید بخش زندگی را به بیمار برگرداند.
● انواع افسردگی
همانند هر بیماری دیگری مثل انواع بیماریهای قلبی یا پوستی بیماری افسردگی نیزفرمهای مختلفی دارد. که با این تقسیم بندی تشخیص و درمان آن راحتتر است البته قابل ذکر است که همچنان تحقیقات علمی ادامه دارد و ممکن است فرمهای دیگری نیز در آینده ارائه گردد.
در حال حاضر سه دسته عمده افسردگی عبارتند از :
۱) افسردگی شدید(عمده)Major Depression
۲) افسردگی پایدار ولی خفیفDysthmia
۳) اختلال دو قطبی
البته بیماران ممکن است انواع متفاوت از علائم و نشانه ها را داشته باشند که با همپوشانی گروههای مختلف همراه باشد
● افسردگی شدید چیست؟
نوعی از افسردگی است که تقریباً تمام طول روز و در تمام روزها بمدت حداقل ۲ هفته یا ماهها در بیمار وجود دارد و شامل نشانه ها و رفتارهایی است که عملکرد شغلی ، روابط بین فردی و رفتارهای اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده و شخص را بطور کلی لز محیط خود دور می سازد.
در طی این مدت فرد حداقل ۴ تا از علائم زیر را تجربه می کند:
۱) تغییر اشتهاء که ممکن است به صورت افزایش یا کاهش وزن نمایان گردد.
۲) بی خوابی و یا پرخوابی
۳) تاخیر در گفتار و یا انجام وظایف و یا برعکس عدم آرامش و بی قراری
۴) در بیشتر اوقات احساس خمودی و کمبود انرژی
۵) مشکلات عدم تمرکز و تصمیم گیری
۶) احساس پوچی و یا احساس گناهکاری
۷) افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی
از دیگر علائم می توان به کاهش میل جنسی، احساس نا امیدی و علائم فیزیکی مانند سردرد ، دردهای غیر قابل توصیف یاعلائم گوارشی نام برد.
همچنین ، خانمها تقریبا ۲ برابر مردان از افسردگی رنج می برند و ممکن است ابتلاء به این بیماری در هر سنی اتفاق بیفتد که البته شروع آن بطور متوسط در نیمه دوم ۲۰ سالگی می باشد.
نکته قابل توجه در مورد این بیماران زمان شروع درمان است که دیده شده کسانیکه در طی ۲ الی ۶ هفته اول بیماری درمان مناسب را گرفته اند خیلی بهتر و سریعتر به زندگی عادی برگشته اند در حالیکه بیمارانی که درمان نشده اند برای ماهها علائم در این افراد ادامه داشته است.
در واقع عدم درمان می تواند سبب تغییرات بیوشیمیایی و سلولی در مغز گردیده که نهایتاً سبب تغییر خلق می گردد همچنین افراد درمان نشده در آینده در معرض خطر ابتلاء به بیماری دو قطبی نیز می باشند.
● افسردگی مزمن چیست؟
افسردگی مزمن در مدت طولانی تری فرد را گرفتار می نمایدو در واقع علائم بیماری در بزرگسالان حداقل ۲ سال و در بچه ها و نوجوانان حدود یکسال ادامه دارد و البته بر خلاف افسردگی شدید که علائم در تمام طول روز ادامه دارد در این نوع از افسردگی فرد فقط در ساعاتی از روز احساس غمگینی و بی حوصلگی را تجربه می نماید.گاهی طول دوره بیماری دیس تایمی(افسردگی مزمن) بطور متوسط به پنج سال هم می رسد.
این افراد حداقل دو علامت از علائم زیر را در مدتی طولانی دارند:
۱)افزایش یا کاهش اشتها
۲) بی خوابی یا پرخوابی
۳) خستگی مفرط یا فاقد انرژی بودن
۴) اعتماد به نفس پایین
۵) مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری
۶) نا امیدی
این نوع افسردگی اغلب در بچه ها و سنین نوجوانی یا اوایل جوانی اتفاق می افتد که در ۷۵% موارد این افراد یک حمله افسردگی شدید نیز در طی دوره پنج ساله خواهند داشت به هر حال یک درمان مناسب و به موقع به راحتی بیماران را درمان می کند.
● اختلال دو قطبی چیست؟
اختلال دو قطبی همیشه با دو فاز احساسی کاملاً متفاوت مشخص می گردد. در واقع در بعضی مواقع فرد احساس سرخوشی ، خود بزرگ بینی و رفتارهای ناپایدار به همراه خوشحالی شدید می نماید و در بعضی مواقع علائم افسردگی (بی علاقگی ، بی حوصله گی) را از خود بروز می دهد.
این افراد حداقل سه علامت از علائم زیر را تجربه کرده اند:
۱) ایده های خود بزرگ بینی و یا افزایش بیش از اندازه در اعتماد به نفس
۲) نیاز کمتر به خواب
۳) یک احساس اضطرار در صحبت کردن
۴) افکار پراکنده و فاقد تمرکز
۵ افزایش فعالیت برای به انجام رساندن یک هدف و یا بیان آن با تحریک پذیری شدید
۶) افزایش حس لذت جویی که ممکن است به صورت افزایش شدید میل جنسی ، خوشگذرانی و ولگردی که معمولاً با عاقبتی بد همراه است.
بین حمله های مانیک و افسردگی فرد کاملاً حتی برای ماهها و سالها نرمال است.

منبع : سایت سیمرغ