عروسی یونانی چاق و چلهٔ من - MY BIG FAT GREEK WEDDING

سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : کانادا و آمریکا
محصول : ریتا ویلسن، تام هنکس و گَری گوتسمن
کارگردان : جوئل زویک
فیلمنامه‌نویس : نیا واردالوس، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : جف جور
آهنگساز(موسیقی متن) : کریس ویلسن و الکساندر جانکو
هنرپیشگان : واردالوس، مایکل کنستانتین، جان کوربت، لینی کازان، آندره‌آ مارتین و لوییس مندیلور
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه


̎تولا̎ (واردالوس) زن یونانی/ آمریکائی مجردِ سی و خرده‌ای ساله‌ای است که معلوم هم نیست در جایگاه تجردش به این زودی‌ها تغییری حاصل شود. این مسئله ̎تولا̎ را آزار می‌دهد ولی نه به اندازهٔ مادر و پدرش، که امید دارند دخترشان را به یونان بفرستند تا لااقل بتواند در کشور باستانی‌شان، شوهری برای خود دست و پا کند. ̎تولا̎ علاقه‌ای به ترک آمریکا برای یافتن مرد زندگی‌اش ندارد ولی چون در رستوران یونانیِ پدر و مادرش در شیکاگو به نام ̎زوربای رقصنده̎ کار می‌کند، دوست داشته باشد یا نه، مدام این حرف‌ها ر می‌شنود. یک روز ̎تولا̎ پس از آن که غریبه‌ای را در رستوران می‌بیند و جرأت حرف زدن با او را پیدا نمی‌کند، به این نتیجه می‌رسد که به اعتماد به نفس نیاز دارد. با وجود شک و تردیدهای پدرش، ̎تولا̎ در کلاس شبانهٔ کامپیوتر ثبت‌نام می‌کند، عینکش را با کنتاکت لنز عوض می‌کند، کار دیگری در یک آژانس مسافرتی پیدا می‌کند، و سر و شکل‌اش را عوض می‌کند و رفتار متفاوتی در پیش می‌گیرد. و بعد در فرصت فرخندهٔ دیگری دوباره به همان غریبهٔ رستوران برمی‌خورد و با هم قرار می‌گذارند. غریبه، ̎ایان میلر̎ (کوربت) معلم مدرسه است و ظاهراً بی‌عیب و نقص ـ قدبلند، خوش‌سیما، باهوش و خوش‌قلب ـ و خیلی زود دل‌باختهٔ ̎تولا̎ می‌شود. اما دو مشکل وجود دارد: اولاً یونانی نیست و ثانیاً گیاهخوار است و این هر دو مورد، خانوادهٔ ̎تولا̎ را به وحشت می‌اندازد. وقتی ̎ایان̎ از ̎تولا̎ تقاضای ازدواج می‌کند و ̎تولا̎ پاسخ مثبت می‌دهد، عروس آینده باید ترتیب ملاقات و آشنائی خانوادهٔ طبقهٔ بالای مرفه ̎ایان̎ و خانوادهٔ پرجمعیت طبقهٔ کارگر خودش را بدهد و کاری کند که جلسهٔ آشنائی به خوبی و خوشی برگزار شود. ضمناً مسئله مراسم ازدواج هم خودش معضلی است.
● وقتی فیلمی مثل عروسی یونانی چاق و چلهٔ من، شخصیت‌هایش را مثل کف دستش بشناسد، فیلمی گرم و صمیمی از کار در می‌آید. فیلم یادآور عروسی در فصل باران‌های موسمی میرانائیر (۲۰۰۱) است که دربارهٔ عروسی هندی بود. هر دو فرهنگ بر پر جمعیت بودن خانواده‌ها تأکید دارند و عروسی‌ها و جشن‌های پردنگ‌وفنگ. واردالوس که نه تنها در فیلم بازی کرده بلکه فیلم‌نامه را نیز برمبنای نمایش‌نامهٔ تک‌پرده‌ای خودش نوشته، آشکارا به شدت به خانوادهٔ بزرگ یونانی‌اش علاقه‌مند است ولی ضمناً همین خانواده کمی هم اعصابش را خرد می‌کنند! فیلم، خالی از هرگونه پیچیدگی است: زنی یونانی و مردی آنگلوساکسن با هم آشنا می‌شوند و به‌رغم موانع با هم ازدواج می‌کنند. چنین درون‌مایه‌ای قبلاً بارها و بارها دربارهٔ خانواده‌های مهاجر در آمریکا به فیلم درآمده است. اگر پدر و مادر دو طرف آدم‌های انعطاف‌پذیری باشند، یک ̎امتزاج̎ درمی‌گیرد و آش قل می‌زند. شخصیت پدر ̎تولا̎ این ̎قل زدن̎ را خیلی خوب توصیف می‌کند. او که متخصص پیدا کردن ریشه‌های یونانیِ واژه‌هاست (حتی برای واژه‌ای مثل کیمونو)، در مجلس عروسی در حالی‌که جامش را بالا برده توضیح می‌دهد که واژهٔ ̎میلر̎ به واژهٔ ̎سیب̎ برمی‌گردد و ̎پرتوکالوس̎ براساس کلمهٔ یونانی ̎پرتقال̎ درست شده و در نهایت پیروزمندانه نتیجه می‌گیرد: ̎پس همهٔ ما میوه‌ایم!̎