سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا


رنو، خودروساز جهانی


رنو، خودروساز جهانی
موقعیت جدید رنو از سال ۱۹۹۲-۲۰۰۵: استقلال و مسئولیت:در اواسط سال Lery ۱۹۹۲ .Reymond H به سن بازنشستگی رسید و بعد از ایشان مدیر مالی شرکت رنو Louis Schweitzer که تنها شش ماه به شرکت رنو ملحق شده بود، مدیریت شرکت رنو را در دست گرفت.
دشواری اول: قرارداد با ولوو
Louis Schweitzer سکان شرکت رنو را در دوره‏ای بحرانی در دست گرفت، در آن زمان موقعیت رنو در خطر قرار گرفته بود، در حالی که ولوو رو به بهبود بود. ترکیب سه اشکال اساسی باعث شد قرارداد بین این دو شرکت لغو شود:
- مشکلات سیاسی از سوی دولت فرانسه (راست‏ها و چپ‏ها) که مکررا از بیم ناسازگاری اتحادیه کارگری، خصوصی‏سازی را به تعویق می‏انداخت.
- اشتباه در تصمیم‏گیری‏های رنو که تفاوت‏های فرهنگی را در ارتباط تجاری در نظر نمی‏گرفت و با شرکت‏های فرانسوی و سوئدی هم‏زمان کار می‏کرد.
- مشکلات تاکتیکی، با سه سال فاصله بین اولین امضای قرارداد و اعلان ادغام این دو شرکت در واقع زمان زیادی از دست رفت و در این مدت بین دو شرکت اختلاف عقیده به وجود آمد.
شکست قرارداد
در ششم سپتامبر سال ۱۹۹۳ خبر داده شد شرکت‏های رنو و ولوو در اول ژانویه سال ۱۹۹۴ ادغام خواهند شد. این بیانیه خصومت را در سوئد برانگیخت و این خصومت از درون ولوو به وسیله مخالفان CEO Pehr Gyllenhammar و از بیرون به وسیله تجمع کوچکی از سهامداران رهبری شد. کم کم سهامداران بزرگ شرکت را ترک کردند و شرکت ولوو با فقدان پشتیبانی هیات‏مدیره و رئیس هیات‏مدیره مواجه شد. مدیر شرکت ولوو در دوم دسامبر همان سال استعفا داد.
خصوصی‏سازی
به علت شکست قرارداد شرکت‏های رنو و ولوو، آسیب‏پذیری شرکت رنو نمایان شد. آنها پی بردند که شرکت رنو خیلی کوچک، تنها و بیش از اندازه فرانسوی است و حتی نمی‏تواند یک سرمقاله را به خود اختصاص دهد. به همین علت مدیر شرکت رنو بر دولت فرانسه اصرار داشت که با خصوصی‏سازی موافقت کند. در سال ۱۹۹۴ گام اول با اولین عرضه عمومی سهام کارخانه برداشته شد. دولت فرانسه سهام خود را تا ۵۲/۹۷ درصد کاهش داده، شرکت ولوو ۱۱/۴ درصد سهم خود را حفظ کرده و بقیه سهام رنو توسط مردم و خصوصا پرسنل رنو خریداری شد. در سال ۱۹۹۶ گام دوم با خصوصی‏سازی برداشته شد، هسته محکمی از سهامداران اصلی شکل گرفت که ۱۱ درصد از سهم رنو را در اختیار گرفتند و دولت فرانسه به یک سهامدار اقلیت (کوچک) با ۴۵/۸۷ درصد سهم تبدیل شد.امروزه دولت فرانسه ۱۵/۷ درصد سهام شرکت رنو را در اختیار دارد.
سرآغاز پیشرفت جدید
با ایجاد ظرفیت جدید برای تصمیم‏گیری، شرکت رنو بالاخره توانست برای پیگیری توسعه در کارخانه آزادانه تصمیم‏گیری کند. از سال ۱۹۹۵، Louis Schweitzer مشتاق بود تا رشد اقتصادی را در کشورهایی به جز ژاپن، آمریکا و کشورهای اروپایی جستجو کند. دو رکن اساسی برای پیشرفت بین‏المللی رنو، عبارت بودند از: ترکیه با تقویت زیربنای صنعتی - تجاری رنو و دیگری Mercosur که با نوسازی کارخانه کرد و با در آرژانتین و مقری در برزیل کارخانه تولید اولین محصول جدید شرکت رنو در قرن بیستم را به وجود آورد. رنو در این کشورها آخرین مدل‏های خود را مطابق با استانداردهای اروپایی ارائه کرد.
پایگاه اروپایی
شرکت رنو هنوز به یک پایگاه کاملا اروپایی برای تحمل رشد پرنوسان این گونه کشورها نیاز داشت، اما رقابت در اروپا بسیار دشوار است و بعد از گزارش از دست دادن بیش از ۵ میلیون فرانک در سال ۱۹۹۶ (آخرین سال تیره رنو)، رنو تشخیص داد نیاز به اصلاحاتی دارد و برای رقابت باید محصولات خود را با کیفیت بهتر و سرعت بیشتر و قیمت نازلتر در اختیار مشتری قرار دهد.Carlos Ghosn مرد شماره دو کارخانه رنو از سال ۱۹۹۶ شرکت رنو را با مدرن‏سازی به پیش برده، برنامه کاهش قیمت سیستم تولید رنو را با ارائه توزیع مجدد عملیات‏های تولید در تمام کارخانه‏های متعلق به رنو، توجیه کرد. این حرکت منطقی با بستن کارخانه Vilroorde در بلژیک در سال ۱۹۹۷ همراه شد. البته این تصمیم، اعتصاب‏هایی را در اروپا در پی داشت ولی رنو با پافشاری بر این موضوع تمام پرسنل اخراجی را در بخش‏های دیگر استخدام کرد.
جشن صد ساله و جوان‏سازی
شرکت رنو در جشن صدسالگی خود در سال ۱۹۹۸، دو کارخانه بزرگ را تاسیس کرد. مرکز فنی رنو با ۶۵۰۰ متخصص طراحی و مهندسی درGuyancourt نزدیک پاریس، نیروی محرکه‏ای برای عملکرد رقابتی رنو محسوب می‏شود. از این پس تمام مدل‏های جدید رنو در Technocenter طراحی و توسعه داده می‏شوند. کارخانه مونتاژ بدنه به نام Scenic در کوریتیبای برزیل اولین واحد پیشرفته و پیچیده‏ای بود که بعدها بخش مونتاژ خودروهای سبک تجاری نیز به آن پیوست.
Twingo محصول جدید
در سال ۱۹۹۲، Twingo کوچکترین خودرو با قوه تشخیص و کوچکترین MPV در بازار خودرو، معرفی شد و با اقبال بی‏نظیری مواجه شد. بعد از آن در سال ۱۹۹۳ مدل Laguna جایگزین رنو ۲۱ شد.خودروی بعدی Megane بود که با یک پلتفرم، برای شش محصول مختلف پوشش داده می‏شد. مدل اصلی Megane، Scenic بود که به عنوان اولین MPV متوسط در بازار خودرو جای گرفت و نصف فروش شرکت رنو را در کل خط Megane به خود اختصاص داد. در سال ۱۹۹۶ مدل Espace به بازار آمد و در سال ۱۹۹۸ وقتی ClioII پدیدار شد با اقبال عمومی و مشتاقانی علاقه‏مند مواجه شد. مدل سالن ClioII موفقیت زیادی در مرکز و شرق اروپا به دست آورد و شرکت رنو را در صدر بازار خودروهای سبک اروپا قرار داد. شرکت رنو وقتی که در مسابقات Alpine از دور مسابقات حذف شد، از بازار خودروهای اسپرت بیرون آمد.موتورهای جدید
دامنه محصولات شركت رنو دوباره بازسازی شد و با امكانات تكنولوژیك گسترده، كیفیت موتورهای رنو ارتقا یافت. یك موتور با ۱۶ سوپاپ برای تمام موتورهای بنزینی می‏توانست قابل قبول باشد (به جز برای موتورهای شش سیلندر با ۲۴ سوپاپ).ساخت گیربكس‏های جدید در جهت پیشرفت و توسعه شركت رنو انجام شد. تكنولوژی گیربكس (دستگاهی كه نیروی موتور را به چرخ‏ها منتقل می‏كند) اتوماتیك شركت رنو با كنترل logic - Fuzzy بیشترین نگاه‏ها را به خود خیره كرد. اما دارندگان خودرو در فرانسه و دیگر كشورهای جنوبی اروپا به گیربكس دستی علاقه‏مند بوده و به آن وفادار ماندند. توسعه رنو باید در جهت افزایش بهره‏وری، قابلیت‏های رانندگی، آلودگی و سر و صدای كمتر انجام می‏گرفت. این عوامل فاكتورهای مهمی برای افزایش توان رقابتی در بازار به حساب می‏آیند.
تولید خودروهای لوكس
موقعیت خوب رنو به عنوان یك خودروساز بزرگ، آن را به سمت تولید خودروهای لوكس فرامی‏خواند.
به جای كپی كردن اتومبیل بزرگ سفری كه به وسیله یك شركت خودروسازی آلمانی ساخته شده بود، شركت رنو محصولی متفاوت برای مشتریان تنوع‏طلب ارائه داد. در ادامه این روند Avantime به عنوان یك مدل كوپه به بازار عرضه شد. اما طراحی این خودرو بسیار جدید و پیچیده بود و بنابراین فروش مناسبی نداشت و تولید آن متوقف شد. این بار شركت رنو روی Velsatis سرمایه‏گذاری كرد تا گذشته را جبران كند، اما دوباره كیفیت غیرقابل انكار این خودرو تحت‏تاثیر تمام طرح‏های غیرمعمول آن قرار گرفت. این خودرو خیلی متفاوت یا خیلی جلوتر از زمان حال خود بود.
ایمن‏ترین خودرو در بازار
امروزه شركت رنو از شهرت خوبی در زمینه ایمنی خودرو برخوردار شده است، این شهرت نتیجه كار مداومی است كه از دهه ۵۰ تا به امروز در مراكز فنی Lardy و Aubevoye در منطقه پاریس در مركز فنی مهندسی و همچنین در لابراتوارهای بیومكانیك و تست تصادف (كه در سال ۱۹۶۹ با همكاری PSA ایجاد شده بود) انجام گرفته است. شركت رنو همواره نمره بالایی را در تست‏های تصادف خودرو كه برای تشخیص ایمنی خودرو به كار می‏رود، به دست آورده است. شركت رنو در ابتدا موفق به كسب سه و سپس چهار ستاره برای ایمنی محصولات خود شد ولی بعد از مدتی موفق به كسب نمره ۵ ستاره برای Laguna ۲ شد. تا سال ۲۰۰۵، هیچ خودرویی به غیر از ۷ خودرو رنو: ,Megane ۲ Laguna ۲ ,Megane ۲ ,Scenic ۲ ,Velsatis ,cabriolet and Modus Espace IV - ۵ coupe ستاره نبودند.
تغییر هدف‏گذاری
توسعه جهانی نقشی كلیدی در استراتژی رشد سودآوری شركت رنو داشت اما شركت رنو كوچك بود و نیاز به شركایی داشت. مدیر شركت رنو از عهده مشكلات به خوبی برآمده و همه را با دو تاكتیك موثر یعنی ادغام و اعمال كنترل حیرت‏زده كرد.
۱۹۹۹: تخته پرش به سوی موفقیت
ادغام شركت‏های مختلف خودروسازی در صنعت خودرو امروز، امری اجتناب‏ناپذیر است. شركت رنو به تنهایی به علت نوسان اقتصاد جهانی بسیار آسیب‏پذیر بود. او به شریكی نیاز داشت و توانست با لغو قرارداد با ولوو، توان مالی خود را برای این كار بالا ببرد. در ۲۷ مارچ ۱۹۹۹، شركت رنو جهان را شگفت‏زده كرد. این شركت ۳۶/۸ درصد (یعنی ۵ میلیارد یورو) از كارخانه خودروسازی نیسان ژاپن را در اختیار خود قرار داد، این كار وجهه خوبی نداشت اما نوید تولید محصولات مكمل و جذاب را به ارمغان می‏آورد. سرمایه‏گذاری شركت رنو و توانایی‏های »كارلوس گوسن« به عنوان مدیر نیسان باعث شد تا شریك جدید ژاپنی آنها بتواند بهبود یافته و بازسازی شود. در سال ۲۰۰۱ نیسان مشكی بازگشت و نقش بسزایی در سودآوری رنو ایفا كرد. در سال ۲۰۰۲ شركت رنو طبق برنامه سهم خود را از شركت نیسان به میزان ۴۴/۴ درصد افزایش داد و نیسان نیز ۱۵ درصد از سهم شركت رنو را (بدون حق رای در تصمیم‏گیری‏های رنو) در اختیار گرفت. رنو نیسان چهارمین گروه خودروسازی بزرگ جهان در آن سال به حساب می‏آمد.
استراتژی ادغام دو شركت
یك هیات مشترك به نام رنو نیسان BV، كه در هلند مستقر بود، این دو شركت ادغام شده را اداره می‏كرد. آنها با هم ادغام شده بودند ولی هر یك از شركا هویت شخصی خودشان را داشتند. رنو نیسان پوشش جهانی خود را توسعه داده و از دانش یكدیگر استفاده می‏كردند. پس از سال ۱۹۹۹ هر یك از شركا، محصولات مجزایی از دو پلتفرم مشترك به بازار عرضه كردند و هر كدام از آنها به سودآوری دیگری در این بازار جدید كمك می كردند. شركت رنو به مكزیك بازگشت و نیسان محصولات SUV و وانت خود را در بازارهای برزیل عرضه كرد. همانند پروژه‏های مشابهی نیز كه در اسپانیا، شمال آفریقا، خاورمیانه و آسیا اجرا شد.
پیمان استراتژیك روی خودروهای سنگین
در سال ۲۰۰۰، رنو شركت HGV خود را با نام Mack to AB Volvo / Renault VI در ازای ۲۰ درصد سهام یك شركت سوئدی فروخت. با این كار، رنو می‏توانست روی خودروسازی اصلی خود متمركز شود و در عین حال از آینده روشن خودروهای سنگین اطمینان داشته و در آینده سهام‏دار اصلی دومین سازنده خودروهای سنگین جهان شود. حفظ AB Volvo سود بسیاری برای رنو به همراه داشت.
شركت رنو؛ گروهی با چند علامت
رنو هم قرارداد خود با نیسان را توسعه داد و هم استراتژی‏های بین‏المللی خود را دنبال می‏كرد. مدیر شركت رنو فروش سالانه خود را در سال ۲۰۱۰، ۴ میلیون دستگاه خودرو پیش‏بینی كرد. این عمل مانند دو برابر كردن افزایش تولید در عرض چند سال می‏باشد. دو اقدام ویژه برای رسیدن به این هدف انجام شد:
- رنو در سال ۱۹۹۹ كنترل شركت رومانیایی Dacia را در دست گرفت. بعد از یك برنامه بسیار بزرگ برای مدرن كردن شبكه فروش Dacia و تولید Pitesti، شركت رنو به شریك تازه خود، تولید خودرویی ۵۰۰۰ یورویی را واگذار كرد تا به بازار عرضه كند.
- طراحی خودرویی كه بعدها لوگان نام گرفت، در مركز فنی مهندسی در حال انجام بود. در سال ۲۰۰۰، شركت رنو قسمتی از شاخه خودروی سامسونگ را در اختیار گرفت. سامسونگ موتور (با یك سیستم تولید بسیار مدرن، كیفیت بالای محصولات و موقعیت خوب در بازار داخلی كره جنوبی) یكی از شركای نیسان شد. این شركت جدید به رنوسامسونگ موتور (RSM) معروف شده است.
پدیده لوگان
خودروی لوگان نقش مهره‏ای برنده در استراتژی توسعه جهانی رنو بازی می‏كند. این خودروی مدرن و محكم (قدرتمند)، یك دیدگاه جامعه‏شناختی جدید را برای بازار موتور تجسم می‏كند. خودروی لوگان در سپتامبر سال ۲۰۰۴ در رومانی و بعد در تركیه و دیگر كشورهای مركز و شرق اروپا عرضه شد. نتایج اولیه‏ای كه در اواخر سال ۲۰۰۴ اعلام شد بسیار متقاعدكننده بود. برنامه‏ریزی‏هایی برای گسترش تولید لوگان در خارج از رومانی وجود دارد ودر آینده‏ای نزدیك به ثمر خواهد رسید. هیاتی به وسیله Avtoframos (شریك شركت رنو پس از سال ۱۹۹۶) در ماه مه سال ۲۰۰۵ در روسیه كار خود را آغاز كرد. از دیگر مكان‏های تولید كه در حال بررسی هستند می‏توان از كلمبیا، مراكش، ایران و هندوستان نام برد.لوگان جاذبه خود را برای بخشی از جمعیت اروپای غربی نیز حفظ كرده و به همین دلیل از ژوئن ۲۰۰۵ در فرانسه هم عرضه شده است.
برگرفته از www.Renault.com
شهرام اسلامی
منبع : مجله گسترش صنعت