ابوالفضل صلبی؛ اگر صدتایی شویم باخته ایم

اولین حضور بسکتبال ایران در بازی های المپیک به ۱۹۴۸ لندن برمی گردد. تیم بسکتبال کشورمان در گروه D با تیم های مکزیک، فرانسه، کوبا و ایرلند هم گروه شد و با دو پیروزی و پنج شکست به مقام چهاردهم رسید.
در این رقابت ها ۲۳ تیم حضور داشتند که در آن دوره تیم هایی مثل آرژانتین، مجارستان، ایتالیا، چین، مصر، بریتانیا، سوئیس، عراق و ایرلند بعد از کشورمان در رده های پانزدهم تا بیست و سوم ایستادند. ترکیب تیم بسکتبال ایران در المپیک ۱۹۴۸ لندن متشکل بود از کاظم اشتری، اصغر احساسی، فریدون اسفندیاری، حسین هاشمی، حسین جبارزادگان، حسین کاراندیش، هوشنگ رفعت جاه، فریدون صادقی، ضیا ءالدین شادمان، ابوالفضل صلبی، حسین سروری و حسین صعودی پور.ابوالفضل صلبی در کنار دکتر حسین صعودی پور و ضیاءالدین شادمان سه بازیکن از تیم بسکتبال ایران در بازی های المپیک ۱۹۴۸ لندن به شمار می روند که در حال حاضر در قید حیاتند. صلبی که در بین بسکتبالی ها به عمو صلبی مشهور شده متولد هفتم آذرماه ۱۳۰۳ شمسی است و اکنون بیش از هشت دهه زندگی اش را تجربه کرده و خاطرات زیادی از بسکتبال در ذهن به ثبت رسانده است. در آستانه بازی های المپیک ۲۰۰۸ پکن نشستن پای صحبت های مردی که ۶۰ سال قبل با پیراهن تیم ملی بسکتبال در المپیک ۱۹۴۸ لندن به میدان رفته لذت دیگری دارد.
▪ حالتان چطور است عمو؟
ـ بد نیستم، من که همه اش در منزلم و جایی نمی روم، تو که همیشه در سالن بسکتبالی اخیراً مگر من را دیده یی؟ الان جوان ها باید بروند سالن، ما پا به سن گذاشته ها برای چه برویم، راستش رفت و آمد برای من خیلی سخت شده است.
▪ چند روز دیگر بازی های المپیک پکن آغاز می شود و بسکتبال هم به میدان می رود. دلتان برای المپیک ۴۸ لندن تنگ نشده است؟
ـ آن موقع ۲۳ تیم بودیم و الان ۱۲ تیم هستند، باختن که می بازیم اما امتیازها مهم است نباید بگذاریم به ما صد تا گل یا بیشتر بزنند راستش همه تیم ها گردن کلفت هستند، ولی اگر بیش از صد امتیاز مقابل ما کسب کنند بازنده ایم وگرنه چه کسی توقع دارد ما تیم های صاحب بسکتبال دنیا را بتوانیم ببریم.
▪ شنیدید حامد حدادی در راه NBA است؟
ـ همه ما خوشحالیم، او که همیشه حامد حدادی نخواهد ماند یک روز هم عمر ورزشی اش تمام می شود اگر الان پول خوب جمع کند بعداً زندگی راحت و آسوده یی خواهد داشت، اگر برود NBA هر وقت که بیاید در تیم ملی به بهترین شکل می تواند فداکاری کند، من هم ایرانی هستم دوست دارم حامد برود امریکا و در NBA بازی کند.
▪ از المپیک ۴۸ لندن چه خاطره یی دارید؟
ـ خوابیدن روی زمین، آن موقع ها تخت نداشتیم، شرایط سختی بود. نه تدارک داشتیم و نه امکانات، یک کاپیتان داشتیم که هم مربی بود، هم بازیکن، هم تایم می گرفت و هم تعویض می کرد، بدنساز و ماساژور کجا بود؟،
▪ شما در المپیک بازیکن فیکس بودید درست است؟
ـ من خوب بازی کردم، ایرلندی ها از ما قدبلندتر بودند اما با غیرت و تعصب بچه ها پیروز شدیم.
▪ چقدر پاداش گرفتید؟
ـ رئیس سازمان تربیت بدنی وقت برای بردن ایرلند نفری پنج پوند انگلیس به ما داد.
▪ پنج پوند آن هم آن موقع که پول ما و خیلی کشورها فرقی با هم نداشت، تعجب برانگیز است به نظر پول قابل اهمیتی به حساب می آید.
ـ من هیچ وقت برای بسکتبال بازی کردن پولی نگرفتم. زمان ما هیچ کس پول نمی گرفت، حقوق یعنی چی؟ چه حقوقی، مگر آن موقع برای ورزش کردن حقوق می دادند. ما را مجانی بردند المپیک و مجانی برگرداندند.
▪ اگر در المپیک پکن دوازدهم شویم، خجالت دارد؟
ـ نه نباید خجالت بکشیم. ما از همه ضعیف تریم اما دوست ندارم تیمی بتواند به ما صد یا بیشتر از صد گل بزند، بردن ما توسط تیم های دیگر باخت بسکتبال ایران نیست، شکست ما وقتی است که توسط تیم های دیگر سه رقمی شویم.

منبع : روزنامه اعتماد