بند میزان (بند و پل والرین) ، شوشتر

بند میزان، آب رودخانه كارون را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌كند. بند میزان و یا بند شاپوری یادگار دوران ساسانی است كه به صورت یك نیم دایره ساخته شده و دو بازوی منحرف كننده آب دارد. بخشی از آب كارون توسط این بند در شرق شهر جریان می‌یابد كه به رودخانه گرگر معروف است و در زمان‌های گذشته به‌ آن دودانگه نیز می‌‌گفته‌اند. انحراف دوم آب در قسمت غرب جاری است كه به آن شطیط می‌گویند. در حقیقت این بند تقسیم كننده دو دانگ آب رودخانه به طرف شرق و چهار دانگ دیگر به طرف غرب است.
این دو آب راهه در جنوب شوشتر و در ناحیه بند قیر مجدداً به همدیگر ملحق شده و كارون بزرگ را تشكیل می‌دهند. آبشارهای آبی پس از بند برج عیار و بر روی رودخانه گرگر و به دست بشر و در دل صخره‌های طبیعی احداث شده‌اند.
این بند سابقاً میزان و همچنین پل قیصر نام داشت، از نوع مصالح ساختمانی كه در آن به كار رفته و از نوع سبك‌های متفاوتی كه در ساختن طاق آن استفاده شده،‌ قدمت دیرین آن را می‌توان تشخیص داد. این پل را به طرز زیبا و باشكوه و با پیچ و خم ساخته‌اند و جمع طول آن حدود 521 متر است. ساختمان اولیه بند میزان به زمان ساسانیان مربوط است و پس ازخرابی‌ها و تعمیرات متعدد، ساختمان كنونی آن را به پسر فتحعلی‌ شاه قاجار یعنی محمد علی میرزا دولتشاه والی خوزستان نسبت می‌دهد. بهمین علت به بند محمد علی میرزا یا بند خاقان نیز مشهور است.