ابدیت و یک روز - L'eternite et un jour

سال تولید : ۱۹۹۸
کشور تولیدکننده : یونان، آلمان، فرانسه و ایتالیا
کارگردان : تئو آنگلوپولوس
فیلمنامه‌نویس : تونینو گوئرا، پتروس مارکاریس و جورجو سیلوانی
فیلمبردار : گیورگوس آروانیتیس و آندره‌اس سینانوس
آهنگساز(موسیقی متن) : النی کارانیدرو
هنرپیشگان : برونو گانتس، ایزابل رونو، آخیلئاس سکویس و دسپینا ببدلی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۰ دقیقه.


یکشنبه است و بارانی تیره بر تسالونیکا می‌بارد. ̎الکساندر̎ (گانتس)، نویسنده‌ای معروف، خود را آمادهٔ خروج از خانه کنار دریایش می‌کند که تمامی عمر در آن اقامت داشته است. همان وقت است که نامه‌ای از ̎آنا̎ (رونو)، همسرش پیدا می‌کند که در آن از روزی تابستانی در سی سال پیش یاد می‌کند. و بدین‌گونه است که ̎الکساندر̎ سوار بر زورق غریب خاطراتی می‌شود که در آن گذشته و حال درهم گره خورده‌اند. در حالی که به شکار واژه‌هائی برای نوشتن رمان‌هایش مشغول است، خاطرات خوش گذشته‌اش را به یاد می‌آورد: لحظاتی که می‌خواهد برای یک روز... و ابدیت، باز پس‌شان بگیرد.
● اغلب این فیلم برنده جایزه نخل طلای آنگلوپولوس را (که از ضعیف‌ترین فیلم‌های او است) در زمرهٔ آخرین نفس‌های سینمای هنری اروپا (کنار محاصره شده برناردو برتولوچی، ۱۹۹۸) به‌شمار می‌آورند. ابدیت و... دربارهٔ رابطه سرگذشت‌های هنری و تاریخی از یک‌سو و هنر و زندگی از سوی دیگر است برای شخصیت مرکزی آن فردائی وجود ندارد و فقط گذشته‌ای پررنگ هست که بر فرصت‌های از دست رفته آن باید افسوس خورد. تماشاگرانی که ملال در تماشای مکاشفه قهرمانان افسرده فیلم‌های هنری را می‌پسندند، حتماً از دیدن ابدیت و... راضی خواهند شد. امتیاز واقعی فیلم، بازی گانتس است؛ اگرچه معدود گفت‌وگوهایش به یونانی دوبله شده باشد!