شجاعت مردم - The Courage Of The People

سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : بولیوی و ایتالیا
محصول : آلبرتو لونا و روبرتو ساویو
کارگردان : خورخه سانخینس
فیلمنامه‌نویس : اسکار سوریا.
فیلمبردار : آنتونیا اگویینو
آهنگساز(موسیقی متن) : نیلو سوروکو
هنرپیشگان : دومیتیلا چونگارا، فدریکو ولخو و فلیسیداد وداد گارسیا.
نوع فیلم : رنگی، ۹۴ دقیقه.


زوئن سال 1967. کارگردان معادن قلع بولیوی اعتصاب کرده‌اند، و تقاضای افزایش دست‌مزدها و آزادی رهبران اتحادیه را - که به دست رژیم «باری‌نیتوس» زندانی شده‌اند - دارند. زنان جامعه معدنچیان به نبودن مواد غذائی در فروشگاه‌ها اعتراض می‌کنند؛ یکی از مقام‌های محلی ادعا می‌کند که اعتصاب «سیاسی» است؛ رهبران اعتصاب دستگیر می‌شوند. با اعلام تشکیل دادگاه نظامی، رهبران اعتصاب قرار میتینگی را در 25 ژوئن می‌گذراند، تا درباره امکان پیوند دادن جنبش معدنچیان با مبارزه مسلحانه چریک‌های «گوئه‌وارا» بحث کنند. غروب روز 24 ژوئن، جامعه معدنچیان، جشنواره سن خوان را برپا می‌کنند. آخرهای شب، به فرمان حکومت، ارتش حمله می‌کند. معدنچیان که غافلگیر شده‌اند، مقاومت می‌کنند، ولی با آتش بی‌رجمانه سربازان، خیلی‌ها کشته می‌شوند. در سپیده‌دم، معدنچیان کشته‌ها را می‌شمارند. چهار معدنچی می‌گریزند، و هلی‌کوپتری نظامی تعقیب‌شان می‌کند. یکی از آنان کشته می‌شود. ولی بقیه به راه‌شان ادامه می‌دهند.
* داستان متعلق به دوره‌ای است که در آمریکای جنوبی تصاویر قرار بود نقش اسلحه را هم بازی کنند و «فیلم» یک عمل یا اقدام سیاسی تلقی می‌شد. خود سانخینس گفته است «به‌نظر من برای ما سینما و سیاست یکی است» و فیلم شجاعت مردم به آن جریان سینمای پیام‌دار آمریکای لاتین تعلق دارد که فیلم دیگر سانخینس، ساعت کوره‌ها (1968) مظهر آن است. شجاعت مردم، فیلمی است بی‌تکلف و مباحثه‌گرا، سراغ پیچیدگی نمی‌رود و همه چیز را به دو بخش سیاه و سفید طبقه‌بندی می‌کند. فیلم به بازسازی واقعه کشتار معدنچیان به دست ارتش بولیوی (که واقعیت آن از طریق گفت‌وگوهائی با بازماندگان آن حادثه به اثبات می‌رسد) می‌پردازد و پس زمینه این کشتار را که تقابل مداوم میان معدنچیان و نظامیان است، افشا می‌کند. کارگردان با استفاده از صدا، موسیقی، عکس، آمار و ترکیب تصاویر مستندگونه و قطعات دراماتیزه شده می‌کوشد از این حادثه، به‌خصوص برای بیان واقعیتی عام درباره سرزمینش بولیوی استفاده کند. نکته مامزه این که این فیلم را که مشخصاً برای مخاطب بومی ساخته شده، یک شبکه تلویزیونی دولتی اروپائی (RAI ایتالیا) سرمایه‌گذاری کرده است.