میرزا حسن لواسانی

جنسیت: مرد
نام پدر: سیدمحمد بن سید ابراهیم حسینی
تولد و وفات: (۱۳۰۸ -۱۴۰۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، مجتهد و مورخ
نسبت او به امام زین‌العابدین (ع) می‌رسد. مقدمات و ادبیات را نزد علماء نجف فراگرفت. وی از شاگردان آیت‌الله شیخ محمد کاظم خراسانی و آیت الله سید محمد کاظم یزدی و آیت الله شیخ علی گنابادی و آیت‌الله شیخ علی قوچانی و آیت الله میرزا حسین نائینی و آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی و آیت‌الله سید اسماعیل صدر بود و نزد آنان در نجف ، سامرا و کربلا مراحل علمی را طی کرد. ‌آن‌گاه مشغول به تدریس و تألیف شد. و در ۱۳۳۳ق به تهران آمد و به تدریس پرداخت. سپس به مشهد رفت و از محضر آیت‌الله آقا محمد آقازادهٔ کفائی استفاده نمود. در ۱۳۴۴ق به نجف بازگشت و از محضر اساتید وقت ، آیت‌الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی و آیت الله آقا ضیاء‌الدین عراقی و آیت‌الله شیخ محمد حسین غروی ، استفاده نمود تا به درجات عالیه اجتهاد رسید و به دریافت اجازه‌های اجتهاد نایل شد. در ۱۳۴۸ق برای ارشاد سرپرستی شیعیان به لبنان رفت و در ۱۳۷۰ق به تهران آمد و به امور دینی و علمی پرداخت. وی در مسجد محمودیهٔ سرچشمه به انجام امور مذهبی مشغول بود. لواسانی از دوستان نزدیک علامه امینی بود. در تهران درگذشت. از آثارش: "الدروس البهیهٔ" در مختصری از تاریخ پیامبر (ص) و ائمه (ع) "مرقاهٔ جنان الزهر"؛ "نورالافهام" شرح منظومهٔ "مصباح الظلام" ، در علم کلام؛ عمل به احتیاط؛ "تاریخ النبی احمد (ص)" ، در دو مجلد؛ "تواریخ‌الانبیاء" از حضرت آدم تا حضرت خاتم؛ "نقض‌الهفوات و تکذیب المفتریات" ، ردی بر دعاوی بهائیت و تکذیب علی محمد باب ؛ "فضیحهٔ الکذابین" ، در رد قایانی؛ "الکشکول".

منبع : مطالب ارسالی