جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا

اربابان جنگ


همیشه پیش نمی آید كه عفو بین الملل از آدم بخواهد به تماشای فیلمی از «نیكلاس كیج» برود. برای همین وقتی كه نامه الكترونیكی شان درباره « ارباب جنگ» به دستم رسید فوری برای سانس بعد از ظهرسینمای محله مان بلیتی گرفتم. قصدندارم درباره این فیلم نقد بنویسم اما طبق شیوه هالیوود این فیلم را می توان دررده «ر» به معنای رادیكال قرارداد. فیلمی درباره دولت ها و پول دوستانی كه با فروش جنگ افزار كاسبی می كنند، جنگ افزارهایی كه هر دقیقه و هر روزصرف كشتار مردان، زنان و كودكان می شوند.
بر پایه گزارش فدراسیون دانشمندان آمریكا:
> در نیمی از دولت های جهان، بودجه نظامی بیش از بودجه اموربهداشتی است.
> ایالات متحده كمتر از ۵ درصد جمعیت جهان اما از كل مخارج نظامی سالیانه جهان حدود ۳۶ درصد را در اختیار دارد.
> صنعت نظامی ایالات متحده پس از بخش كشاورزی بیشترین یارانه را دریافت می كند.
> مخارج نظامی جهان درسال ۲۰۰۱ به ۸۳۹ میلیارد دلار بالغ شد در حالی كه در همان سال نزدیك به ۱‎/۳ میلیارد نفر از مردم جهان با روزی كم تر از یك دلار زندگی خود را می گذراندند.
> بر پایه برآورد صلیب سرخ بین المللی از هر دو نفر كه در جنگ ها از پادر می آیند یك نفر غیر نظامی است.
> بر پایه گزارش سازمان ملل متحد، هم اكنون بیش از ۳۰۰ هزار كودك سرباز در جهان وجود دارد كه در حال حاضر در بیش از۳۰ جنگ شركت دارند.
> بر پایه برآورد های مركز سیاست های بین المللی، حدود ۸۰ درصد صادرات اسلحه ایالات متحده به حكومت های غیر دموكراتیك اختصاص دارد.
> شمار مین هایی كه در كامبوج كار گذاشته شده اند از شمار مردم این كشور بیشتراست. كامبوج یكی از ۶۴ كشور جهان است كه نزدیك به ۱۰۰ میلیون مین ضد نفر در آن كارگذاشته اند. این مین ها جان انسان ها را هدف گرفته اند و سال ها پس از جنگ نیز در دل خاك مصون می مانند و هفته ای ۵۰۰ نفر را از پای درمی آورند یا زخمی می كنند.
> دولت ایالات متحده سربازان بیش از ۷۰ كشورجهان را آموزش نظامی می دهد.
برپایه گزارشی كه «لاول برگمن» از نشریه «فرونت لاین» ارائه داده است «در سال های پس از پایان جنگ جهانی دوم، ده ها میلیون نفر با جنگ افزار های متعارف از پای درآمده اند. بیشتر این جنگ افزارها از نوع سلاح های كوچك مثل تفنگ، تیر بار و نارنجك اندازبوده اند» («سیرالئون: نمایشگاه دلالان بین المللی اسلحه»، مه ۲۰۰۲)
«امروزه اكثریت عظیم كشتارها با مواد منفجره و جنگ افزارها ی دستی ساده انجام می شود. هم اكنون بیش از ۵۵۰ میلیون جنگ افزار كوچك در جهان دست به دست می شود كه بسیاری از آن ها در درگیری های خون بار داخلی از سریلانكا گرفته تا سیرالئون به كار می روند» (برگمن، مه ۲۰۰۲
بازرگان شماره یك جنگ افزار های مرگ آفرین نیز آمریكا «این سرزمین دلاوران» است. درسال ۲۰۰۴ جایگاه دوم و سوم صادرات جنگ افزار نیز از آن روسیه (۴‎/۶ میلیارد دلار) و فرانسه ( ۴‎/۴ میلیارد دلار) بود و جایگاه نخست از آن ایالات متحده با ۱۸‎/۵ میلیارد دلار.... اگر این رقم به تنهایی برانگیزاننده نیست بدنیست نگاهی به مقصد صادرات بیندازیم.
«فریدا بریگان» پژوهشگر ارشد مركز پژوهش های تجارت اسلحه مؤسسه سیاست های بین المللی می گوید« ارائه جنگ افزار، آموزش نظامی و كمك به برخی از سركوبگرترین حكومت های جهان خط مشی دیرین ( و فزاینده) ایالات متحده بوده است» («صدرنشینی ایالات متحده درفروش كالاهای نظامی» اف تی. ورث، استار- تلگرام، ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۵). «ایالات متحده به ۱۸ كشور از ۲۵ كشور جهان كه در سال ۲۰۰۳ درگیر جنگ بوده اند جنگ افزار داده است و سال ۲۰۰۳ آخرین سالی است كه پنتاگون آمار آن را منتشركرده است»( بریگان، ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۵).
در هر حال، قدم زنان به سینما رفتم، بی آن كه نگران باشم روی مینی پا می گذارم، تك تیراندازی به سویم تیراندازی می كند و وارد تله ای انفجاری می شوم ... اما در هرگوشه ای ازجهان سوم كه پایی روی مین می رود و انفجاری رخ می دهد ما هم نقشی داریم.
فیلم « ارباب جنگ» هیچ اثری دیگری هم كه نداشته باشد اثرات مرگ بار قاچاق اسلحه را به نمایش می گذارد. هركسی می تواند به وجوه خاصی از این فیلم بپردازد اما آن چه به عمد در نقدها ی میان مایه درباره این فیلم كه شمارشان هم زیاد است آگاهانه نادیده گرفته شد، بهایی است كه هر روز بابت تجارت اسلحه می پردازیم و نقشی است كه هالیوود به طور معمول در دامن زدن به اسلحه پرستی ایفا می كند. آرنولد، فرماندار كالیفرنیا درجایی گفته است« درتمام فیلم هایم یك معشوق دارم و آن هم چیزی نیست جز اسلحه». من می گویم به تماشای « ارباب جنگ» بروید. دیگران را هم تشویق به این كاركنید. نه فقط به خاطرآن كه دریابید هالیوود اگر دوست داشته باشد چه كارهایی می تواند بكند بلكه به خاطر آن كه با پولی كه صرف سینما می كنید، پشتیبان فیلم های برانگیزاننده تر و بهتر باشید.


منبع:
mrzine.monthlyreview.org
منبع : روزنامه ایران


همچنین مشاهده کنید