آثار قرائت قرآن

قرائت قرآن آثار و برکات بسیاری دارد که قابل توصیف نیست؛ اما اگر بخواهیم از این دریای بی کران قطرهای بنوشیم از احادیث و روایات به ذکر چند نمونه می‌پردازیم:
۱) «وَ إِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إِیماناً وَ عَلی‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ»[۱] چون آیات قرآن بر آنان خوانده می‏شود، بر ایمانشان می‏افزاید، و بر پروردگار خود توکل می‏کنند. هر آیه‏ قرآن، حجّت و دلیل و نوری است که می‏تواند بر ایمان بیفزاید.
ایمان از مواردی است که خواند قرآن بر آن تأثیر مستقیم دارد، امیرالمؤمنین علی(ع) فرمودند:«لِقَاحُ الْإِیمَانِ تِلَاوَةُ الْقُرْآن»‏[۲] یعنی تلاوت قرآن سبب باروری ایمان است.
۲) «إِذا تُتْلی‏ عَلَیْهِمْ آیاتُ الرَّحْمنِ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُکِیاً»[۳] چون آیات خدای بخشنده بر آنان خوانده می‏شود، به سجده فرو می‏افتند و گریه می‏کنند.
۳) زدودن زنگار از قلب و دل، یکی از آثار خواندن کلام الهی است که رسول گرامی اسلام(ص) به آن اشاره کرده‌اند:«إن القلوب تصدأ کما یصدأ الحدید، قیل یا رسول الله و ما جلاؤها، قال(ص): قرائه القرآن و ذکر الموت»[۴]یعنی دل‌ها همانند آهن زنگار می‌بندند. گفتند یا رسول الله! صیقل دهندة آنها چیست؟ فرمود: قرائت قرآن و یاد مرگ.
رذایل اخلاقی و گناهان همان زنگاری است که بر دل‌ها می‌نشینند و آنها را کدر، سیاه و ظلمانی می‌کند. تلاوت و قرائت قرآن این زنگار را پاک و دل‌ها را جلا می‌دهد.
۴) نوارنی شدن منازل و محل زندگی، اثر دیگری از تلاوت قرآن است. پیامبر اعظم(ص) فرمودند:«نوّروا بیوتکم بتلاوه القرآن! .. فإنّ البیت اذا کثر فیه تلاوه القرآن، کثر خیره و أمتع أهله و أضاء لأهل السماء کما تضی‏ء نجوم السماء لاهل الدنیا»[۵] یعنی خانه‏های خود را به خواندن قرآن روشن کنید، هنگامی که تلاوت قرآن در خانه زیاد شود، خیر آن افزایش می‌یابد، و اهل آن را برخوردار می‌کند، و آن خانه به اهل آسمان نور می‏دهد، همان‌گونه که ستاره‏های آسمان به اهل زمین نور می‏دهند.
امیرالمؤمنین علی(ع) نیز دراین‌باره فرمودند:«البیت الذی یقرأ فیه القرآن و یذکر اللَّه عز و جل فیه تکثر برکته و تحضره الملائکه و تهجره الشیاطین و یضی‏ء لأهل السماء کما تضی‏ء الکواکب لأهل الارض ...»[۶] یعنی در خانه‏ای که قرآن خوانده شود و از خدای عز و جل، فراوان یاد شود، برکت افزایش می‏یابد، و فرشتگان حضور پیدا می‏کنند و شیاطین از آن می‏گریزند و آن خانه به اهل آسمان روشنی می‏دهد؛ همان‌گونه که ستارگان آسمان به اهل زمین روشنی می‏دهند.
۵) امام صادق(ع) فرموده است:«من قرأ القرآن و هو شابّ مؤمن، اختلط القرآن بلحمه و دمه و جعله اللَّه مع السّفرة الکرام البرره و کان القرآن حجیزا عنه یوم القیامه»[۷] یعنی هر که قرآن بخواند و جوان و مؤمن باشد، قرآن با گوشت و خون او آمیخته می‏شود، و خدا او را با فرشتگانی بزرگوار که نویسندگان و حاملان قرآنند قرین می‏‌کند، و قرآن در روز بازپسین نگاهبان او می‏شود.
۶) قلبی که بهره‌ای از قرآن برده باشد، عذاب نخواهد شد؛ زیرا امیر‌المؤمنین علی (ع) فرموده است:«اقرأوا القرآن و استظهروه! فإنّ اللَّه تعالی لا یعذّب قلبا وعی القرآن» [۸]یعنی قرآن بخوانید و آن را از برکنید؛ زیرا که خدای متعال قلبی را که قرآن را فرا گرفته و دریافته باشد عذاب نمی‏کند.
اینها تنها قطراتی از این دریای بی‌کران است. وصف قرآن برتر از آن است که در جملاتی، صفحاتی و یا کتاب‌هایی گنجانده شود؛ حتی اگر هم بخواهیم قدری از این دریا برگیریم ناچاریم که به سخنان مفسران واقعی قرآن یعنی اهل بیت(ع) مراجعه کنیم.
این مجال را نیز با روایتی زیبا از کلام گهربار حضرت صدیقه شهیده، فاطمه زهرا(س) پایان می‌بریم:«کتاب اللَّه الناطق و القرآن الصادق و النور السّاطع و الضّیاء اللّامع، بیّنه بصائره، منکشفه سرائره، منجلیه ظواهره، مغتبطه به اشیاعه، قاعد الی الرضوان اتّباعه، مؤدّ الی النجاة استماعه؛ به تنال حجج اللَّه المنوّرة، و عزائمه المفسّره و محارمه المحذّره و بیّناته الجالیه، و براهینه الکافیه و فضائله المندوبه و رخصه الموهوبه و شرائعه المکتوبه...»[۹] یعنی کتاب گویای خدا و قرآن صادق و نور درخشنده و پرتو فروزنده؛ کتابی که بصیرت‌های آن آشکار است و معانی عمیق آن روشن و ظواهر آن آشکار؛ پیروان آن شادمانند و به سوی رضوان و جنان روان؛ شنیدن آن مایه رستگاری است؛ به وسیله قرآن به حجت‌های روشنی‌بخش خدا می‏توان رسید و به اراده‏ها(امرها)ی بیان‏شده او، و حرام‌ها(نهی‌ها)ی ممنوع‏شده او و آیات آشکار او و براهین کافی و آداب مطلوب او و رخصت‌های بخشیده و شرایع نوشته او... .

منبع : خبرگزاری رسا